Η Πόλυ Πάνου πέθανε στα 73 της χρόνια. Την ανακάλυψε ο Μπιθικώτσης, της έδωσαν τραγούδια ο Τσιτσάνης, ο Καλδάρας, ο Παπαϊωάννου, ο Μητσάκης. Ηταν η πρώτη που τραγούδησε και τα «Παιδιά του Πειραιά», αυτήν είχε διάλεξε ο Χατζιδάκις. Δεν θα ξεχαστεί ποτέ
Του Δημήτρη Κανελλόπουλου
Τέλος εποχής για το λαϊκό τραγούδι. Η Πόλυ Πάνου, μία από τις σημαντικότερες φωνές του είδους, έφυγε χθες από τη ζωή σε ηλικία 73 ετών. Δεν ήταν καλά πολύ καιρό τώρα, καθώς αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας. Ο καρκίνος την ταλαιπώρησε πολύ. Μέχρι και ζητήματα με το περπάτημά της είχε. Το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν σε ιδιωτικό νοσοκομείο της Αθήνας.
Στην πρώτη κατηγορία του λαϊκού τραγουδιού ανήκε η Πόλυ Πάνου. Α' Εθνική μαζί με τις Βίκυ Μοσχολιού και Μαίρη Λίντα. Με την Καίτη Γκρέυ και τη Γιώτα Λύδια. Ηταν η πρώτη άλλωστε που τραγούδησε τα «Παιδιά του Πειραιά». Αυτήν σκέφτηκε αμέσως ο Μάνος Χατζιδάκις και της το έδωσε. «Εγώ, πριν απ' όλα, για τον εαυτό μου τραγούδησα, τραγουδούσα, τραγουδάω. Σ' εμένα έδινα και δίνω πάντα λογαριασμό. Χωρίς τρακ, χωρίς τίποτα. Είχα, κι έχω πάντα, μεγάλο, πολύ μεγάλο πάθος. Το αγάπησα πολύ το λαϊκό τραγούδι. Και μπήκα μέσα κι έδωσα όλον μου τον εαυτό» ανέφερε πριν από χρόνια σε συνέντευξή της η τραγουδίστρια.
Το πραγματικό της όνομα ήταν Πολυτίμη Κολιοπάνου (κάποιοι υποστηρίζουν πως ήταν Πολυτίμη Μπίθα), το καλλιτεχνικό της όνομα ωστόσο της το βρήκε ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Αυτός την ανακάλυψε κάπου στην Πάτρα όπου ζούσε μόνιμα, αυτός ήταν που την έφερε και στην Αθήνα. Είχε ήδη προλάβει όμως να κάνει γνωστό το ταλέντο της στην Πάτρα. Χωρίς να το πει ποτέ στους γονείς της, έλαβε μέρος σ' έναν διαγωνισμό ταλέντων της πόλης. Ερμήνευσε το τραγούδι «Μητέρα» του Φώτη Πολυμέρη και πήρε το πρώτο βραβείο σε έναν διαγωνισμό στον οποίον συμμετείχαν 260 παιδιά. Οι εφημερίδες έγραφαν για τη «μικρή Πατρινοπούλα, το παιδί-θαύμα που πήρε το πρώτο βραβείο». Πολύ πιο πριν όμως, μαθήτρια του Δημοτικού ακόμα, πήγαινε σε ένα καφενείο, κρυφά εννοείται, κι άκουγε τραγούδια από το juke box, το πρώτο στην Πάτρα. Της άρεσε να τραγουδά το «Οταν θα πω το αχ!», ένα ζεϊμπέκικο του Σταύρου Τζουανάκου.
Πώς έγινε η γνωριμία με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση; Οταν αυτός βρέθηκε στην Πάτρα για εμφανίσεις και έμεινε ξαφνικά χωρίς τραγουδίστρια, έπρεπε να βρει κάποια που θα την αντικαθιστούσε επειγόντως. Τότε έμαθε για τη μικρή Πολυτίμη. Την άκουσε και εντυπωσιάστηκε. Και την πήγε κατευθείαν στα δισκογραφικά στούντιο της Columbia. «Γρηγόρη μου, μου έφερες μια Βέμπο του λαϊκού τραγουδιού» αναφώνησε ο παραγωγός της εταιρείας, όταν την άκουσε να τραγουδά.
«Του Μπιθικώτση το χαρτί που μου 'δωσε, εγώ δεν το 'καψα. Δεν υπήρχε περίπτωση να το κάψω» έλεγε η ίδια η Πόλυ Πάνου. Δικό του ήταν και το πρώτο τραγούδι που ηχογράφησε με τίτλο «Πήρα τη στράτα την κακιά» (1952). Η συνέχεια αποδείχτηκε λαμπρή, με τους κορυφαίους λαϊκούς συνθέτες της δεκαετίας του ’50 αλλά και μετά να της εμπιστεύονται τα τραγούδια τους. Να μερικά από αυτά: «Μες στην πολλή σκοτούρα μου», «Παίξε Χρήστο το μπουζούκι» και «Τα λιμάνια» του Βασίλη Τσιτσάνη. «Φέρτε μια κούπα με κρασί», «Ο,τι βρέξει ας κατεβάσει», «Εσένα δε σου άξιζε αγάπη», «Τα αδέλφια δε χωρίζουνε», «Ασε πρώτα να ξεχάσω» του Απόστολου Καλδάρα. «Σβήσε το φως να κοιμηθούμε» του Γιάννη Παπαϊωάννου. «Πάρε το δαχτυλίδι μου», «Καυγαδάκι» του Γιώργου Μητσάκη. «Αλλα μού λεν τα μάτια σου», «Ενα σφάλμα έκανα» του Θόδωρου Δερβενιώτη.
Τη Δευτέρα στις 3 το μεσημέρι θα γίνει η κηδεία της στο Νεκροταφείο του Κόκκινου Μύλου. Η σορός της θα τεθεί σε προσκύνημα τη Δευτέρα το πρωί στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης.
