Του Κωνσταντίνου Τσίμα
Διαβάζω πως η βρετανική κυβέρνηση υιοθέτησε πριν από λίγες εβδομάδες μια νέα «Διεθνή Εκπαιδευτική Στρατηγική». Στόχος της είναι η προσέλκυση 90.000 επιπλέον πανεπιστημιακών φοιτητών από τρίτες χώρες μέχρι το 2018. Το προσδοκώμενο όφελος για την εθνική οικονομία της χώρας εκτιμάται σε πάνω από 26 δισ. ευρώ. Σ’ αυτό δεν συνυπολογίζεται η τεράστια συμβολή των αλλοδαπών φοιτητών στην κοινωνική και πολιτιστική ζωή, όπως δήλωσε ο υπουργός Ανάπτυξης, Βινς Κέιμπλ. Ηδη, περίπου οι μισοί μεταπτυχιακοί φοιτητές στα βρετανικά πανεπιστήμια είναι αλλοδαποί. Εχοντας θεσπίσει μια γενναία αύξηση στα δίδακτρα που καταβάλλονται από τους φοιτητές χωρών εκτός Ε.Ε. μόλις δύο χρόνια νωρίτερα, δεν είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς γιατί τα βρετανικά πανεπιστήμια δεν θέτουν περιορισμούς στον αριθμό των αλλοδαπών εισακτέων. Αποτελούν γι' αυτά πηγή πολύτιμου εισοδήματος σε μια εποχή γενικών κυβερνητικών περικοπών (η πλειονότητα των βρετανικών πανεπιστημίων, κυρίως των «ονομαστών» είναι δημόσια). Επίσης, αποτελούν σαφέστατα και πηγή ικανών ερευνητών, ιδίως στα μεταπτυχιακά ερευνητικά προγράμματα, οι οποίοι εντέλει επιστρέφουν στις χώρες τους πολύ συχνά ως εργαζόμενοι σε μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες.
Παρά το γεγονός ότι, σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη της HSBC, η Βρετανία κατατάχθηκε 3η ακριβότερη χώρα για σπουδές στον κόσμο (μετά την Αυστραλία και τις ΗΠΑ), η ζήτηση από την πλευρά των υποψηφίων φοιτητών δεν δείχνει να κάμπτεται. Ανάμεσα στα αίτια αυτής της επιτυχίας είναι σίγουρα οι εξαιρετικές θέσεις που καταλαμβάνουν τα βρετανικά πανεπιστήμια στους διάφορους παγκόσμιους πίνακες κατάταξης και αξιολόγησης, γεγονός που δίνει στα πτυχία τους επιπλέον αξία στην παγκόσμια αγορά εργασίας.
Είναι ενδιαφέρον ότι οι Βρετανοί αντιμετωπίζουν τον σκληρότερο ανταγωνισμό (στην προσέλκυση φοιτητών) από τις δύο ακριβότερες χώρες όσον αφορά το κόστος σπουδών, δηλαδή τις ΗΠΑ και την Αυστραλία, και όχι από κάποιες σχετικά φθηνότερες ευρωπαϊκές χώρες! Η Αυστραλία, παρότι η κυβέρνησή της δέχεται «πανεπιστημιακά πυρά» για τη δύσκαμπτη πολιτική που ακολουθεί στα θέματα φοιτητικής θεώρησης και διατυπώσεων παραμονής στη χώρα, βλέπει τον αριθμό των αιτήσεων για θέσεις στα πανεπιστήμιά της να αυξάνεται ραγδαία.
Εξ όσων γνωρίζω, επί του θέματος δεν έχει τοποθετηθεί κανένα ελληνικό πολιτικό κόμμα, πανεπιστημιακό ίδρυμα ή φροντιστήριο.
