→Τα λάθη που δεν παραδέχεται ο Τρινκιέρι
ΛΙΟΥΜΠΛΙΑΝΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗ του Γιάννη Ντεντόπουλου
Το βράδυ της Δευτέρας, ο προπονητής της Εθνικής Αντρέα Τρινκιέρι τριγύριζε στους δρόμους της Λιουμπλιάνα σαν… κυνηγημένος!
Δεν ξέρει τι θα του ξημερώσει μετά την παρθενική του παρουσία στον γαλανόλευκο πάγκο, που συνοδεύτηκε από παταγώδη αποτυχία στο Ευρωμπάσκετ. Προφανώς θα περιμένει τη μέρα που θα τον καλέσει να συζητήσουν ο πρόεδρος της ομοσπονδίας, Γιώργος Βασιλακόπουλος.
Φυσικά οι ευθύνες της αποτυχίας δεν πέφτουν μόνο στον ίδιο… Δεν ήταν αυτός στο παρκέ. Δεν είχε εκθρέψει τις τόσο υψηλές προσδοκίες με βάση την εικόνα στα φιλικά. Μην ξεχνάμε πως είχε καλέσει τον Κουφό, τον Νικ Καλάθη και τον Σχορτσανίτη που δεν εμφανίστηκαν. Μην ξεχνάμε και τους σοβαρούς τραυματισμούς που… πόνεσαν.
Δεν τρέφουμε αυταπάτες ότι το γκρουπ παικτών που είχε στα χέρια του ήταν μια νέα βερσιόν των «bad boys», Ντιτρόιτ Πίστονς, την εποχή του Ντούμαρς και του Λαμπίρ.
Ωστόσο, κατά βάθος και ο ίδιος ο Ιταλός θα πρέπει να μετάνιωσε για την απόφασή του να κατεβάσει την εθνική ομάδα στο Ευρωμπάσκετ χωρίς τέταρτο γκαρντ, κόβοντας μάλιστα έναν παίκτη, τον Κατσίβελη, που εκτός από βοήθεια στο κατέβασμα της μπάλας (με ή χωρίς τον τραυματία Σπανούλη) θα εκτελούσε χρέη προσωπικού αντιπάλου στα γκαρντ που μας πλήγωσαν: στον Μπελινέλι, στον Καπόνεν και στον Γκόραν Ντράγκιτς. Εννοείται ότι θα έκοβε έναν από τους ψηλούς που του περίσσευε. Δεν τα ομολόγησε όλα αυτά, αλλά έτσι είναι…
Η αλήθεια είναι πως, αν λειτουργούσε μ’ αυτό το σκεπτικό, δεν θα χρειαζόταν να κάνει την ομάδα δύο φορές άνω-κάτω με τον τραυματισμό του Σπανούλη: τη μία στα δύο ματς που έλειψε με Τουρκία και Ιταλία και τη δεύτερη μόλις επέστρεψε με τη Φινλανδία. Ούτε θα έκανε αλ-χημείες για να μπορέσει να χωρέσει τόσα «τριαρο-τεσσάρια» που είχε μαζί του ώστε να μην αφήσει κανέναν παραπονεμένο. Στο διάστημα αυτό ήρθαν οι δύο οδυνηρές ήττες του Κόπερ, από την Ιταλία και (κυρίως) από τη Φινλανδία.
Στην πορεία, φάνηκε και κάτι ακόμη. Οτι ο Ιταλός και οι συνεργάτες του δεν είχαν ξεκάθαρη εικόνα του υλικού της ομάδας. Επίσης δεν παρουσίασαν καθαρές ιδέες για το πώς θα το αξιοποιήσουν. Ακόμη και οι φήμες για άνωθεν παρεμβάσεις στις επιλογές να αληθεύουν, η ευθύνη πέφτει σε εκείνον που τις αποδέχεται.
Κάποια στιγμή ο Τρινκιέρι κατάλαβε ότι ο Μπουρούσης ήταν πιο έτοιμος να αντεπεξέλθει από τον 29χρονο, αλλά «ρούκι» Λουκά Μαυροκεφαλίδη. Τον πολυτιμότερο της πρώτης φάσης, Περπέρογλου (κυρίως), αλλά και τον Πρίντεζη, σταδιακά τους εξαφάνισε μέχρι που τους… έχασε στη Λιουμπλιάνα. Ο Φώτσης είχε πάθει κρίση ταυτότητας, καθώς με την Ισπανία δεν έπαιξε καθόλου και την επομένη με τη Σλοβενία έπαιξε συνεχόμενα.
Με 10 ματς σε 16 μέρες, δεν έχεις το περιθώριο να αλλάζεις τόσο συχνά πλάνα και να περιμένεις ότι μια ομάδα υπό την πίεση του αποτελέσματος θα μπορούσε να τα αφομοιώσει. Κι εκεί φάνηκε περισσότερο η απειρία του.
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Ερμητικά κλειστά
Η αποστολή επέστρεψε χθες το βράδυ στην Αθήνα. Πρόσωπα σκυθρωπά και στόματα ερμητικά κλειστά συνέθεταν την εικόνα της. Ολοι περιμένουν τις αποφάσεις του προέδρου Γιώργου Βασιλακόπουλου που καλείται να σχεδιάσει την επόμενη μέρα. Αλλά κι εκείνος δεν δείχνει διατεθειμένος να βιαστεί. Εχει αφοσιωθεί στη διπλωματική προσπάθεια να εξασφαλίσει μία από τις τέσσερις wild cards που θα προσφέρει η FIBA στα τέλη Νοεμβρίου, για απευθείας συμμετοχή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ισπανίας το 2014. Αν η Ελλάδα τα καταφέρει, αυτόματα θα γλιτώσει τα προκριματικά και θα περάσει και στα τελικά του Ευρωμπάσκετ του 2015 στην Ουκρανία.
