ΡΩΜΗ Του Θεόδωρου Ανδρεάδη Συγγελλάκη
Είναι η πρώτη επίσημη επιβεβαίωση των πληροφοριών που κυκλοφορούσαν μέχρι τώρα σε δημοσιογραφικούς και πολιτικούς κύκλους της Ιταλίας. Σύμφωνα με τα όσα δήλωσε ο επικεφαλής του ινστιτούτου οικονομικών μελετών Ifo, Χανς Βέρνερ Ζιν, «ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, το φθινόπωρο του 2011, είχε ενεργοποιήσει τις διαδικασίες για την έξοδο της Ιταλίας από το ευρώ». Ο Ζιν, ο οποίος στη Γερμανία θεωρείται ιδιαίτερα αξιόπιστος, θέλησε να δημοσιοποιήσει το άκρως ενδιαφέρον αυτό στοιχείο, κατά τη διάρκεια συνεδρίου που οργάνωσε στο Βερολίνο η εφημερίδα «Sueddeutsche Zeitung».
Η αποκάλυψη αυτή «φωτίζει» μια ολόκληρη περίοδο, η οποία οδήγησε στην παραίτηση του Ιταλού κεντροδεξιού πρώην πρωθυπουργού. Από τον Σεπτέμβριο του 2011 και πέρα, τα επιτόκια της Ιταλίας άρχισαν να ανεβαίνουν επικίνδυνα, ο διεθνής Τύπος έκανε για πρώτη φορά λόγο για πιθανότητα χρεοκοπίας της χώρας και οι ισχυρότεροι εταίροι απομόνωσαν με ακόμη εμφανέστερο τρόπο τον «πρώην καβαλιέρε». Στο τέλος της όλης αυτής «μαύρης περιόδου» -τον Νοέμβριο του 2011- ο Σίλβιο αναγκάστηκε σε παραίτηση και την πρωθυπουργία ανέλαβε ο τεχνοκράτης Μάριο Μόντι, με τις ευλογίες του Βερολίνου.
Πολλοί Ιταλοί, τώρα, θέτουν ένα ερώτημα που μοιάζει σχεδόν αυτονόητο: O «μίστερ τιβί» αντικαταστάθηκε εσπευσμένα από τον Μόντι επειδή επιχείρησε να βγάλει τη χώρα του από το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα; Ο Μπερλουσκόνι δεν έχει αναφερθεί ευθέως στο θέμα, αλλά η κάκιστη σχέση με την καγκελάριο Μέρκελ αποτελούσε και συνεχίζει να αποτελεί μόνιμο θέμα ανάλυσης της εφημερίδας «Ιλ Τζορνάλε», που ανήκει στον όμιλο του Ιταλού καναλάρχη και πολιτικού.
Ο Λορέντσο Μπίνι Σμάγκι, πρώην μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, έχει γράψει, επίσης, σε βιβλίο του ότι «ο Ιταλός κεντροδεξιός πρώην πρωθυπουργός, λίγο πριν από την παραίτησή του, είχε πληροφορήσει σειρά ευρωπαϊκών κυβερνήσεων για την πρόθεσή του να θέσει τη χώρα του εκτός ευρώ». Ολοι θυμούνται, επίσης, τα ειρωνικά χαμόγελα των Μέρκελ και Σαρκοζί, σε κοινή συνέντευξη Τύπου, όταν είχαν ρωτηθεί για τη συνεργασία τους με την κυβέρνηση του ζάπλουτου Ιταλού επιχειρηματία. Οφείλονταν, άραγε, μόνο στις αποκαλύψεις του σκανδάλου «μπούγκα μπούγκα» ή ήταν μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής απαξίωσης, λόγω και της άρνησης της Ρώμης να στηρίξει την πολιτική απεριόριστης λιτότητας; Μένει να δούμε, τώρα, τι θα συμβεί στο μέλλον. Ο Μπερλουσκόνι ετοιμάζεται να περάσει στην αντιπολίτευση, εγκαταλείποντας την κυβέρνηση του Ενρίκο Λέτα, σε αντίποινα για τη σχεδόν βέβαιη αποπομπή του από τη Γερουσία της Ρώμης, την Τετάρτη.
Μετά τη διάσπαση της ιταλικής Κεντροδεξιάς, με τη σύσταση του νέου συντηρητικού κόμματος του Αντζελίνο Αλφάνο, η κυβέρνηση ευρείας συμμετοχής πρόκειται να επιβιώσει, έστω και με πιο περιορισμένη στήριξη στο Κοινοβούλιο. Ο «πρώην καβαλιέρε», όμως, από εδώ και πέρα, θα έχει τη δυνατότητα να ασκήσει ιδιαίτερα σκληρή αντιπολίτευση, κυρίως στο θέμα της οικονομικής κρίσης, αποκαλύπτοντας μυστικά που μέχρι τώρα μπορεί να είχε κρατήσει μόνο για τον εαυτό του και για ολίγους, εκλεκτούς συνεργάτες.
