Καθηγητές και διδακτικό προσωπικό του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών υποδέχθηκαν τους πρωτοετείς φοιτητές εν μέσω αγώνων
→«Το εξάμηνό σας δεν θα χαθεί» τόνισε ο πρύτανης του ΕΚΠΑ, Θ. Πελεγρίνης
Του Στέργιου Ζιαμπάκα
Εγκάρδιο και ταυτόχρονα αγωνιστικό ήταν το «καλώς ήλθατε» που απηύθυναν καθηγητές και διδακτικό προσωπικό του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ) στους πρωτοετείς φοιτητές και τις φοιτήτριες των τμημάτων του εκπαιδευτικού ιδρύματος. Πλήθος φοιτητών συγκεντρώθηκε έξω από το κτίριο του Πανεπιστημίου στα Προπύλαια, σημείο που επελέγη για την εκδήλωση υποδοχής και ενημέρωσης για την είσοδό τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, εφόσον ο αριθμός τους ήταν τέτοιος που δεν επέτρεπε την πραγματοποίηση της εκδήλωσης εντός της προγραμματισμένης αίθουσας.
Ενα τεράστιο μαύρο πανό είχε αναρτηθεί κατακόρυφα στο κτίριο. Ενα άλλο, στο οποίο διατυπωνόταν ένα κατηγορηματικό «όχι» στις απολύσεις και στη διάλυση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, συμπλήρωνε τον αγωνιστικό χαρακτήρα των τοποθετήσεων των ομιλητών της μικροφωνικής εγκατάστασης. Λαμβάνοντας τον λόγο ο πρύτανης του ΕΚΠΑ, Θεοδόσης Πελεγρίνης, επισήμανε πως το πανεπιστήμιο καλείται να υπερασπιστεί την ύπαρξή του, χαρακτηρίζοντας «άδικο και αυθαίρετο» το μέτρο της διαθεσιμότητας. Απευθυνόμενος στους φοιτητές, τόνισε πως κατανοεί την αγωνία τους συμπληρώνοντας: «Το εξάμηνό σας δεν θα χαθεί. Δεν μας ενδιαφέρει όμως να τελειώσετε μόνον αυτό το εξάμηνο, αλλά και τα επόμενα εξάμηνα της φοίτησής σας. Να σπουδάσετε σε ένα πανεπιστήμιο ισχυρό», είπε καταλήγοντας: «Αν δεν υπάρχει δρόμος, θα πρέπει να τον ανοίξουμε». Στο ίδιο μήκος κύματος και οι τοποθετήσεις των υπόλοιπων ομιλητών. Οι εργαζόμενοι στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους δεν μπορούν να συναινέσουν στις δρομολογούμενες αλλαγές, κάλεσαν τους φοιτητές, με κατανόηση και αλληλεγγύη, να μη συναινέσουν και οι ίδιοι, «ως ισότιμοι εταίροι μας», όπως ειπώθηκε χαρακτηριστικά.
Πίσω από τα αμήχανα και γεμάτα ερωτήματα μάτια τους, οι πρωτοετείς φάνηκαν να κατανοούν τη σημασία των συνθηκών. Οι μεγαλύτεροι συνάδελφοί τους δηλώνουν πως στην πλειονότητά τους «στεκόμαστε αλληλέγγυοι» στον αγώνα των εργαζομένων, όπως μας ανέφερε η νεαρή Κωνσταντίνα, φοιτήτρια Οδοντιατρικής. Η συμφοιτήτριά της Κατερίνα περιέγραψε στην «Εφ.Συν.» πως η αγωνία διακατέχει περισσότερο τους φοιτητές που κατάγονται από λαϊκές οικογένειες. Αιτία είναι οι γενικότερες συνθήκες και κυρίως η δυσκολία εύρεσης εργασίας. ««Τι αντίκρισμα θα έχει το πτυχίο;». Είναι ένα ερώτημα πολλών συμφοιτητών μας», μας είπε. «Είναι καλύτερα να χάσουμε ένα εξάμηνο από το να χαθούν δουλειές. Αλλωστε μετά πώς θα λειτουργήσουν τα πανεπιστήμια;», απάντησε με κατηγορηματικό τρόπο, πριν προλάβουμε να ολοκληρώσουμε το ερώτημά μας, η Εύη, φοιτήτρια Θεολογίας.
