Στο Μοναστηράκι Βαυαροί χωροφυλάκοι μες στην αντηλιά, χορεύουν μπρος στο βασιλιά συρτάκι λέει το αθάνατο τραγούδι των Νίκου Γκάτσου και Σταύρου Ξαρχάκου, περιγράφοντας την αλήστου μνήμης εποχή της αντιβασιλείας του Οθωνα. Ο νεαρός βασιλιάς δεν πέρασε την επίμαχη περίοδο μένοντας στην Αθήνα. Ταξίδεψε ανά τη μικρή τότε επικράτεια προκειμένου να γνωρίσει εκ του σύνεγγυς τον λαό στον σβέρκο του οποίου θα θρονιαζόταν εφ’ όρου ζωής. Κι άφησε στην πρωτεύουσα τους Αρμανσμπεργκ, Μάουρερ και Εϊντεκ –εκλεκτούς του πατέρα του– να αλωνίζουν, καλή ώρα όπως η τρόικα σήμερα. Ανήλικος ο Οθωνας, ανώριμη η χώρα, διατήρησαν μια ταραχώδη σχέση που οδήγησε σε ένα ατιμωτικό για τον άνακτα διαζύγιο. Στην πραγματικότητα κανείς απ’ τους δυο δεν ενηλικιώθηκε ποτέ.
Εσαεί ξένος παρέμεινε αδυνατώντας να ψυχανεμιστεί την ιδιοσυγκρασία του Ελληνα. Τούτη η ιστορία απ’ τη Νάξο αποτελεί ίσως μικρογραφία της βασιλείας του. Οταν ο Βαυαρός έφτασε στο νησί, ο Δημητράκης ήταν αγέννητος. Διέθετε ωστόσο πα-Νάξιους προγόνους· αεράτους βοσκούς που καταπονούσαν τα κακοτράχαλα όρη και θεωρούσαν την κλοπή ανδραγάθημα. Ιδίως όταν είχε στόχο την εξουσία. Τα κοφτερά βράχια τούς ακόνιζαν το μυαλό κι όταν αδικούνταν το χρησιμοποιούσαν για να αποδώσουν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι. Εδειξαν στον Οθωνα τα λιμάνια, τα χωριά, τις καλλιέργειες και στο τέλος τον πήγαν σε έναν μαζωμό στους Απίσω Τόπους για να πάρει μια ιδέα περί ποιμενικού βίου.
Λένε μαζωμό τον πρόχειρο χώρο όπου συγκεντρώνονται (μαζώνονται) το κοπάδι και οι ταγοί του. Ηταν μεγάλη τιμή για τους τελευταίους να φιλοξενήσουν τον πρώτο πολίτη της χώρας. Πού ακούστηκε ένας βασιλιάς να καταδεχτεί να συγχρωτιστεί μαζί τους; Τον υποδέχτηκαν με αμέριστη χαρά. Εντυπωσιάστηκαν από τις φανταχτερές αμφιέσεις της κουστωδίας του· τόσο διαφορετικές από τις βράκες που φορούσαν οι ίδιοι. Δεν μπορούσε ασφαλώς να περάσει απαρατήρητη η ολόχρυση σέλα που κοσμούσε τη ράχη του αλόγου του. Τον φίλεψαν τα καλύτερα εδέσματα.
Αρχής γενομένης από το ξύαλα. Στο απεραθίτικο ιδίωμα, έχουμε ξαναπεί, το «γ» εκφέρεται ίσα ίσα να μην ακούγεται. Μαθημένος να τρώει με χρυσά κουτάλια, ο Οθωνας εντυπωσιάστηκε με τη σειρά του με αυτό που του πρόσφεραν. Κατασκευασμένο από κέρατο ζώου και σμιλεμένο αριστοτεχνικά. Ντρεπόταν μάλλον να τους το ζητήσει και, νομίζοντας πως δεν τον έβλεπαν, το έβαλε κρυφά στον κόρφο του. Την ώρα της επιστροφής διαπίστωσε έκπληκτος ότι η σέλα είχε κάνει φτερά. Περιορίστηκε να ακουμπήσει το κουτάλι έξω απ’ τα ρούχα και δεν σχολίασε την κάπως άνιση ανταλλαγή. Το περιστατικό, που ανήκει μάλλον στη σφαίρα του θρύλου, έγινε τραγούδι από τον Γιώργο Μπίλη: «Η σέλα μου χαλάλι σας και μένα το κουτάλι σας» λέει το ρεφρέν. Χαλάλι μας κι εμάς η σημερινή ηλιοφάνεια, με τους ασθενείς ανέμους και τα λίγα νερά στα βόρεια.
Μετέωρος [email protected]
