Προσφυγή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά της Ελλάδας για παραβίαση οδηγίας ως προς τον χρόνο εργασίας, ο οποίος δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 48 ώρες την εβδομάδα
ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ Του Κ. Μοσχονά
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε χθες να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατά της Ελλάδας, για παραβίαση της κοινοτικής οδηγίας ως προς τον χρόνο εργασίας των γιατρών, ο οποίος δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 48 ώρες την εβδομάδα.
Οπως διευκρινίζει η Κομισιόν, οι γιατροί που εργάζονται σε δημόσια νοσοκομεία και κέντρα υγείας στην Ελλάδα πρέπει συχνά να δουλεύουν κατά μέσο όρο τουλάχιστον 64 ώρες την εβδομάδα και, σε ορισμένες περιπτώσεις, πάνω από 90 ώρες, χωρίς νόμιμο μέγιστο όριο. Μάλιστα, συχνά, είναι υποχρεωμένοι να εργάζονται χωρίς επαρκή διαλείμματα για ανάπαυση ή ύπνο.
Κίνδυνος για γιατρούς και ασθενείς
Η Επιτροπή εκτιμά ότι η σοβαρή αυτή παράβαση της κοινοτικής οδηγίας για τον χρόνο εργασίας θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο την υγεία και την ασφάλεια των γιατρών, αλλά και τους ασθενείς τους, καθώς οι γιατροί που βρίσκονται σε κατάσταση υπερκόπωσης διατρέχουν τον κίνδυνο να κάνουν λάθη.
Το όλο θέμα έφτασε στις Βρυξέλλες ύστερα από πολυάριθμες καταγγελίες από γιατρούς, οι οποίοι ζήτησαν από την Κομισιόν να υποχρεώσει την κυβέρνηση να λάβει τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσει τη συμμόρφωση της εθνικής νομοθεσίας και της πρακτικής των δημόσιων αρχών με τις διατάξεις της κοινοτικής οδηγίας. Η Επιτροπή ζήτησε από τις αρμόδιες ελληνικές αρχές να συμμορφωθούν με την κοινοτική οδηγία, αλλά οι υποδείξεις της έπεσαν στο κενό. Και αποφάσισε να προσφύγει στο Ευρωδικαστήριο.
Σύμφωνα με την κοινοτική οδηγία, οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα καθορισμού ανώτατου ορίου όσον αφορά τον χρόνο εργασίας για λόγους υγείας και ασφάλειας. Το όριο αυτό δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 48 ώρες την εβδομάδα κατά μέσο όρο, συμπεριλαμβανομένων τυχόν υπερωριών.
Οι εργαζόμενοι δικαιούνται μια ελάχιστη περίοδο συνεχούς ανάπαυσης 11 ωρών ημερησίως, και επιπλέον μια ελάχιστη περίοδο συνεχούς ανάπαυσης 24 ωρών την εβδομάδα. Η οδηγία προβλέπει κάποια ευελιξία όσον αφορά την αναβολή των ελάχιστων περιόδων ανάπαυσης για βάσιμους λόγους, αλλά μόνον υπό την προϋπόθεση ότι ο εργαζόμενος μπορεί να ανακτήσει λίγο αργότερα όλες τις ώρες ανάπαυσης που έχασε.
Η εν λόγω οδηγία κάλυπτε πάντα τους μισθωτούς γιατρούς. Ως προς τους ασκούμενους, το όριο του χρόνου εργασίας τέθηκε σε ισχύ σταδιακά στη διάρκεια της περιόδου 2000-2009. Ετσι, από την 1η Αυγούστου 2009, ισχύει για τους ασκούμενους γιατρούς το όριο των 48 ωρών, ενώ από την 1η Αυγούστου 2004 ισχύουν οι διατάξεις σχετικά με τις ελάχιστες περιόδους ανάπαυσης. Οι γιατροί δεν είναι τηλε-πωλητές βιβλίων…
………………………………………………………………………………………………………………………………..
Η παγίδα της κοινοτικής οδηγίας
→Οι γιατροί καταγγέλλουν ότι πίσω από την προσφυγή κρύβεται η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων με ενεργοποίηση ατομικών συμβάσεων
Της Ντάνι Βέργου
Εξοντωτικός είναι ο εβδομαδιαίος χρόνος εργασίας των Ελλήνων γιατρών κατά την τελευταία εξαετία, με ευθύνη των κυβερνήσεων και των πολιτικών ηγεσιών του υπουργείου Υγείας. Η Ελλάδα καλείται από την Ευρωπαϊκή Ενωση να συμμορφωθεί άμεσα με την κοινοτική οδηγία που προβλέπει το πολύ 48 ώρες.
Ως μοναδικό τρόπο οι γιατροί βλέπουν τις μαζικές προσλήψεις και καταγγέλλουν παγίδες στην κοινοτική οδηγία, όπως η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων με ενεργοποίηση ατομικών συμβάσεων.
Οταν το 2008 είχε ανακύψει το θέμα, ο τότε υπουργός Υγείας Δ. Αβραμόπουλος είχε έρθει σε διπλή συμφωνία με την Ομοσπονδία των νοσοκομειακών γιατρών για 5.000 προσλήψεις και υπέρβαση του ωραρίου απασχόλησης προκειμένου να καλυφθούν οι εφημερίες στα νοσοκομεία. Η σύμβαση εργασίας (1/12/2008) προέβλεπε τις 5.000 προσλήψεις που ήταν απαραίτητες για να πέσουν οι ώρες εργασίας στις 48 εβδομαδιαίως για τους ειδικευμένους και στις 52 για τους ειδικευόμενους, όπως όριζε η ευρωπαϊκή οδηγία. Ουσιαστικά, μέχρι να γίνουν οι προσλήψεις, ανεστάλη η εφαρμογή της οδηγίας.
Με απόλυτη, αποκλειστική και μονομερή ευθύνη της πολιτείας, η συλλογική σύμβαση καταστρατηγήθηκε. Η πολιτεία δεν τήρησε την υπογραφή της σε κανέναν όρο, οικονομικό ή θεσμικό. Δεν έγιναν προσλήψεις. Σήμερα οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία είναι σαφώς λιγότεροι απ' ό,τι τον Δεκέμβριο του 2008. Και από τη στιγμή που η συλλογική σύμβαση δεν ισχύει, κάθε νοσοκομειακός γιατρός έχει απόλυτο δικαίωμα να δηλώσει ότι δεν θέλει να εφημερεύει. Οσες φορές, όμως, έχει ζητηθεί να ασκηθεί το δικαίωμα αυτό, η πολιτεία παρανόμως το έχει αρνηθεί και έχει δώσει με τον δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα εντολή να βρίσκεται στη θέση του ο γιατρός, υποχρεώνοντας σε υπερεργασία.
Οι γιατροί εμφανίζονται επιφυλακτικοί απέναντι στην ευρωπαϊκή οδηγία η οποία, όπως καταγγέλλουν, κρύβει παγίδες. Προβλέπει ανώτατο όριο ωρών, αλλά δεν ξεχωρίζεται ο πρωινός χρόνος εργασίας από τον υπερωριακό. Καταργεί τον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας (6ωρο, πενθήμερο) και ελαστικοποιεί πλήρως τις εργασιακές σχέσεις αφού προβλέπει και ατομικές συμβάσεις.
Εκτός από τις αρχικές 48 ώρες εβδομαδιαίως, η οδηγία ορίζει τη σύναψη επιπλέον ατομικής σύμβασης όταν υπάρχει ανάγκη για περισσότερη εργασία. Οι ώρες θα δουλεύονται -και 64 και 78 την εβδομάδα- αλλά θα πληρώνονται βάσει της ατομικής σύμβασης και όχι ως υπερωρίες. Ο εργαζόμενος θα κληθεί να εργαστεί τις ίδιες ή και περισσότερες ώρες.
«Ανοίγει μεγάλους κρουνούς η Ευρωπαϊκή Οδηγία στη χώρα μας. Αναφανδόν προβλέπει ατομικές συμβάσεις, κυκλικό ωράριο, κατάργηση της υπερωριακής αμοιβής, πλήρη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων των νοσοκομειακών γιατρών. Επιμένουμε στις μαζικές προσλήψεις γιατρών», λέει στην «Εφ.Συν.» ο Ηλίας Σιώρας, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων του «Ευαγγελισμού».
«Ο τρόπος να μειωθούν οι ώρες εργασίας των γιατρών είναι οι προσλήψεις», υπερθεματίζει ο Πάνος Παπανικολάου, νευροχειρουργός, μέλος της ΕΙΝΑΠ και προσθέτει: «Γιατροί υπερεξοντωμένοι, που εργάζονται περίπου 8 ώρες παραπάνω την εβδομάδα, με ευθύνη των πολιτικών ηγεσιών του υπουργείου Υγείας».
