Η λύση του μυστηρίου για τους τραυματισμούς του Μέσι
Του Βασίλη Γαλούπη
Ηταν 4 Μαρτίου 2008 όταν ο Μέσι έβαζε τα κλάματα σ ένα απίστευτο ξέσπασμα για την… κακοδαιμονία του, συγκλονίζοντας τους πάντες έπειτα από έναν ακόμα μυϊκό τραυματισμό στον αγώνα της Μπαρτσελόνα με τη Σέλτικ για το Τσάμπιονς Λιγκ στο Καμπ Νου.
Οι θλάσεις έχουν εξελιχθεί στον μεγαλύτερο πονοκέφαλο για τον Αργεντινό που μετά από μερικές σεζόν ηρεμίας βλέπει τον εφιάλτη να του ξαναχτυπά την πόρτα. Ο νέος μυϊκός τραυματισμός στον αγώνα με την Μπέτις θα αφήσει τον 26χρονο ποδοσφαιριστή εκτός αγώνων ώς το τέλος του 2013, ενώ υπολογίζεται ότι θα απουσιάσει συνολικά από δέκα παιχνίδια της Μπαρτσελόνα και της Εθνικής.
Φυσικά, σε τέτοιες περιπτώσεις η λέξη «ατυχία» συνηθίζεται. Ομως όλα έχουν την πολυεπίπεδη εξήγησή τους, ειδικά για τις θλάσεις.
Ο Μέσι από τα 17 του καταπονείται διαρκώς με αγώνες στο υψηλότερο επίπεδο. Και δεν είναι μόνο τα ματς και το σκληρό παιχνίδι των αντιπάλων. Το μυϊκό του σύστημα είναι περισσότερο επιβαρημένο, αφού ειδικά στους δικέφαλους των δυο ποδιών του έχει υποστεί υποτροπές αρκετές φορές.
Τόσο η Μπαρτσελόνα όσο και η Εθνική Αργεντινής ξεκινούν την ενδεκάδα τους απ’ αυτόν, εδώ και περίπου μια δεκαετία. Χειμώνα–καλοκαίρι ο Μέσι δεν προλαβαίνει να πάρει ανάσα, ενώ σε περιπτώσεις που δεν υπάρχει μια μεγάλη θερινή διοργάνωση όπως το Μουντιάλ, ή το Κόπα Αμέρικα, η κόπωση είναι ακόμα πιο έντονη από τις εξαντλητικές εμπορικές τουρνέ της Μπαρτσελόνα.
Το τελευταίο καλοκαίρι, ο Μέσι από τα συνεχόμενα ταξίδια έκανε 122.000 χιλιόμετρα με το αεροπλάνο! Ακόμα και ο γύρος του κόσμου του Ιουλίου Βερν έγινε σε 80 μέρες κι όχι σε έναν–ενάμιση μήνα…
Η βιασύνη στην αποθεραπεία είναι μια βασική αιτία για τις υποτροπές. Μάλιστα, λάθη δεν έχει κάνει μόνο η Μπαρτσελόνα στη διαχείρισή της, αλλά ακόμα και ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής που τον Απρίλιο του 2006, με την άγνοια κινδύνου 19χρονου, είχε δηλώσει: «Εψαξα μόνος μου τον τρόπο να γιατρευτεί πιο γρήγορα η θλάση ώστε να προλάβω τους υπόλοιπους αγώνες Τσάμπιονς Λιγκ. Ηταν λάθος μου και το πλήρωσα με υποτροπή. Στο εξής θα ακούω πάντα τους γιατρούς της Μπαρτσελόνα».
Από τη σεζόν 2008-09 που ανέλαβε ο Γκουαρντιόλα, ο Μέσι άρχισε σταδιακά να ξεπερνάει το άγχος των θλάσεων. Ο τότε προπονητής βρήκε τον τρόπο με ειδικούς συνεργάτες ώστε ο παίκτης να διατρέφεται σωστά, να γυμνάζεται σύμφωνα με τον σωματότυπό του, αλλά και να γίνεται η επιβαλλόμενη αποκατάσταση. Ταυτόχρονα, ζητούσε λιγότερα και πιο ποιοτικά τρεξίματα από τον Μέσι στο γήπεδο.
Τα χρόνια περνάνε, όμως. Ο Μέσι είναι μόλις 26 ετών, αλλά η «αθλητική ηλικία» του είναι ήδη μεγάλη, με μια δεκαετία πρωταθλητισμού στην πλάτη του. Ολοι περιμένουν τα πάντα απ’ αυτόν και πιέζεται διαρκώς να φέρνει στα όριά του το σώμα του, κάνοντας κινήσεις δύσκολες, πολύπλοκες και με «εξωγήινη» ταχύτητα. Το μυϊκό του σύστημα και οι αρθρώσεις του δουλεύουν στα «κόκκινα»! Με τους προπονητές να αλλάζουν πλέον, διαφοροποιείται πλέον και ο τρόπος εκγύμνασης, με ό,τι συνεπάγεται αυτό.
Μια επιπλέον εξήγηση, εξάλλου, που έχει διατυπωθεί στο παρελθόν για την ευπάθειά του στους τραυματισμούς, έχει να κάνει και με τη συστηματική χορήγηση αυξητικής ορμόνης στην εφηβεία του για να ψηλώσει. Η επιστημονικά επιτρεπτή για τέτοιο σκοπό πανάκριβη θεραπεία ξεκίνησε στα 11 χρόνια του, όταν και διαπιστώθηκε η ορμονική δυσλειτουργία στον οργανισμό του. Με την Αργεντινή να περνάει οικονομική κρίση, οι φτωχοί γονείς του, αλλά και η Νιούελς στην οποία άνηκε δεν μπορούσαν να πληρώνουν το κόστος κι έτσι λίγο αργότερα ανέλαβε η Μπαρτσελόνα και τη θεραπεία, αλλά και την καριέρα του ταλέντου.
Ειδικοί εκτιμούν ότι οι χρήστες αυξητικής μπορούν να παρουσιάσουν μελλοντικά διάφορα προβλήματα στην ανάπτυξη του μυοσκελετικού συστήματος, που να δικαιολογούν και τέτοιου είδους ευπάθεια.
Στην Βρετανία, τέλος, το 2004 έγινε μεγάλη επιστημονική έρευνα για τους τραυματισμούς παικτών που ξεκινάνε νωρίς τον πρωταθλητισμό με αφορμή τους συχνούς τραυματισμούς του παιδιού–θαύματος Μάικλ Οουεν.
Οπως και να ‘χει, ακόμα κι ο σχεδόν τέλειος παίκτης έχει την… αχίλλειο πτέρνα του. Και στην περίπτωση του Μέσι, το αδύναμο σημείο του είναι οι δικέφαλοι!
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Σπριντ με ταχύτητα… Πόρσε
Με τον μέσο όρο στα τρεξίματα των παικτών στο Τσάμπιονς Λιγκ να είναι στα 10,5 χλμ., τα 8-8,5 χλμ. ανά αγώνα που τρέχει ο Μέσι, δεν φαίνονται πολλά, έστω κι αν τα σπριντ του είναι με ταχύτητα… Πόρσε, με συνέπεια να καταπονείται τόσο στους μυς όσο και στις αρθρώσεις του.
Από τότε που ανέλαβε την Μπαρτσελόνα ο Γκουαρντιόλα, ο Μέσι μεταφέρθηκε από τα άκρα στον άξονα και κάνει πλέον πιο μελετημένα και σαφώς λιγότερα τρεξίματα. Είναι κι αυτός ένας από τους λόγους που δεν επιβαρυνόταν περισσότερο τα τελευταία χρόνια το ήδη ταλαιπωρημένο μυϊκό του σύστημα.
Τη σεζόν 2011-12 ο Μέσι είχε μέσο όρο χιλιομέτρων στο Τσάμπιονς Λιγκ τα 8,2 χλμ., με τον Κριστιάνο Ρονάλντο να φτάνει τα 10,2 χλμ. Το ίδιο συνεχίστηκε και την περασμένη περίοδο, ενώ στα τρία φετινά παιχνίδια του ομίλου που αγωνίστηκε ώς τώρα έχει μέσο όρο 8,3 χλμ.
Σε έρευνα, εξάλλου, που έγινε σε ισπανικό πανεπιστήμιο, διαπιστώθηκε ότι ο Μέσι έχει καλύτερο «ξεπέταγμα» από τον Κριστιάνο, αφού ο Αργεντινός αναπτύσσει ταχύτητα ως 20 χλμ./ώρα στα πρώτα 5 μ. του σπριντ που κάνει, ενώ ο Ρονάλντο κινείται με 18 χλμ./ώρα.
Ο Κριστιάνο, όμως, είναι πιο ταχύς στα σπριντ μεγαλύτερων αποστάσεων. Συγκεκριμένα, στα 12-16 μ. «γκαζώνει» με 30 χλμ./ώρα, ενώ ο Μέσι με 28 χλμ./ώρα. Ωστόσο, και οι δυο παίκτες είναι… υπερηχητικοί.
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
«Πάτα το! Πάτα το απαλά…»
Οι μεγαλύτεροι ποδοσφαιριστές στον κόσμο, όπως ο Πελέ και ο Μαραντόνα, ταλαιπωρήθηκαν νωρίς στην καριέρα τους από πολύ σοβαρούς τραυματισμούς. Κυρίως, εκείνες τις εποχές, από αντιαθλητικά χτυπήματα κι όχι τόσο από μυϊκά προβλήματα. Είναι κάτι, που όπως αποδείχθηκε, δεν τους εμπόδισε να κατακτήσουν στη συνέχεια Παγκόσμια Κύπελλα κι άλλες μεγάλες διακρίσεις στην καριέρα τους.
Ο Πελέ πήγε ήδη τραυματίας στα 17 του στο Μουντιάλ του 1958, όπου έχασε τα δυο πρώτα παιχνίδια. Και το 1962 τραυματίστηκε στο δεύτερο ματς με την Τσεχοσλοβακία (τη θέση του πήρε ο Αμαρίλντο), ενώ το 1966, στο ίσως πιο σκληρό Μουντιάλ όλων των εποχών, βγήκε νωρίς εκτός μάχης από αντιαθλητικά χτυπήματα. Τη χαριστική βολή τού έδωσε ο Πορτογάλος Μαρές.
Ωστόσο, οι ποδοσφαιριστές κάνουν ξεχωριστά πράγματα στο γήπεδο, φέρνοντας στα άκρα το σώμα τους, με συνέπεια πολλές φορές να χρειάζονται και ειδική μεταχείριση, με πιο χαρακτηριστική την «ανορθόδοξη» για τα δεδομένα της εποχής μέθοδο αποκατάστασης του Μαραντόνα.
Ο τραυματισμός του 23χρονου στις 24.9.1983, έπειτα από το τάκλιν… θανάτου του Γκοϊκοετσέα σε αγώνα της Μπαρτσελόνα με την Ατλέτικο Μπιλμπάο, έχει μείνει στην ιστορία, όπως και το θρυλικό πρωτοσέλιδο της Μάρκα… «Απαγορεύεται να είσαι καλλιτέχνης!»
Με τον δικό του τρόπο ο Μαραντόνα αφηγείται το γεγονός στην αυτοβιογραφία του: «Οταν ο Γκοϊκοετσέα μου έσπασε το πόδι, νικούσαμε με 3-0. Είδα τον αγώνα δυο μέρες αργότερα στην τηλεόραση και είπα ξεκάθαρα: “Ηξερε τι έκανε!”
Ηταν τόσο σοβαρός ο τραυματισμός μου, που πέρα από δυο ώρες χειρουργείο θα χρειαζόταν και τρομερή δουλειά στην αποθεραπεία. Την έκανα δουλεύοντας με μια ιδιοφυία, τον γιατρό Ολίβα. Στην εβδομάδα πάνω μού αφαίρεσε τον γύψο, με εξέτασε, έβγαλε ακτινογραφία και μου είπε: “Πάτησέ το!”
- Τι λες, γιατρέ; Μπορεί να σε αποκαλώ τρελό πού και πού, αλλά είναι απλώς ένα παρατσούκλι.
- Σε απογοήτευσα ποτέ μου, Ντιέγκο; Πάτα το! Πάτα το απαλά…
Και το πάτησα. Ετρεμα από τον φόβο μου, αλλά το πάτησα. Χάρη στις γνώσεις και τις ιδέες του γιατρού, που έρχονταν σε αντίθεση με όλα όσα πρότειναν οι περισσότεροι γιατροί, κατάφερα να γυρίσω στα γήπεδα σε μόλις 106 μέρες. Το ότι ήμουν γερός το όφειλα στον Ολίβα που είχε διακρίνει ότι ένα από τα “κλειδιά” στο παίξιμό μου ήταν η ασυνήθιστη ευκινησία των αστραγάλων μου. Αν οι γιατροί είχαν χρησιμοποιήσει τις παραδοσιακές μεθόδους αποκατάστασης, θα είχα χάσει αυτή την ξεχωριστή ικανότητα και το πλεονέκτημα που έχω να τους στρέφω. Η ευλυγισία τους ξεπερνά τη συνηθισμένη».
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Τα βήματα της αποθεραπείας του Μέσι
Από κοινού θα εργαστούν τα τιμ Μπαρτσελόνα και Εθνικής Αργεντινής για την αποθεραπεία του Μέσι, προκειμένου να είναι έτοιμος στο β΄ μισό της περιόδου, αλλά και στο Μουντιάλ. Η αποθεραπεία του θα περιλαμβάνει τέσσερα στάδια:
ΠΡΩΤΗ ΦΑΣΗ: Δυο εβδομάδες πλήρους αποχής από κάθε δραστηριότητα. Θεραπεία με πάγο και αφαίμαξη από το σημείο του τραύματος.
ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΑΣΗ: Την πρώτη εβδομάδα του Δεκεμβρίου ο Μέσι θα πάει στη χώρα του για να έχει μια πρώτη φροντίδα από τους φυσικοθεραπευτές της Εθνικής Αργεντινής, τόσο λόγω Μουντιάλ όσο και για να βρίσκεται μακριά από τα φλας των ΜΜΕ και το άγχος της επιστροφής του στην Μπαρτσελόνα.
ΤΡΙΤΗ ΦΑΣΗ: Οταν ο μυς αποκτήσει ξανά την ικανότητα να αντέχει επιβαρύνσεις, ο Μέσι θα ξεκινήσει πρόγραμμα ενδυνάμωσης στην Αργεντινή, αυτή τη φορά υπό την επίβλεψη και του γιατρού της Μπαρτσελόνα, Προύνα.
ΤΕΤΑΡΤΗ ΦΑΣΗ: Επιστροφή στην Μπαρτσελόνα και σταδιακή επανένταξη στο πρόγραμμα προπόνησης του συλλόγου, με βελτίωση φυσικής κατάστασης. Χρονικός ορίζοντας γι’ αυτό είναι οι οκτώ–δέκα εβδομάδες. Ωστόσο ο Τάτα Μαρτίνο κατέστησε σαφές πως ο Μέσι θα επιστρέψει στους αγώνες μόνο όταν το πόδι του είναι απολύτως έτοιμο.
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Οι τραυματισμοί του Μέσι
2005-2006: Θλάση στον δεξιό δικέφαλο (δύο εβδομάδες αποχή), βαριά θλάση στον δεξιό δικέφαλο (δέκα εβδομάδες).
2006-2007: Κάταγμα στο πέμπτο μετατάρσιο του αριστερού ποδιού (δώδεκα εβδομάδες).
2007-2008: Ελαφριά θλάση στον δεξιό δικέφαλο (μία εβδομάδα). Θλάση στον αριστερό δικέφαλο (τέσσερις εβδομάδες). Θλάση στον αριστερό δικέφαλο (τέσσερις εβδομάδες).
2008-2009: Δεν είχε τραυματισμό.
2009-2010: Διάταση πλαγίων συνδέσμων στο γόνατο (δύο εβδομάδες). Ελαφριά θλάση στον προσαγωγό του αριστερού ποδιού (μια εβδομάδα).
2010-2011: Δεν είχε τραυματισμό.
2011-2012: Δεν είχε τραυματισμό.
2012-2013: Ελαφριά θλάση στον αριστερό δικέφαλο (μία εβδομάδα).
2013-2014: Αιμάτωμα στον αριστερό δικέφαλο (μία εβδομάδα), θλάση στον δεξιό δικέφαλο (τρεις εβδομάδες), θλάση στον αριστερό δικέφαλο (πρόβλεψη για οκτώ–δέκα εβδομάδες)
