Του Θ. Ασημακόπουλου

 

Ο χαρακτηρισμός «clasico» για το δικό μας μεγάλο παραδοσιακό ντέρμπι προφανώς και δεν αντέχει σε σύγκριση με το κανονικό, ανάμεσα σε Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα.

 

Δεν παύει όμως να είναι ό,τι μεγαλύτερο έχει να επιδείξει η χώρα μας, με το «μίσος» ανάμεσα στις δύο πλευρές να είναι μεγάλο.

 

Μάλιστα, τα επεισόδια με εισβολές οπαδών κ.λπ. δεν λείπουν, παρότι εδώ και μια δεκαετία έχει απαγορευτεί η παρουσία φιλοξενούμενων οπαδών στο γήπεδο.

 

Στην υπόλοιπη Ευρώπη, την προηγμένη και την… υπόλοιπη, υπάρχουν δεκάδες ντέρμπι με φανατισμό και ένταση, αφού εκεί σχεδόν πάντα οι αγώνες γίνονται με οπαδούς και των δύο αντιπάλων.

 

Θα χρειαζόμασταν ολόκληρο βιβλίο για να καταγράψουμε τα όσα γίνονται. Θα προσπαθήσουμε όμως να δώσουμε το κλίμα αφήνοντας απ’ έξω σκόπιμα την Αγγλία, καθώς εκεί οι τοπικιστικές διαμάχες είναι σκληρές και δεκάδες σε αριθμό.

 

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

 

ΑΓΙΑΞ VS ΦΕΓΕΝΟΡΝΤ

 

Οι Ολλανδοί θεωρούν clasico το δικό τους ντέρμπι, και στη γλώσσα τους το αποκαλούν «De Klassieker». Η έχθρα ανάμεσα στον Αγιαξ του Αμστερνταμ και της Φέγενορντ του Ρότερνταμ κρατάει εδώ και πολλά χρόνια, με τη βία να γίνεται ανεξέλεγκτη πολλές φορές. Κι εκεί, εφαρμόζουν πολλές φορές το μέτρο, με την απαγόρευση μετακινήσεων. Οπως το 1997, όταν ένας οπαδός σκοτώθηκε στο Μπέβερβαϊκ, μια ήσυχη πόλη που είναι τόπος συνάντησης των οργανωμένων των δύο αντιπάλων, σε εποχές που δεν υπάρχει μεταξύ τους ντέρμπι! Το 2005, το ματς στο Ρότερνταμ διεκόπη λόγω εισβολής οπαδών και των δύο ομάδων. Αυτοί του Αγιαξ οδηγήθηκαν έξω από το «Ντε Κάιπ», αλλά οι φίλοι των γηπεδούχων άφησαν τις εξέδρες και το ματς, που εν τω μεταξύ είχε ξαναρχίσει, και άρχισαν να τους κυνηγούν, με τις εχθροπραξίες να εκτείνονται σε όλη την περιοχή! Το 2009 οι δήμαρχοι των δύο πόλεων αποφάσισαν τα ματς να διεξάγονται μόνο με φίλους των γηπεδούχων. Η συμφωνία ισχύει ώς το καλοκαίρι που μας έρχεται και μένει να δούμε αν θα συνεχιστεί.

 

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

 

ΑΟΥΣΤΡΙΑ ΒIENNHΣ VS ΡΑΠΙΝΤ ΒIENNHΣ

 

Οι δύο μεγαλύτερες ομάδες της Αυστρίας είναι και γειτόνισσες, καθώς προέρχονται από το 13ο διαμέρισμα της Βιέννης. Με τα χρόνια απομακρύνθηκαν η μία από την άλλη, αλλά συνεχίζουν να εδρεύουν στα δυτικά της πόλης. Η Αούστρια υποστηριζόταν κάποτε από την καλή κοινωνία και η Ραπίντ από την εργατική τάξη. Λίγη σημασία έχουν πια αυτά, καθώς και οι δύο είναι άκρως δημοφιλείς και πετυχημένες στη χώρα. Πάντως, την προηγούμενη δεκαετία οι σκληροπυρηνικοί της Ραπίντ Βιέννης λοιδορούσαν τους αντιπάλους τους επειδή είχαν ονομαστεί από Αούστρια Βιέννης σε Αούστρια Μάγκνα, για χάρη του χορηγού. Το μεταξύ τους ντέρμπι, του 2011, διεκόπη λόγω μαζικής εισβολής των οπαδών της Ραπίντ στον αγωνιστικό χώρο και με το σκορ στο 2-0 υπέρ της Αούστρια…

 

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

 

ΤΣΣΚΑ VS ΛΕΦΣΚΙ

 

Η ΤΣΣΚΑ, ομάδα του πάλαι ποτέ Κομμουνισμού και των «πλουσίων» της Σόφιας. Η Λέφσκι, το σωματείο του λαού. Ως το 2000 τα παιχνίδια τους γίνονταν σε ουδέτερο γήπεδο, για μεγαλύτερη ασφάλεια, αλλά κι επειδή έπρεπε περισσότερος λαός να απολαμβάνει το θέαμα. Μετά την πτώση του καθεστώτος, το 1989, τα πράγματα έχουν αγριέψει επικίνδυνα, καθώς σε κάθε παιχνίδι υπάρχουν επεισόδια, μαχαιρώματα, φωτιές και αναταραχές. Ενας οπαδός της Λέφσκι δήλωσε πρόσφατα σε σχετικό ντοκιμαντέρ: «Πηγαίνω στο γήπεδο εδώ και 30 χρόνια. Οσο πάει η κατάσταση είναι πιο άγρια. Μόνο ένας τρελός θα έπαιρνε τα παιδιά του στο γήπεδο». Το 1985 ήταν η χρονιά που ένα ολόκληρο γήπεδο έπαιζε ξύλο. Ο διεθνής τερματοφύλακας Μιχαΐλοφ έδειρε τον διαιτητή και μαζί με τον Κρίστο Στόιτσκοφ τιμωρήθηκε με διά βίου αποκλεισμό, που τελικά αναιρέθηκε έναν χρόνο μετά. Τότε, η κυβέρνηση αποφάσισε να μετονομάσει την ΤΣΣΚΑ σε Σρέντετς και τη Λέφσκι σε Βίτοσα.

 

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

 

ΛΑΤΣΙΟ VS ΡΟΜΑ

 

Απ’ όλα τα ντέρμπι της Ιταλίας, το Λάτσιο – Ρόμα είναι το πιο «επικίνδυνο»… Οι ακροδεξιοί Λατσιάλι και οι αναρχικοί «τζαλορόσι» συναντιούνται τουλάχιστον δύο φορές τον χρόνο πριν και μετά τα μεταξύ τους ντέρμπι και επιδίδονται σε… αθλοπαιδιές με μπουνιές, κλοτσιές, καδρόνια και φωτοβολίδες. Είναι τόσο το μίσος και η ένταση, που η αστυνομία αδυνατεί να τους σταματήσει και συνήθως τα όργανα της τάξης είναι αυτά που τρώνε το περισσότερο ξύλο! To 1979 ο οπαδός της Λάτσιο, Βιντσέντζο Παπαρέλι, σκοτώθηκε από φωτοβολίδα που εκτοξεύτηκε από την απέναντι πλευρά, ενώ δύο φορές (2004, 2009) ο αγώνας δεν ξεκίνησε ποτέ λόγω εκτεταμένων επεισοδίων μέσα στο «Ολίμπικο».

 

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

 

 

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

 

ΝΤΙΝΑΜΟ Ζάγκρεμπ VS ΧΑΪΝΤΟΥΚ

 

Ως το 1991, οι οπαδοί τους ήταν αδέρφια. Κατά τη διάρκεια που η Γιουγκοσλαβία πορευόταν ενωμένη, η Ντινάμο Ζάγκρεμπ και η Χάιντουκ από το Σπλιτ είχαν έναν κοινό εχθρό: τους Σέρβους του Ερυθρού Αστέρα και της Παρτιζάν. Μαζί έβλεπαν τα ματς κόντρα στις ομάδες του Βελιγραδίου, μαζί πολέμησαν και στον εμφύλιο. Ομως, από τη στιγμή που η Κροατία ανεξαρτητοποιήθηκε, τα πάντα άλλαξαν μεμιάς. Για τους φίλους της Χάιντουκ, αντίπαλος έγινε το κυβερνητικό Ζάγκρεμπ, όπου εκεί συγκεντρώθηκαν όλες οι εξουσίες. Κάθε αγώνας είναι και μια μάχη ανάμεσα στους οργανωμένους οπαδούς των δύο ομάδων. Οι Torcida της Χάιντουκ και οι Blue Bad Boys της Ντινάμο αποτελούνται από πολεμιστές εντός κι εκτός εισαγωγικών… Οταν το 2005 ο Νίκο Κράνιτσαρ, παίκτης-σύμβολο για τους πρωτευουσιάνους και γέννημα-θρέμμα των ακαδημιών τους, πήγε στη Χάιντουκ έλαβε το μήνυμα: διακόσια κεριά αναμμένα έξω από το σπίτι του και ένα πανό που έγραφε «Για μας είσαι ήδη νεκρός»…

 

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

ΕΡΥΘΡΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ VS ΠΑΡΤΙΖΑΝ

 

Οι Σέρβοι δεν χρειάστηκε να περιμένουν τη διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας για να εκφράσουν την απέχθεια για τον αντίπαλο, αφού φαινόμενα έντονης βίας παρατηρούνται από το 1980. Ο Ερυθρός Αστέρας ήταν η ομάδα της αντι-φασιστικής νεολαίας, ενώ η Παρτιζάν του στρατού. Σήμερα οι φανατικοί τους εξακολουθούν να μισούνται, παρότι έχουν κοινές ακροδεξιές τάσεις. Ο μεγαλύτερος σύνδεσμος του Αστέρα είναι οι Delije, που έχουν αδελφοποιηθεί με τη Θύρα 7 του Ολυμπιακού, και της Παρτιζάν οι Grobari, οι οποίοι διατηρούν εξαιρετικές σχέσεις με μεγάλη μερίδα οπαδών του ΠΑΟΚ. Μια και μιλάμε για βαλκανική χώρα με έντονο ταμπεραμέντο και καταπίεση, τα επεισόδια δεν λείπουν ποτέ από ένα ντέρμπι του Βελιγραδίου. Τα οπλοστάσια των συνδέσμων περιλαμβάνουν ακόμη και χειροβομβίδες, ενώ σε ένα αφιέρωμα του ESPN, οπαδός της Παρτιζάν παραδέχτηκε: «Δεν νομίζω ότι υπάρχει λογικός άνθρωπος που θέλει να παρακολουθεί από κοντά αυτό το παιχνίδι»…