Πέρυσι, περίπου τέτοια εποχή, υποδεχόμασταν στη Στέγη τον Ουίλιαμ Κέντριτζ και την παράστασή του «Refuse the hour». Αυτό το διάστημα ο 58χρονος Νοτιοαφρικανός, ένας ιδιοφυής πρωταγωνιστής της σύγχρονης τέχνης, εργάζεται πυρετωδώς για την όπερα «Λούλου» του Aλμπαν Μπεργκ, που θα κάνει πρεμιέρα το 2015 στη Μετροπόλιταν Οπερα της Νέας Υόρκης (συμπαραγωγή της Εθνικής Οπερας της Αγγλίας, της Καναδικής και Ολλανδικής Οπερας). Τα πρώτα σχέδια είναι έτοιμα, το ίδιο και μια πρόχειρη κατασκευή, που αποκαλύπτει τις πρώτες του σκέψεις για το σκηνικό.
Ομως, τίποτα από αυτά δεν είναι σίγουρο ότι θα καταλήξει στην παράσταση, γιατί μέχρι την πρεμιέρα μπορεί όλα να αλλάξουν. Δύο χρόνια μπορεί να φαίνεται μεγάλο χρονικό διάστημα για να προετοιμάσει κανείς μια νέα παραγωγή όπερας. Αλλά όταν πρόκειται για τον Ουίλιαμ Κέντριτζ, ο οποίος ακολουθεί τα χνάρια των μεγάλων εικαστικών, όπως ο Πικάσο, ο Σαγκάλ και ο Ντέιβιντ Χόκνεϊ, είναι σαφές πως χρειάζεται αρκετός κόπος και χρόνος για να πάρει σάρκα και οστά το όραμά του.
«Μερικές φορές χρειάζονται εννέα μήνες γυρισμάτων για να κάνεις έξι λεπτά ταινίας», λέει ο Κέντριτζ. «Ετσι, το να ετοιμάσεις μια τρίωρη παράσταση μέσα σε δύο χρόνια, δεν μου φαίνεται βιαστικό. Προφανώς και δεν είναι όλα θέμα εικονοποίησης. Υπάρχουν στατικές εικόνες, αλλά και πράγματα που κινούνται με διαφορετικό τρόπο, τα οποία προστάζουν μια πιο αργή λήψη αποφάσεων».
Ο συνθέτης της «Λούλου», Αλμπαν Μπεργκ, εμπνεύστηκε την ιστορία της ηρωίδας του από τα δύο θεατρικά έργα του Φρανκ Βέντεκιντ «Το Πνεύμα της Γης» και «Το Κουτί της Πανδώρας». Η υπόθεση στην πραγματικότητα εξιστορεί τη ζωή της ατίθασης κι επικίνδυνης Λούλου, η οποία ως αυθεντική femme fatale έζησε στα όρια, παραμέρισε κινδύνους, έσυρε στην ασυδοσία όσους άντρες την ερωτεύτηκαν, έγινε πόρνη στους δρόμους του Λονδίνου και στο τέλος σφαγιάζεται από τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη.
Ο Ουίλιαμ Κέντριτζ από την άλλη σκηνοθετεί όπερα τα τελευταία 15 χρόνια με τη δική του ιδιαίτερη οπτική. Εξαιρετικά δημοφιλής ήταν η προ διετίας δουλειά του στη «Μύτη» του Σοστακόβιτς. Στη «Λούλου» συνεργάζεται με την ίδια ομάδα καλλιτεχνών –όπως και στη «Μύτη»- ενώ, όπως αποκαλύπτει, η παράστασή του είναι βαθιά επηρεασμένη από τον γερμανικό εξπρεσιονισμό και ταινίες-σταθμούς του σινεμά της Βαϊμάρης -όπως το αισθησιακό αριστούργημα του Γ.Β. Παμπστ, «Το Κουτί της Πανδώρας». «Ομως, φίλε, έχει πολλά ακόμα στοιχεία», διευκρινίζει ο Κέντριτζ.
Αλλωστε, η «Λούλου» είναι εν μέρει κι ένα έργο για την τέχνη, αφού την πρωταγωνίστρια ερωτεύεται ένας καλλιτέχνης, ο οποίος ζωγραφίζει το πορτρέτο της. Στη δεύτερη πράξη, δε, η όπερα είναι σαν να προκαλεί τους σκηνοθέτες να την ανεβάσουν σαν βωβή ταινία. Αυτό από μόνο του είναι μια μεγάλη πρόκληση για τον Κέντριτζ, ο οποίος είναι διάσημος για τα βίντεο, τα σχέδια, τα γλυπτά του.
Μ.Κ.
