Διαστάσεις παίρνει η κόντρα μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ καθώς η πρώτη επιχειρεί να ανατρέψει επικοινωνιακά το αρνητικό γι' αυτήν κλίμα

Του Τάσου Τσακίρογλου

Φούντωσε χθες μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Δημοκρατίας η φωτιά που άναψε με αφορμή τις καταλήψεις κτιρίων και τις αστυνομικές εκκαθαριστικές επιχειρήσεις του Νίκου Δένδια. Καύσιμη ύλη αποτέλεσαν οι δηλώσεις του βουλευτή του κόμματος της Αριστεράς, Βαγγέλη Διαμαντόπουλου, ο οποίος χαρακτήρισε τους χώρους, όπως η βίλα Αμαλία, «εστίες αντίστασης», οι οποίοι συνδέονται με «άλλα πράγματα, όπως το εμπόριο χωρίς μεσάζοντες ή το ανταλλακτικό εμπόριο».

Παράλληλα, αυτοπροσδιορίστηκε ως αναρχικός, λέγοντας ότι η έννοια αυτή ταυτίζεται με τον «άμεσα δημοκράτη», ενώ, αναφερόμενος στα γεγονότα του 2008, σημείωσε: «Δεν βλέπω κανένα κόσμο έτοιμο να επαναστατήσει, είχαμε μια εξέγερση τότε».

Η Νέα Δημοκρατία, η οποία το τελευταίο διάστημα επιχειρεί να αναστρέψει επικοινωνιακά το εις βάρος της πολιτικό κλίμα αναδεικνύοντας τις εσωτερικές αντιφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, πέρασε αμέσως στην αντεπίθεση και με μια σκληρή ανακοίνωση ζήτησε ουσιαστικά από τον Αλέξη Τσίπρα να αποπέμψει από την Κοινοβουλευτική Ομάδα τον βουλευτή, ενώ ζήτησε, εν είδει δήλωσης νομιμοφροσύνης, από τους υπόλοιπους βουλευτές του κόμματος να τοποθετηθούν «εάν αυτοπροσδιορίζονται στον αναρχικό χώρο». Παράλληλα έκανε ένα βήμα περισσότερο, λέγοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καλύπτει απλώς τους κουκουλοφόρους, αλλά ένας βουλευτής του αυτοπροσδιορίζεται ως κουκουλοφόρος.

Εξίσου σκληρή ήταν η απάντηση και του γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έκανε λόγο για «εμφυλιοπολεμικού κλίματος παραληρήματα» και για «στρατηγική αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης», ενώ κατηγόρησε τη Ν.Δ. ότι «ακολουθεί ασθμαίνοντας τη Χρυσή Αυγή (…)και στοχοποιεί τους κοινωνικούς αγώνες».

Η κόντρα αυτή πάντως δεν ήταν χωρίς παρενέργειες για το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς η ηγεσία του, σύμφωνα με πληροφορίες, αντιμετώπισε με έντονη δυσαρέσκεια τις δηλώσεις του βουλευτή, τις οποίες χαρακτήρισε «άστοχες» και του ζήτησε να τις ανασκευάσει. Στο πλαίσιο αυτό ο κ. Διαμαντόπουλος με διευκρινιστική του δήλωση σημείωσε ότι στηρίζει «το πρόγραμμα και τις ιδέες της ριζοσπαστικής αριστεράς και τους μαζικούς και ειρηνικούς αγώνες του ελληνικού λαού για τη δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη», αλλά και ότι αυτοπροσδιορίζεται «από αυτήν την ιδιότητά του και μόνο».

Χαρακτηριστικά της επικοινωνιακής στρατηγικής που ακολουθεί το επιτελείο του Αντώνη Σαμαρά είναι τα όσα έγραφε χθες το προσκείμενο στον πρωθυπουργό site Antinews:

«Ηταν θέμα χρόνου, όλα αυτά να τα βρουν μπροστά τους, αρκεί η συντεταγμένη πολιτεία να αποφάσιζε να δράσει συστηματικά. Εφτανε, λοιπόν, να ασκηθεί κάποια οργανωμένη πίεση από τον υπουργό Δημοσίας Τάξεως για την επιβολή του νόμου στο κέντρο της Αθήνας για να αποκαλυφθεί το προγραμματικό τους πρόσωπο. Να βγάλουν, δηλαδή, οι ίδιοι τις κουκούλες! [...]

Αυτός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ! Ενα σύνολο συνιστωσών που οι μεταξύ τους διαφορές είναι πολύ μεγαλύτερες από εκείνες που έχει ο Αλέξης Τσίπρας με όλα τα άλλα κόμματα! Αυτό, λοιπόν, το ετερόκλητο ασκέρι ενώθηκε για να πετύχει ένα ρεσάλτο προς την εξουσία. Για να την κατακτήσει!». Το τελευταίο θυμίζει εντυπωσιακά τα όσα είπε μόλις τρεις μέρες πριν ο Ευάγγελος Βενιζέλος, με αφορμή και πάλι τη βίλα Αμαλία: «Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει ένα πολιτικό ρεσάλτο με χυδαίο τρόπο. Ο λόγος τους είναι εγκωμιαστικός προς τη βία, εκφράζει τον παλαιοκομματικό αριστερισμό».

Η εφαρμογή του δόγματος του «νόμου και της τάξης» φαίνεται ότι αποτελεί το προνομιακό πεδίο της Ν.Δ, ώστε να στριμώξει επικοινωνιακά τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και να στρέψει αλλού το ενδιαφέρον, μαζί με την εκμετάλλευση της υπόθεσης με τη λίστα Λαγκάρντ, την οποία χρεώνεται ουσιαστικά το ΠΑΣΟΚ και καλείται να σηκώσει στους ώμους του ο Ευάγγ. Βενιζέλος. Χαρακτηριστικά του κλίματος αυτού είναι όσα αναφέρει στο σχόλιό της η «Καθημερινή»: «Τα φαινόμενα αυτά πρέπει να αντιμετωπίζονται με βάση το δόγμα της μηδενικής ανοχής, γιατί μόνο έτσι θα γίνει η χώρα μας μια ευνομούμενη, κανονική δημοκρατία».

Τι μένει έτσι στη σκιά; Το νέο φορολογικό νομοσχέδιο που «αποτελειώνει» τα χαμηλά στρώματα, τα επτά προεδρικά διατάγματα που θα υλοποιούν τις δραματικές αλλαγές στην καθημερινότητα των πολιτών, αλλά και το «μεγάλο φαγοπότι», δηλαδή οι αποκρατικοποιήσεις (ΟΠΑΠ, παραλιακό μέτωπο, ΔΕΠΑ/ΔΕΣΦΑ, λιμάνια, αεροδρόμια κ.λπ.).