Είμαι πολιτικός πρόσφυγας από το Αφγανιστάν. Στην Ελλάδα βρίσκομαι από το 2003. Ζω όλο αυτό τον καιρό στην Αθήνα και δραστηριοποιούμαι στο Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών. Ξεκίνησα να ασχολούμαι με τη μετανάστευση σε συνάρτηση με τη δική μου προσπάθεια να αποκτήσω χαρτιά. Ηταν για μένα ένας λόγος παραπάνω να ασχοληθώ και να βοηθήσω και εγώ με τη σειρά μου άλλους, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό.
Και εγώ προσωπικά αλλά και το Δίκτυο συνδεόμαστε με ευρωπαϊκά και άλλα διεθνή δίκτυα. Προσπαθούμε να παλέψουμε για το μεταναστευτικό σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, διότι ούτως ή άλλως η μετανάστευση είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Η Ελλάδα είναι συνήθως πέρασμα μεταναστών-προσφύγων τα τελευταία χρόνια, απλά βρίσκεται στο μέσο της πορείας τους.
Χρήσιμο θα ήταν να ορίσουμε τις έννοιες μετανάστης και πρόσφυγας. Οταν μιλάμε για πρόσφυγες, αναφερόμαστε στην αναγκαστική, μαζική καταδίωξη και φυγή αυτών των ανθρώπων από τις χώρες τους λόγω πολέμων, φτώχειας, εξαθλίωσης, καταπιεστικών καθεστώτων, που πλήττουν συγκεκριμένες περιοχές του πλανήτη.
Φεύγουν γιατί δεν έχουν άλλη επιλογή. Θίγεται η αξιοπρέπειά τους, δεν έχουν τίποτα να χάσουν γιατί στις περισσότερες περιπτώσεις τα έχουν χάσει όλα. Τίποτα δεν μπορεί να τους σταματήσει από την αναζήτηση ενός καλύτερου μέλλοντος, όσους νόμους και αστυνομεύσεις και αν δημιουργήσει η Δύση. Η οικονομική τους διεκδίκηση έρχεται δεύτερη σε σχέση με την ασφάλεια που χρειάζονται. Περισσότερο από τα χρήματα, έχουν ανάγκη από καταφύγιο, περίθαλψη, προστασία και νομική αναγνώριση. Οι περισσότεροι μπορεί να είναι μέλη οικογενειών, ασυνόδευτα παιδιά ή άνθρωποι με προβλήματα υγείας. Κινδυνεύουν.
Σε αντίθεση με τους οικονομικούς μετανάστες, οι πρόσφυγες δεν έχουν συγκεκριμένο τελικό προορισμό. Αν δεν τα καταφέρουν σε μια χώρα, καταφεύγουν σε άλλη. Πολλοί μάλιστα μένουν σε γειτονικές χώρες με τη δική τους, με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα φτιάξουν τα πράγματα και θα επιστρέψουν στα σπίτια τους. Στην Ευρώπη, άλλωστε, καταφθάνουν πολύ λιγότεροι πρόσφυγες από ό,τι στις γειτονικές χώρες των περιοχών που πλήττονται από τα προβλήματα που τους εξαναγκάζουν να φύγουν. Διότι, για να έρθει κάποιος στην Ευρώπη, χρειάζεται χρήματα και δύναμη ψυχική και σωματική. Αυτά δεν τα έχουν όλοι.
Το παράλογο είναι πως από τη μια η Δύση εμπλέκεται έμμεσα ή άμεσα στους πολέμους και τις καταστροφές χωρών, αιτίες που δημιουργούν κύματα προσφύγων, και από την άλλη αντιμετωπίζει τους πρόσφυγες με ρατσιστική προπαγάνδα, για να έχει οφέλη στην εσωτερική ή την εξωτερική της πολιτική.
Νασίμ (Αφγανιστάν)
Επιμέλεια: Χάλεντ Τάχερ
