Του Βίκτωρα Νέτα
Νοσηρός νους γραφειοκρατών του αμαρτωλού υπουργείου Οικονομικών σοφίστηκε να επεκταθεί και στα χωράφια, ακόμη και σε εκείνα που δεν καλλιεργούνται γιατί είναι άγονα, η από κάθε άποψη άδικη γενική φορολογία των ακινήτων. Κατά την κοινή λογική φορολογείται οτιδήποτε αποδίδει εισόδημα στον ιδιοκτήτη του. Ακίνητα, δηλαδή διαμερίσματα, μονοκατοικίες, οικόπεδα, δασικές εκτάσεις κτλ, που δεν αποδίδουν τίποτε απολύτως είναι παράλογο να φορολογούνται με «φόρο κατοχής».
Το υπουργείο Οικονομικών θα έπρεπε, επιτέλους, να πάψει να αναζητεί εύκολες λύσεις για την είσπραξη εσόδων και να στραφεί στα δύσκολα, που είναι η τεράστιας έκτασης φοροδιαφυγή, φοροαποφυγή και φοροκλοπή, μια από τις μεγάλες πηγές διάβρωσης και διαφθοράς του πολιτικού συστήματος και της κοινωνίας.
Θα πρέπει ακόμη το υπουργείο Οικονομικών σε συνεργασία με τα υπουργεία Ανάπτυξης, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, αλλά και με άλλους φορείς, όπως είναι η Τοπική Αυτοδιοίκηση, οι Συνεταιρισμοί, κ.ά., να επεξεργαστεί ένα πρόγραμμα ταχείας ανάπτυξης με την αξιοποίηση όλων των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας. Δεν μπορεί να διαιωνίζεται η κρίση με τα ανάλγητα μνημόνια της τρόικας των δανειστών και να μένουν ακαλλιέργητα εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα γης, που έχουν εγκαταλειφθεί τις τελευταίες δεκαετίες με το ρεύμα φυγής προς τα αστικά κέντρα και τη μετανάστευση στο εξωτερικό.
Δεν μπορεί να καταναλώνουμε για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας εισαγόμενο πετρέλαιο και εισαγόμενο φυσικό αέριο και να μην έχουμε γεμίσει τη χώρα με φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες. Ποια συμφέροντα εμποδίζουν την εκμετάλλευση του δωρεάν προσφερόμενου άφθονου ήλιου και των ανέμων, αυτών των θείων δώρων που έχει αυτός ο ευλογημένος τόπος;
Ανεκμετάλλευτος μένει επίσης ο ορυκτός πλούτος της χώρας, όπως και η ακίνητη δημόσια περιουσία, που δεν αποδίδει τίποτε απολύτως, λόγω ατολμίας της κυβέρνησης να προχωρήσει σε γενναίες αποκρατικοποιήσεις, αλλά και της αρνητικής αντίδρασης της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Πέραν αυτού, ακόμη δεν έχει ξεκαθαρίσει η θέση του ελληνικού κράτους στο μέγα θέμα της εκμετάλλευσης των μεγάλων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, που έχουν εντοπιστεί στον ελληνικό χώρο. Αν είναι ανίκανες οι υπηρεσίες των υπουργείων να σχεδιάσουν ένα πρόγραμμα ανάπτυξης, υπάρχει και μια άλλη λύση, που είναι η συγκρότηση ενός υψηλού επιπέδου οργάνου από ειδικούς Ελληνες επιστήμονες του εξωτερικού και του εσωτερικού προκειμένου να μελετηθεί το ζήτημα και να δοθούν αξιόπιστες λύσεις.
Είναι αδικαιολόγητες για τη σημερινή εποχή η αδράνεια και η παθητική στάση του πολιτικού κόσμου, του κρατικού μηχανισμού, της πνευματικής ηγεσίας και ώς ένα βαθμό και του λαού, όταν η χώρα βρίσκεται υπό την «κατοχή» των δανειστών της, οι οποίοι υπαγορεύουν σκληρά μέτρα, που ξεπερνούν τις αντοχές των πολιτών και έχουν οδηγήσει στην εξαθλίωση και στην απόγνωση χιλιάδες Ελλήνων. Σε εποχές πολύ πιο δύσκολες, όπως ήταν η περίοδος της Κατοχής της χώρας από τον ναζισμό και τον φασισμό, είχαν πρωτοστατήσει οι ηγετικές δυνάμεις για να κινητοποιηθεί ο λαός στον αγώνα της Αντίστασης για την απελευθέρωση και την επιβίωση του δοκιμαζόμενου πληθυσμού.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περίφημη ιστορική «μάχη της σοδειάς», που δόθηκε από το φθινόπωρο του 1943 έως το καλοκαίρι του 1944 από τους αγρότες και τους αντάρτες της Θεσσαλίας, για να σωθεί η παραγωγή των σιτηρών από την αρπαγή των στρατευμάτων Κατοχής, ώστε να εξασφαλιστεί η διατροφή του δοκιμαζόμενου πληθυσμού των πόλεων και της υπαίθρου. Αντάρτικες δυνάμεις περιφρούρησαν τη σπορά, κάλυψαν και τις πιο απρόσιτες εκτάσεις της Θεσσαλίας και όταν ήρθε το καλοκαίρι του 1944 η ώρα της σοδειάς, έδωσαν σκληρές μάχες για να απωθήσουν τον γερμανικό στρατό, που επιχείρησε να αρπάξει βίαια την παραγωγή των σιτηρών. Την ίδια περίοδο και σε πολλές περιοχές της Μακεδονίας, με πρωτοβουλία του ηγέτη των αγροτικών συνεταιρισμών, Αλέξανδρου Μπαλτατζή, οργανώθηκαν ομαδικές καλλιέργειες και εξασφαλίστηκε η διατροφή του πληθυσμού, που είχε εγκαταλείψει τις βουλγαροκρατούμενες περιοχές της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης.
Στις μέρες της κρίσης και της «κατοχής» από τους δανειστές δεν έγινε καν το στοιχειώδες, δηλαδή να δοθεί η μάχη για την αυτάρκεια της χώρας σε τρόφιμα, ώστε να μην εισάγουμε ακόμη και τα στοιχειώδη (π.χ. πατάτες, σκόρδα, κ.ά.). Ποτέ δεν είναι αργά. Εστω και τώρα, αντί να φορολογηθούν τα χωράφια, να δοθούν κίνητρα για να καλλιεργηθούν. Αυτό, όμως, χρειάζεται δημιουργικό μυαλό, που δεν υπάρχει!
