Θετικά αντιμετωπίστηκε κατ’ αρχάς από ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ η πρόταση νόμου της ΔΗΜΑΡ για κατάργηση της πριμοδότησης του πρώτου κόμματος – Αρνητική εμφανίζεται η Ν.Δ. – Δύσκολο να εγκριθεί η πρόταση από τη Βουλή υπό τους παρόντες συσχετισμούς

Του Δημήτρη Κουκλουμπέρη

Με θετικό τρόπο αντιμετωπίστηκε από ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, με την πρώτη ματιά και στο γενικό της πλαίσιο, η πρόταση νόμου που κατέθεσε χθες σύσσωμη η Κ.Ο. της ΔΗΜΑΡ για την κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα.

Επειδή όμως, ως γνωστόν, «ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες», τα συμπεράσματα για το αν τελικά θα υπάρξει σύγκλιση θα προκύψουν κατά τη συζήτηση στη Βουλή, καθώς το κάθε κόμμα θέτει ορισμένες κρίσιμες προϋποθέσεις.

«Δεν υφίσταται λόγος»

Σταθερά αρνητική εμφανίστηκε η Ν.Δ., η οποία κλείνει το θέμα παραπέμποντας στις πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Εσωτερικών, Γιάννη Μιχελάκη, ότι δεν υφίσταται λόγος αλλαγής του εκλογικού συστήματος για τις εθνικές εκλογές.

Πυρήνας της πρότασης νόμου της ΔΗΜΑΡ είναι ο τερματισμός της πριμοδότησης του πρώτου κόμματος, η οποία, σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση και τις χθεσινές δηλώσεις Κουβέλη, είναι πλέον αδικαιολόγητη, όταν τα ποσοστά του κόμματος που διατηρεί το προβάδισμα στις εκλογές «απέχουν πόρρω από την αυτοδυναμία».

Πρέπει να σημειωθεί ότι η πρόταση, πλην της κατάργησης του μπόνους και της διατήρησης της ποσόστωσης των γυναικών, δεν υπεισέρχεται σε άλλα ζητήματα που αφορούν την εκλογική νομοθεσία, όπως π.χ. το όριο του 3% για την είσοδο στη Βουλή.

Υψηλόβαθμες πηγές της Αγίου Κωνσταντίνου έλεγαν χθες στην «Εφ. Συν.» ότι το μείζον θέμα είναι να πάψει να ισχύει η πριμοδότηση των 50 εδρών. «Τα υπόλοιπα τα συζητάμε», συμπλήρωναν χαρακτηριστικά, διευκρινίζοντας ότι δεν θίγουν εξαρχής άλλες πτυχές, προκειμένου να μη μετατοπιστεί η κουβέντα από την ουσία. Ειδικότερα, για το όριο του 3% οι συνεργάτες του Φώτη Κουβέλη ενδεχομένως να θέλησαν να προλάβουν την κριτική ότι ανοίγουν τώρα αυτό το ζήτημα λόγω αγωνίας για τις εκλογικές τους επιδόσεις…

Αναφορικά με τη χρονική συγκυρία ανάληψης της πρωτοβουλίας, οι ίδιες πηγές σημείωναν ότι οι θέσεις τους ήταν γνωστές από την περίοδο της τρικομματικής, έναυσμα πάντως δόθηκε αναμφισβήτητα από τη δημοσιοποίηση της προγραμματικής την περασμένη εβδομάδα, η οποία αφήνει την υπόθεση της αλλαγής του εκλογικού συστήματος μετέωρη και για το… διηνεκές.

Επί της αρχής σύμφωνος δήλωσε ο ΣΥΡΙΖΑ (που είχε καταθέσει συνολική πρόταση νόμου από τον Μάρτιο του 2012), βάζοντας όμως ένα αυστηρό πλαίσιο για να μετουσιωθεί η θετική στάση του σε έγκριση στην κοινοβουλευτική διαδικασία.

Οπως υπογράμμιζαν επιτελείς της Κουμουνδούρου, «συμφωνούμε με την κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών, ζητούμε όμως η πρόταση να κατατεθεί στην επικείμενη Συνταγματική Αναθεώρηση, στην οποία θα περιγράφεται ρητά ως εκλογικό σύστημα η απλή αναλογική».

Πρόσθεταν επίσης ότι η πάγια άποψή τους για «απλή και άδολη» αναλογική συνεπάγεται κατάργηση του 3%, γεγονός που σημαίνει ότι για τον ΣΥΡΙΖΑ η προϋπόθεση αυτή συνιστά απαράβατο όρο. Ακόμη, ξεκαθάριζαν ότι δεν θα εισέλθουν «σε κολπάκια τύπου ΠΑΣΟΚ» περί αναλογικότερου συστήματος που εξυπηρετούν άλλους σχεδιασμούς.

Το ΠΑΣΟΚ

«Συμφωνούμε και επαυξάνουμε» ήταν η πρώτη αντίδραση στα ηγετικά κλιμάκια του ΠΑΣΟΚ. Την ίδια ώρα, όμως, συνεργάτες του Ευάγγελου Βενιζέλου δεν παρέλειπαν να αναφερθούν μέσω της «Εφ.Συν.» στην παράμετρο της κυβερνητικής σταθερότητας και τη «νέα κουλτούρα» κυβερνήσεων συνεργασίας, κάτι που υποδηλώνει ότι η θέση που προκρίνει η Χαριλάου Τρικούπη είναι η ήδη διατυπωμένη δημοσίως για την κατάτμηση του μπόνους (και όχι την κατάργησή του) στα κόμματα που προθυμοποιούνται να συμμετέχουν σε «συνεργατικά σχήματα».

Το πιθανότερο είναι ως εκ τούτου η στάση του ΠΑΣΟΚ να καθοριστεί από το ασφυκτικό πλαίσιο που επιβάλλει η συγκυβέρνηση με τη Ν.Δ., η οποία διαφωνεί κάθετα με αλλαγές στο επίμαχο θέμα, όπως εξάλλου κατέστη σαφές στο κείμενο της προγραμματικής.

Υπενθυμίζεται ότι βάσει Συντάγματος για να τύχει εφαρμογής η πρόταση νόμου της ΔΗΜΑΡ θα πρέπει να εγκριθεί από τουλάχιστον 151 βουλευτές, ώστε να ισχύσει από τις μεθεπόμενες εκλογές, και από 200 βουλευτές για να υλοποιηθεί από την επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Και στις δύο περιπτώσεις, τα κουκιά δεν φαίνεται να βγαίνουν, εκτός θεαματικής έκπληξης.