Οι σκηνοθέτες Μαργαρίτα Μαντά, Αργύρης Παπαδημητρόπουλος, Ελίνα Ψύκου και Γιάννης Σακαρίδης έθεσαν τα αιτήματα του χώρου στον υπουργό Πολιτισμού Πάνο Παναγιωτόπουλο

Εστω και με δύο μήνες καθυστέρηση, αφού την είχε υποσχεθεί τον Σεπτέμβριο, μετά τη βράβευση του Αλέξανδρου Αβρανά στη Βενετία, έγινε τελικά η συνάντηση του υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού Πάνου Παναγιωτόπουλου με τους νέους Ελληνες σκηνοθέτες. Εστω και με λίγους. Στη Θεσσαλονίκη, το περασμένο Σάββατο, λίγο πριν από την τελετή λήξης του 54ου Φεστιβάλ, σε έναν ήσυχο χώρο του «Μακεδονία Παλλάς», συγκεντρώθηκε μια μεγάλη και άκρως υπεύθυνη κινηματογραφική παρέα με πρωτοβουλία του οικοδεσπότη όλων, Δημήτρη Εϊπίδη. Και όταν χώρισαν ίσως και να είχαν διασκεδαστεί κάπως και οι άσχημες εντυπώσεις που είχε αφήσει στην τελετή έναρξης η ομιλία και η συμπεριφορά του Δημοσθένη Δαββέτα, συμβούλου επί των πολιτιστικών του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά. Διότι τέθηκαν σε μια κάποια βάση τα πιο κρίσιμα προβλήματα του ελληνικού σινεμά, αλλά και του ίδιου του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Φτάνει, βέβαια, η θεσσαλονικιώτικη σύναξη, που ήταν ανεπίσημη, φιλική και ελεύθερη, να έχει και συνέχεια και χειροπιαστά αποτελέσματα.

«Είμαστε εδώ για να τιμήσουμε τους ανθρώπους του φεστιβάλ, από τη διοίκηση έως τους διαγωνιζομένους, αλλά και τους παραγωγούς των ταινιών. Ομως, είμαστε εδώ και για τα δύσκολα. Για να ακούσουμε τα προβλήματά τους και να τα αντιμετωπίσουμε» είπε ο κ. Παναγιωτόπουλος υποδεχόμενος τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης και πρόεδρο του Δ.Σ. του φεστιβάλ Γιάννη Μπουτάρη, τον γενικό διευθυντή Δημήτρη Εϊπίδη και τον πρόεδρο της Κριτικής Επιτροπής Αλεξάντερ Πέιν, ο οποίος είχε πάρει μαζί του και δύο μέλη της, τον συνθέτη Κωνσταντίνο Βήτα και τον κριτικό κινηματογράφου τού «Variety» Σκοτ Φούντας.

Εχει και το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης τις δικές του εκκρεμότητες, που βέβαια τις ορίζει ο κ. Ειπίδης. Κι αυτές έθεσε στον Πάνο Παναγιωτόπουλο. Κατ’ αρχάς το πάγιο αίτημά του, από την εποχή που ήταν διευθυντής μόνο στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ, δηλαδή να αυτονομηθεί από το Διεθνές Φεστιβάλ. Και, βέβαια, να διασφαλιστεί η συνέχειά του. Επειτα, είναι το οικονομικό πρόβλημα του Φεστιβάλ, και συγκεκριμένα της επόμενης, 55ης διοργάνωσης, τότε που δεν θα ισχύει πια η χρηματοδότηση του ΕΣΠΑ που τώρα το κρατάει ζωντανό. Ο κ. Εϊπίδης ζήτησε να εγκριθεί έκτακτη επιχορήγηση από το υπουργείο Πολιτισμού. Τέλος, συζητήθηκε η τύχη της περίφημης συλλογής κινηματογραφικών γιγαντοαφισών HELLAFI, που ανήκε στον καταργημένο από το 2010 Οργανισμό Προβολής Ελληνικού Πολιτισμού. Ο κ. Εϊπίδης θα ήθελε να περιέλθει η πλήρης κυριότητά της στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ανεξάρτητα από τη διαδικασία εκκαθάρισης του ΟΠΕΠ, να αποφευχθεί, δηλαδή, η εκποίηση ή η κατάσχεσή της από πιστωτές του Οργανισμού.

Αυτά, όμως, που κυριάρχησαν στη συζήτηση ήταν τα προβλήματα των κινηματογραφιστών. Ηταν εκεί εξαιρετικοί εκπρόσωποί τους. Με ταλέντο, απόψεις, μαχητικότητα και πείρα: οι σκηνοθέτες Μαργαρίτα Μαντά, Αργύρης Παπαδημητρόπουλος, Γιάννης Σακαρίδης και Ελίνα Ψύκου, που είχαν βρεθεί όλοι στη Θεσσαλονίκη με ολοκληρωμένη ταινία στο πρόγραμμα ή κάποιο λιγότερο ή περισσότερο προχωρημένο πρότζεκτ στην αγορά και το Crossroads.

Τα βασικά θέματα που έθεσαν στον κ. Παναγιωτόπουλο κοντεύουν πια να κλείσουν… αιώνα:

-Η απόδοση του 1,5% επί των ακαθαρίστων διαφημιστικών εσόδων των τηλεοπτικών σταθμών, κρατικών και ιδιωτικών, στην κινηματογραφική παραγωγή.

-Η θέσπιση φορολογικών κινήτρων, που θα λειτουργήσουν ως αναπτυξιακά εργαλεία στην προσέλκυση ιδιωτικών κεφαλαίων στην κινηματογραφική διαδικασία.

-Η αναθεώρηση της ισχύουσας νομοθεσίας για την προσέλκυση ξένων παραγωγών στην Ελλάδα με σκοπό την καλύτερη προβολή της χώρας μας στο εξωτερικό και την ενίσχυση της εγχώριας κινηματογραφικής κοινότητας (νέες θέσεις εργασίας, εισροή κεφαλαίου, αξιοποίηση και βελτίωση των υλικοτεχνικών υποδομών).

-Η μείωση της γραφειοκρατίας, που τόσο καθυστερεί την εγχώρια κινηματογραφική διαδικασία και αποθαρρύνει το ενδιαφέρον των ξένων παραγωγών για τη χώρα μας.

-Η μείωση του ΦΠΑ στο εισιτήριο της κινηματογραφικής αίθουσας στο επίπεδο εκείνου του θεάτρου.

-Η βελτίωση της κινηματογραφικής παιδείας, απαραίτητο στοιχείο της εθνικής κινηματογραφίας.

-Η μεγαλύτερη υποστήριξη και προβολή των ελληνικών ταινιών οι οποίες επιλέγονται και διαγωνίζονται σε ξένα φεστιβάλ.

«Πρέπει η πολιτεία να αντιμετωπίσει τον ελληνικό κινηματογράφο ως εθνικό και εξαγώγιμο προϊόν» συμφώνησαν όλοι οι σκηνοθέτες. Και πρόσθεσαν: «Δεν μπορεί η κινηματογραφική παραγωγή να στηρίζεται μόνο στον ηρωισμό των ανθρώπων». Ενώ ο παραγωγός Χρήστος Κωνσταντακόπουλος, αυτός που με τη Faliro House Productions δεν στηρίζει -ρισκάροντας- μόνο τα νέα ελληνικά ταλέντα, αλλά και τον Ρίτσαρντ Λίνκλεϊτερ και τον Τζιμ Τζάρμους, επέμεινε στη δική του έγνοια. Πώς με τη θέσπιση φορολογικών κινήτρων θα διευκολυνθούν τόσο οι ελληνικές όσο και οι ξένες παραγωγές στη χώρα μας.

Ο Πάνος Παναγιωτόπουλος πιστεύει, σαν καλός δεξιός, ότι «κάθε αυθεντικός καλλιτέχνης είναι ικανός να βγει μπροστά και να ανοίξει δρόμους». Δεν αρνήθηκε, πάντως, ότι η «πολιτεία οφείλει να τον στηρίζει, ώστε να μη βασίζεται μόνο στον προσωπικό του ηρωισμό». Χαρακτήρισε τα περισσότερα αιτήματα δίκαια, αλλά τόνισε ότι η πραγματοποίησή τους «πρέπει να περάσει μέσα από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, τον κατ’ εξοχήν αρμόδιο δημόσιο φορέα για το σινεμά». Θα του δώσει, υποσχέθηκε, «τα απαραίτητα εργαλεία, λαμβανομένης υπ’ όψιν της βαθιάς οικονομικής κρίσης, ώστε να επιτελέσει τον αυξημένο από τα πράγματα θεσμικό του ρόλο».

Την υπόσχεση άκουσαν όλα τα στελέχη του ΕΚΚ: Γρηγόρης Καραντινάκης, Τώνης Λυκουρέσης και Φοίβη Αγγελοπούλου, που συμμετείχαν στη συζήτηση. Αυτοί είναι που επωμίστηκαν, μαζί με τον Δημήτρη Εϊπιδη, να οργανώσουν σύντομα στην Αθήνα μια ανάλογη, άλλα αυστηρά οικογενειακή διαδικασία για να καταλήξουν σε συγκεκριμένες προτάσεις προς τον υπουργό.

Παρόντες ήταν και ο νέος πρόεδρος της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου Βασίλης Κατσούφης και ο πρόεδρος της ΕΕΣ Χάρης Παπαδόπουλος.

Ας ελπίσουμε ότι η συνάντηση κορυφής του ελληνικού σινεμά στο «Μακεδονία Παλλάς» δεν θα ξεχαστεί γρήγορα.

Β.ΓΕΩΡΓ.