Του Νίκου Δαββέτα

Βερολίνο, Μάρτης του 2008: Η μεταφράστριά μου διαβάζει για το γερμανόφωνο κοινό σελίδες από το μυθιστόρημά μου «Λευκή πετσέτα στο ρινγκ», που μόλις έχει μεταφράσει. Θέμα του βιβλίου, η έρευνα ενός δημοσιογράφου για τα Δεκεμβριανά του 1944, που δημοσιεύεται σε ένα περιοδικό με τον τίτλο «Δολοφονώντας τον γείτονα». Υστερα τον λόγο παίρνει ένας γνωστός Γερμανός δημοσιογράφος που συντονίζει την εκδήλωση. Με ρωτά ευθέως και με επιθετικό ύφος:

«Γιατί γράφετε ακόμη για τον ελληνικό εμφύλιο; Εγώ έχω επισκεφθεί επανειλημμένα την Ελλάδα και δεν νομίζω ότι συζητούν για τα παλιά τους πάθη. Μήπως έχετε εμμονή με το θέμα;».

«Ο συγγραφέας είναι οι εμμονές του», του απαντώ, «ωστόσο διαφωνώ με την άποψή σας. Οι εμφυλιοπολεμικές διαμάχες στη χώρα μου αναζωπυρώνονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, αναλόγως των πολιτικών γεγονότων, της οικονομικής συγκυρίας κ.λπ.».

Βλέπω στο πρόσωπο του Γερμανού κριτικού τη δυσπιστία.

«Η ένταξή σας στην Ευρώπη όλα αυτά τα έχει κάνει οριστικά παρελθόν!» αποφαίνεται.

Αθήνα, Σεπτέμβριος του 2013: Δύο ημέρες μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, o Γερμανός δημοσιογράφος με αναζητεί στο τηλέφωνο. Θέλει εξάπαντος, λέει, να μιλήσουμε για την εμφύλια βία στην Ελλάδα…

Θεσσαλονίκη, Απρίλης 2009: Μαζί με τον καλό συνάδελφο των «Νέων» Μανόλη Πιμπλή παρακολουθούμε στον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό εκδήλωση για τους Εβραίους της Βέροιας, με αφορμή το βιβλίο του Γιώργου Λιόλιου «Σκιές της πόλης». Οταν βγαίνουμε από τον σταθμό, μας υποδέχεται μια φάλαγγα ανδρών που κρατούν πυρσούς και είναι ντυμένοι με φόρμες παραλλαγής. Στέκουν βουβοί και με μέτωπο προς τις γραμμές του τρένου. Μια διμοιρία των ΜΑΤ τούς παρακολουθεί από απόσταση.

Θεσσαλονίκη 2010: Παρουσίαση του βιβλίου μου «Η εβραία νύφη». Διαβάζω το κεφάλαιο που τελειώνει με την αναγραφή αντιεβραϊκών συνθημάτων από μια ομάδα μαυροντυμένων νέων. Οταν τελειώνω την ανάγνωση ένας ακροατής με ρωτά: «Πού είδατε ομάδες με μαύρες μπλούζες και λοστούς στην πόλη μας; Δεν υπάρχουν τέτοια πράγματα παρά μόνο στη φαντασία σας. Μας δυσφημείτε, όπως κάθε Αθηναίος».

Αθήνα, λέσχη ανάγνωσης, 2013: Ερώτηση από το ακροατήριο, μετά την ανάγνωση του μυθιστορήματος «Ο ζωγράφος του Μπελογιάννη».

«Ωραία η ιστορική αναδρομή σας, αλλά πότε θα ασχοληθείτε με την κρίση που ταλανίζει την ελληνική κοινωνία;».

«Μα γι' αυτή γράφω εδώ και χρόνια», της απαντώ, «με ιστορίες και παραβολές, για να τ’ ακούς γλυκύτερα».