Κινήσεις αντιπερισπασμού από Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ με σενάρια κατασκοπίας γύρω από τη λίστα Λαγκάρντ
Του Νίκου Σβέρκου
Από τα συρτάρια των υπουργών στα στικάκια των διαρροών. Η δημόσια συζήτηση σχετικά με το σκάνδαλο της λίστας Λαγκάρντ ξεφεύγει τις τελευταίες ώρες από τη συζήτηση για το ποιος, πότε και πώς χειρίστηκε τη λίστα και περιστρέφεται γύρω από τον αριθμό και τη διαδρομή των αντιγράφων της πρωτότυπης λίστας. Αυτή η «κατασκοπικού» είδους συζήτηση δεν γίνεται τόσο για να λάμψει η αλήθεια, αλλά περισσότερο για να «σφίξει» ο κλοιός γύρω από τον Γ. Παπακωνσταντίνου και εσχάτως τον Ι. Διώτη.
Οι τελευταίες αποκαλύψεις άλλωστε βοηθούν σε αυτή την κατάσταση. Τα όσα υποστηρίζει ο δημοσιογράφος Κ. Βαξεβάνης και όσα διοχετεύονται από τη δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης δείχνουν ότι η λίστα ήταν αφενός γνωστή σε κυβερνητικούς κύκλους πάνω από δυο χρόνια, αφετέρου διακινήθηκε πριν ακόμα έρθει επισήμως στην Ελλάδα. Και μάλιστα, όπως αποδεικνύεται από το ρεπορτάζ της «Εφ.Συν.» στις 9/1/13, η λίστα δεν χρησιμοποιήθηκε από τις Αρχές για τη διαλεύκανση του σκανδάλου Siemens.
Η κυβέρνηση πάντως βάζει στην εμπροσθοφυλακή της μάχης τον Ευάγγελο Βενιζέλο, που συνεχίζει να επιτίθεται με σφοδρότητα στον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ κατηγορώντας τον για «οργανωμένη συκοφαντική επίθεση». Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ άλλωστε δεν έχει άλλη επιλογή από το να υιοθετήσει οποιαδήποτε πτυχή της υπόθεσης αποτελεί περαιτέρω ενοχοποιητικό στοιχείο για τον Γ. Παπακωνσταντίνου.
Η Ν.Δ., και συγκεκριμένα ο Αντώνης Σαμαράς, αποφεύγει να εμπλακεί -τουλάχιστον επισήμως- στην κόντρα, επιλέγοντας να κραδαίνει μόνο τη σπάθη του αγώνα ενάντια στις καταλήψεις. Και η ΔΗΜΑΡ συνεχίζει με νηφάλιες παρεμβάσεις να μιλά για εξυγίανση, διαγράφοντας όμως όσους βουλευτές εκφράζουν διαφωνίες με την κεντρική γραμμή της κυβέρνησης. Ολοι πάντως οι κυβερνητικοί εταίροι αρνούνται να τοποθετηθούν γιατί βασίζουν την πρόταση για προανακριτική μόνο στο συμπληρωματικό πόρισμα των εισαγγελέων και δεν χρησιμοποιούν το αρχικό που μιλούσε για ποινικές ευθύνες πολλών υπουργών.
Η αξιωματική και η ελάσσων αντιπολίτευση προσπαθεί πάντως να βάλει στο κάδρο και άλλα υψηλότατα πολιτικά πρόσωπα, είτε τα αφορούν πολιτικές είτε ποινικές ευθύνες. Κύκλοι του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ σημείωναν χτες ότι η πρότασή του για προανακριτική στοχεύει «στην αναζήτηση της αλήθειας, την άρση του καθεστώτος της γενικευμένης φοροασυλίας της εγχώριας ολιγαρχίας του πλούτου, αλλά και την αποτροπή του εκφασισμού με την ανάκτηση της εμπιστοσύνης των πολιτών στη δικαιοσύνη, τη δημοκρατία και τους θεσμούς της».
Παράλληλα, η αξιωματική αντιπολίτευση θέτει γενικά στο στόχαστρό της την τρικομματική κυβέρνηση και ιδιαίτερα τον Αντώνη Σαμαρά, επιρρίπτοντάς του ότι επιχειρεί τη συγκάλυψη του σκανδάλου της λίστας Λαγκάρντ, με τη βοήθεια μάλιστα «των ΜΜΕ της διαπλοκής», και φέρνει ως παράδειγμα τους χειρισμούς του πρωθυπουργού στο σκάνδαλο της Siemens.
Τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν κρατούν ενιαία στάση για το ποια πρόσωπα πρέπει να ενταχθούν στην έρευνα προανακριτικής για ποινικές ευθύνες, ενώ το ΚΚΕ προσπαθεί να βρει τη «χρυσή τομή» και επιφυλάχθηκε να τοποθετηθεί την επόμενη εβδομάδα για το τι θα πράξει στη σχετική ψηφοφορία, αν και ουσιαστικά ακολούθησε το σκεπτικό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πάντως διευκρινίζει ότι «θα ήταν πολύ εύκολο –μικροκομματικά κινούμενος- να αναζητήσει ευθύνες ακόμη κι εκεί όπου δεν υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις» και ότι η τακτική του «αποδεικνύει ότι δεν ποινικοποιεί την πολιτική ζωή και δεν στοχοποιεί κανέναν».
