Ο υπουργός Παδείας τους μήνυσε ψάχνοντας εξιλαστήρια θύματα για την πολιτική του που κλείνει τα Πανεπιστήμια. Εκκληση από έξι πρώην πρυτάνεις του Πανεπιστημίου Αθηνών να ανοίξει αμέσως το Ιδρυμα

→Κείμενο διαμαρτυρίας για τη διαθεσιμότητα στα ΑΕΙ υπογράφουν δεκάδες Ελληνες καθηγητές σε βρετανικά Πανεπιστήμια

Της Αννας Ανδριτσάκη

Σε μετωπική σύγκρουση βρίσκονται πλέον τα ΑΕΙ με τον υπουργό Παιδείας, μετά και την τελευταία επίθεση του Κωνσταντίνου Αρβανιτόπουλου, που ξαφνικά την Παρασκευή μήνυσε τους πρυτάνεις στέλνοντάς τους στον εισαγγελέα! Ευθύνες για αξιόποινες πράξεις, εξαιτίας των λουκέτων διαμαρτυρίας, αναζητεί ο υπουργός, τις πολιτικές ευθύνες για τη διάλυση των Πανεπιστημίων εξαιτίας της διαθεσιμότητας επισημαίνουν οι διοικήσεις. Την ίδια στιγμή, πρώην πρυτάνεις του Πανεπιστημίου Αθηνών παρεμβαίνουν ζητώντας να ανοίξει άμεσα το Ιδρυμα αλλά και να ανασταλεί προσωρινά η εφαρμογή της υπουργικής απόφασης για τη διαθεσιμότητα, προκειμένου να «επανεξεταστεί με δίκαιο, διαφανή και αποδεκτό τρόπο η επιβάρυνση όλων των Πανεπιστημίων και ΤΕΙ από αξιόπιστη επιτροπή».

Ζητούν παράταση

«Διαφωνούμε ριζικά με το κλείσιμο του Πανεπιστημίου, όσο κι αν σεβόμαστε το δικαίωμα της απεργίας και όσο μεγάλο κι αν είναι το πλήγμα που έχει υποστεί το ΕΚΠΑ. Το Πανεπιστήμιο πρέπει να ανοίξει αμέσως και να λειτουργήσει κανονικά (εξετάσεις, εγγραφές, διδασκαλία, έρευνα, ορκωμοσίες κ.λπ.)» αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ανακοίνωση που εξέδωσαν, ύστερα από σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, οι πρώην πρυτάνεις του Ιδρύματος, Μιχάλης Σταθόπουλος, Πέτρος Γέμτος, Κωνσταντίνος Δημόπουλος, Γεώργιος Μπαμπινιώτης, Χρίστος Κίττας, Δημοσθένης Ασημακόπουλος. Ωστόσο, επισημαίνουν ότι «η αριθμητική κατανομή των υπό απόλυση διοικητικών υπαλλήλων έγινε υπό καθεστώς μη πλήρους διαφάνειας», δικαιολογώντας την κινητοποίηση των υπαλλήλων και κρίνοντας ως καταδίκη του Πανεπιστημίου την «άμετρη και αδικαιολόγητη επιβάρυνσή του». Ετσι, ζητούν από τον υπουργό παράταση δύο – τριών μηνών αλλά και από το Πανεπιστήμιο (βλ. σημερινή διοίκηση) «να αναλάβει υπεύθυνα το βάρος που του αναλογεί (γνωρίζουμε ότι υπάρχουν περιθώρια) και να αξιολογήσει το ίδιο τα μέλη του διοικητικού του προσωπικού, όχι με απλά τυπικά ή κοινωνικά κριτήρια (και όχι μόνον με αυτά του ΑΣΕΠ), αλλά με κριτήριο την πραγματική συμμετοχή και προσφορά του στο καθαρώς διοικητικό έργο του Πανεπιστημίου».

Η ακαδημαϊκή κοινότητα, πάντως, είναι στα κάγκελα και τίποτα δεν φαίνεται –τουλάχιστον προς το παρόν– να εξομαλύνει την κατάσταση. Οι διοικητικοί υπάλληλοι –σε πολλές περιπτώσεις και οι πανεπιστημιακοί– συνεχίζουν τις πενθήμερες απεργίες τους, ενώ οι Σύγκλητοι επιμένουν στα λουκέτα διαμαρτυρίας. Μέσα στην εβδομάδα οι πρυτάνεις καταθέτουν ταυτόχρονα αίτηση αναστολής (ασφαλιστικά μέτρα) και αίτηση ακύρωσης (στο ΣτΕ) της υπουργικής απόφασης για τη διαθεσιμότητα στα οκτώ Πανεπιστήμια. Η κίνηση του υπουργού έχει ενοχλήσει έντονα τους πρυτάνεις, καθώς την ερμηνεύουν ως προσπάθεια προσωποποίησης των ευθυνών σε ό,τι αφορά τα λουκέτα.

Δηλώσεις Μυλόπουλου

«Το υπουργείο, αντί να να προχωρήσει σε διάλογο προκειμένου να αντιμετωπιστεί το μεγάλο λειτουργικό αδιέξοδο στα Πανεπιστήμια εξαιτίας της αφαίμαξης του προσωπικού τους, στέλνει τις διοικήσεις τους στον εισαγγελέα αναζητώντας νομικές ευθύνες. Τις πολιτικές ευθύνες για την απορρύθμιση των ελληνικών Πανεπιστημίων θα τις αναζητήσει κανείς;» δηλώνει στην «Εφ.Συν.» ο Γιάννης Μυλόπουλος, πρύτανης ΕΜΠ και προεδρεύων της Συνόδου.

Εν τω μεταξύ, κείμενο διαμαρτυρίας για τη διαθεσιμότητα στα ΑΕΙ υπογράφουν δεκάδες Ελληνες (και όχι μόνο) καθηγητές σε βρετανικά Πανεπιστήμια. Μεταξύ άλλων, αναφέρουν ότι θα είναι ανυπολόγιστες οι συνέπειες σε διδασκαλία, έρευνα, κλινική εργασία και διεθνείς συνεργασίες, ενώ η απειλή στην ανώτατη εκπαίδευση –ως αποτέλεσμα των αυστηρών μέτρων που έχουν επιβληθεί από την τρόικα- αποτελεί αιτία ανησυχίας πολύ πέρα από τα σύνορα της Ελλάδας. Καλούν την Ε.Ε. και την κυβέρνηση να προστατεύσουν τα ελληνικά Πανεπιστήμια διότι «είναι και πρέπει να παραμείνουν φάροι της κριτικής σκέψης σε μια Ευρώπη της οποίας οι κοινωνικές δομές έχουν διαβρωθεί από μαζικές περικοπές και πάνω από την οποία προβάλλει η σκιά του ακροδεξιού εξτρεμισμού».