Του Τάσου Τσακίρογλου
«Είδα τον Ντερτιλή να βγάζει το περίστροφό του και να σκοτώνει ένα νεαρό στην οδό Πατησίων. Μετά, σαν να μην συνέβαινε τίποτα, μπήκε στο τζιπ και, χτυπώντας με στην πλάτη, μου είπε: “Με παραδέχεσαι, ρε; Με τη μία τον πέτυχα στο κεφάλι”».
Αυτά ανέφερε στην κατάθεσή του ο οδηγός του ταξίαρχου Νικόλαου Δερτιλή, Αντώνης Αγριτέλης, στη δίκη για την αιματηρή καταστολή της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, περιγράφοντας την εν ψυχρώ δολοφονία του φοιτητή Μιχάλη Μυρογιάννη, ο οποίος ήταν ένας από τους εξεγερμένους.
Αλλοι μάρτυρες, εργαζόμενοι στον ΟΤΕ, περιέγραφαν στο δικαστήριο τον τρόπο με τον οποίο αξιωματικός, επικεφαλής τεσσάρων στρατιωτών, πυροβολούσε από την ταράτσα του κτιρίου του Οργανισμού, εναντίον διαδηλωτών το πρωί της 17ης Νοεμβρίου.
Τελικώς, το Πενταμελές Εφετείο που συνεδρίαζε στον Κορυδαλλό, στις 30 Δεκεμβρίου του 1975, με απόφασή του καταδίκασε είκοσι χουντικούς (μεταξύ των οποίων ο δικτάτορας Γ. Παπαδόπουλος και ο διάδοχός του Δ. Ιωαννίδης) σε βαριές ποινές, στη δίκη για τη σφαγή του Πολυτεχνείου.
Οσα μεσολάβησαν στα 39 χρόνια που πέρασαν από τότε, άνοιξαν τόσο μεγάλες ρωγμές στην Ιστορία, ώστε να χωρέσει ακόμα και η ωμή αμφισβήτηση των πραγματικών περιστατικών. Και αυτό καθώς το μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα βουλιάζει στην αναξιοπιστία, η χώρα αναζητά τη χαμένη της κυριαρχία, οι πολίτες μετρούν καταργημένα δικαιώματα και κάποιοι, χωρίς ελπίδα, αναζητούν καταφύγιο στους πολιτικούς απογόνους του Χίτλερ, του Μεταξά και του Παπαδόπουλου.
Την πολιτική καμπάνια αναθεώρησης της σύγχρονης ιστορίας ανέλαβε εργολαβικά η ναζιστική Χρυσή Αυγή, με τον ισχυρισμό ότι «δεν υπήρξαν νεκροί στο Πολυτεχνείο» και ότι αυτό αποτελούσε απλώς μια μυθοπλασία των αναρχοκομμουνιστών.
Οι συνοδοιπόροι των αρνητών του Ολοκαυτώματος οργανώνουν εκδηλώσεις ανά την Ελλάδα με τίτλο «Οχι στο παραμύθι του Πολυτεχνείου, όχι στους ψεύτικους νεκρούς». Εφθασαν μάλιστα στο σημείο να μοιράζουν φυλλάδια στην Καλαμάτα που έγραφαν: «Πολυτεχνείο: Ζητούνται νεκροί. Ο ευρών αμοιφθήσεται [sic]»!
Σε τηλεοπτική του συνέντευξη στον Alpha στις 18 Μαΐου, λίγες μέρες μετά τις εκλογές που έβαλαν πρώτη φορά τη Χρυσή Αυγή στη Βουλή, ο «φύρερ» Νίκος Μιχαλολιάκος δήλωνε: «Δεν πλάκωσε κανένα τανκς τα παλικάρια στο Πολυτεχνείο. Αυτή είναι μεγάλη παραμύθα, σταματήστε την».
Τη σκυτάλη πήρε σε πρόσφατη ομιλία του (4/11/12) στην Τοπική Οργάνωση Αθηνών ο «υπαρχηγός» του Ν. Μιχαλολιάκου, Χρ. Παππάς: «Το Πολυτεχνείο ήταν ένας μοχλός πίεσης των αμερικανοσιωνιστών για να δημιουργήσουν μια κατάσταση κρίσης στην Ελλάδα. Δεν ήταν μια αυθόρμητη εξέγερση.
Ετσι, τις επόμενες μέρες θα απολαύσουμε τις κωμικές ιστορίες του μύθου του Πολυτεχνείου». Σε μια ένδειξη απύθμενου θράσους, ο ίδιος, σε συνέντευξή του στο site των Κύπριων ομοϊδεατών του, Elnews, επικαλέστηκε το σύνθημα «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία» και ισχυρίστηκε ότι αυτό θα γίνει πραγματικότητα μέσω της Χρυσής Αυγής.
Οι ναζιστές της Χρυσής Αυγής επιχειρούν να εμπεδώσουν τα ψεύδη τους στις ευαίσθητες ηλικίες, «λογοκρίνοντας» τη λειτουργία των σχολείων. Φέτος, με την ευκαιρία της 17ης Νοέμβρη, με παρέμβασή τους στη βουλή (4/11/12) ζήτησαν από το υπουργείο Παιδείας να «νουθετήσει» εκπαιδευτικούς και μαθητές για να μην παρεκτραπούν.
Μάλιστα, ο βουλευτής Αντώνης Γρέγος, προανήγγειλε «επισκέψεις» σε σχολεία, καθώς, όπως πρόσθεσε, «για εμάς η εκπαίδευση πρέπει να βασίζεται στο τρίπτυχο Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια».
Σε ανακοίνωσή τους για το θέμα οι χρυσαυγίτες κάνουν λόγο για «αυξανόμενες καταγγελίες γονέων για τη σωρεία ψεμάτων, με τα οποία ταΐζει τα μικρά παιδιά το ανθελληνικό κρατικό σύστημα (…) όπως το παραμύθι με το τανκ που πάτησε τα παιδιά στο Πολυτεχνείο (…) με αποτέλεσμα να τα κάνουν να μισούν το Στρατό, παρουσιάζοντάς τον ως μια παραγωγή ψυχρών δολοφόνων».
