Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου έστησε πέρυσι το «Skrow» και φιλοδοξεί να φιλοξενεί ένα πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα. Οχι μόνο παραστάσεις, αλλά και μουσική και εικαστικά. Ξεκίνησε τη σεζόν με το έργο του Νταβίντ Λασκότ «Ενας άνθρωπος υπό χρεοκοπία», που λες και είναι γραμμένο για κάθε έναν μας ξεχωριστά
Της Εφης Μαρίνου
Skrow: Κάποιος που έχει χάσει τον προσανατολισμό του, που αναζητεί ταυτότητα ή τον εαυτό του. Κάποιος που νιώθει χαμένος.
Skrow βάφτισε ο Βασίλης Μαυρογεωργίου τον καινούργιο, ιδιόμορφο θεατρικό χώρο που απέκτησε από πέρυσι στο Παγκράτι. Και τώρα μόλις ξεκίνησε τη σεζόν με δύο έργα: «Ενας άνθρωπος υπό χρεοκοπία» του Νταβίντ Λασκότ και Δευτερότριτο μια παράσταση-συναυλία με τίτλο «Μόνον Ωραία» της Κατερίνας Μαυρογεώργη.
Το ολοκαίνουργιο θεατρικό στέκι διαθέτει μια ισόγεια αίθουσα, ενιαία, έκτασης 150 τ.μ, ψηλοτάβανη και στο βάθος μ’ έναν τοίχο που είναι… βράχος, αφού ο χώρος συναντά στο πίσω του μέρος το Αλσος Παγκρατίου. «Ψάχναμε να βρούμε μόνιμη στέγη επί ένα χρόνο», λέει ο Βασίλης Μαυρογεωργίου. «Ανακαλύψαμε τον χώρο όταν καθίσαμε τυχαία στο απέναντι καφέ. Λειτουργούσε ως εκθετήριο σπιτιών προκάτ. Το είδαμε, μας άρεσε, βάλαμε ό,τι χρήματα είχαμε κι αρχίσαμε σιγά-σιγά να τον διαμορφώνουμε. Είναι πρακτικός χώρος, γουστόζικος και πληροί όλες τις προϋποθέσεις για μικρό θέατρο. Στοχεύουμε σ’ ένα πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα με θέατρο, μουσική, εικαστικά, καθώς επίσης στην προώθηση νέων δημιουργών. Θέλουμε να γίνει ένα νέο πεδίο έκφρασης στην πόλη, που δεν θα αποζητά την ασφάλεια, αλλά τη δράση και την εξέλιξη».
Το έργο του Νταβίντ Λασκότ «Ενας άνθρωπος υπό χρεοκοπία», που θα παίζεται για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων σε σκηνοθεσία του Βασίλη Μαυρογεωργίου, εστιάζει στη διαστροφική σχέση εξάρτησης ενός ανθρώπου υπό χρεοκοπία και του εκκαθαριστή του. Ο εντεταλμένος για την εκκαθάριση οδηγεί τον «πελάτη» του σταδιακά στην καταστροφή και την απομόνωση, καταστάσεις που εκείνος αρχίζει να αποδέχεται σχεδόν ηδονιστικά. Ο εκκαθαριστής τον καθοδηγεί προσεκτικά, σχεδόν με τρυφερότητα, έτσι που να χάσει τη δουλειά του και κάθε περιουσιακό στοιχείο. Κάποτε αδειάζει όλο το σπίτι. Απομένουν τα απολύτως απαραίτητα. Ενα στρώμα, ένα πιάτο, ένα ποτήρι. Αλλά ο χρεοκοπημένος αδειάζει και πνευματικά, ψυχικά, αφού χάνει ό,τι ήταν δικό του μέχρι τότε. Τη μουσική, τα βιβλία του -τώρα πια προσπαθεί να τα φαντασιώνεται- ακόμα και τη γυναίκα του -έχει κλειδωθεί στο δωμάτιό της και επικοινωνούν μέσα από κλειστές πόρτες. Οσο περνά ο καιρός, η συνείδησή του παραμορφώνεται κι αυτή, μέχρι που ο άνθρωπος συρρικνώνεται. Δεν μπορεί να συγκροτήσει όνειρα, επικοινωνία, μέλλον. Ο χωροχρόνος στον οποίο ζει αρχίζει να μεταβάλλεται, η πραγματικότητα να γίνεται ασταθής, η ίδια του η υπόσταση μοιάζει να είναι πια αμφιλεγόμενη… Στο τέλος, κατακερματισμένος, ταυτίζεται με τον ήρωα του τελευταίου βιβλίου που πρόλαβε να διαβάσει (το επιστημονικής φαντασίας μυθιστόρημα «Ο άνθρωπος που συρρικνώνεται») και ζει πια σ’ έναν φανταστικό κόσμο.
«Ο εκκαθαριστής, παρ’ όλο που αρχικά εμφανίζεται ως υπαλληλάκος που κάνει απλώς τη δουλειά του, έρχεται ως σωτήρας, που επιτέλους θα εφαρμόσει την τάξη», λέει ο σκηνοθέτης. «Ο,τι προσπαθεί να κάνει και στη χώρα μας η τρόικα. Συγχρόνως, συμβολίζει την ανάδειξη της ακροδεξιάς, της αυταρχικής, απόλυτης ιδέας. Οι χρεοκοπίες και η «διαχείριση» των θυμάτων της κρίσης από ειδήμονες -ίσχυε σχετικός νόμος περί εκκαθάρισης- είναι διαδικασία που είχε ήδη ξεκινήσει στη Γαλλία από το 2003. Το έργο κατατείνει προς την υπερανάλυση και τη λογική. Τα συναισθήματα αποφεύγονται, ενώ οι οικονομικοί όροι αντικαθιστούν τη γλώσσα της καθημερινότητας στο σπίτι του χρεοκοπημένου».
Ανάμεσα στο πλούσιο ρεπερτόριο του Skrow διακρίνονται έργα, όπως «Η τελεία» του Πίτερ Ρέινολντς, «Πολύ μακριά» της Κάριλ Τσέρτσιλ, «Μια ξεχωριστή μέρα» του Ετορε Σκόλα, «Νέοι χωρίς θεό» του Εντεν φον Χόρβατ, αλλά και το καινούργιο έργο του Βασίλη Μαυρογεωργίου με τίτλο «Μπετονένια παραλία», που πραγματεύεται το εφιαλτικό μέλλον της Αθήνας -αν σκεφτούμε ότι στη θέση της πλατείας Ομονοίας βρίσκεται μια παραλία… Ο ίδιος, ο οποίος σκηνοθετεί στην Παιδική Σκηνή του «Ακροπόλ» τον «Πινόκιο», ενώ συγχρόνως θα παίξει στην επανάληψη του «Γκιγιόμ, γλυκιά μου» του Γκιγιόμ Γκαλιέν στο Ιδρυμα Κακογιάννης, βρίσκει το μέλλον τρομακτικό.
«Και ποιος δεν τρομάζει; Εδώ όλα και όλοι μας βρισκόμαστε πια υπό απόλυτο έλεγχο. Κάποιοι θα ξέρουν πού και με ποιον πίνω καφέ. Δεν είναι επικίνδυνο αυτό; Αν σκεφτείς μάλιστα ότι ο υπερπληθυσμός μειώνει αναγκαστικά την αξία της ζωής στο μέλλον, θα σφαζόμαστε μοιράζοντας τα κόκαλα. Τότε θα επιβιώσει ο ισχυρότερος».
Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου γράφει, σκηνοθετεί, παίζει για παιδιά και για ενήλικες. Τι αγαπά περισσότερο;
«Κάθε φορά αποδεικνύεται ότι είναι άλλο από αυτό που νομίζω. Τότε αιφνιδιάζομαι κι ο ίδιος. Προτιμώ το γράψιμο, αλλά πέρυσι το χάρηκα πολύ που έπαιξα. Το θέατρο έπεσε σε σημαντικό ποσοστό εξαιτίας της κρίσης, ωστόσο όταν έχει κάτι καλό να παρουσιάσει ο κόσμος θα έρθει. Ακόμα και με τα χαράτσια της ΔΕΗ, ακόμα κι αν κόψει μια έξοδο για φαγητό».
INFO: Skrow Theater: Αρχελάου 5, Παγκράτι, τηλ.: 210 7235842. «Ενας άνθρωπος υπό χρεοκοπία» του Νταβίντ Λασκότ. Μετάφραση: Μαρία Ευσταθιάδη. Σκηνοθεσία: Βασίλης Μαυρογεωργίου. Σκηνικά – κοστούμια: Κλεοπάτρα Κατσαλή. Μουσική: Αριστοτέλης Ρήγας. Παίζουν: Νίκος Ορφανός, Θανάσης Δόβρης, Δανάη Επιθυμιάδη. Παραστάσεις: από 18 έως 22 Σεπτεμβρίου, από 25 έως 27 Σεπτεμβρίου, 29 Σεπτεμβρίου.
