Το επίμαχο άρθρο 26, που εντάχθηκε στο νομοσχέδιο «τουριστικά πλοία και άλλες διατάξεις» και αφορά το «πλοίο ασφαλείας» εξακολουθεί να προκαλεί αντιδράσεις, αλλά αυτή τη φορά όχι από τα ναυτεργατικά σωματεία. Η… έκπληξη για τον υπουργό Ναυτιλίας έρχεται από τους ακτοπλόους, οι οποίοι ζητούν την απόσυρσή του από το νομοσχέδιο. Η έγγραφη παρέμβαση του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας (ΣΕΕΝ) έγινε κατά την τριήμερη δημόσια διαβούλευση στην οποία βρισκόταν το σχέδιο νόμου. Οι ακτοπλόοι δικαιολογούν την αντίθεσή τους για το συγκεκριμένο άρθρο, λέγοντας ότι με αυτό μεθοδεύεται η επί της ουσίας επίταξη των υπηρεσιών των ιδιωτικών επιχειρήσεων της ελληνικής ακτοπλοΐας. «Το ΥΝΑ θέτει το σύνολο των εταιρειών επιβατηγών πλοίων στη διάθεσή του προκειμένου να εξυπηρετούν τις κάθε αφορά αποφάσεις του, χωρίς προηγούμενη διαβούλευση, χωρίς ουσιαστική αιτιολογία και χωρίς να παρέχει τη δυνατότητα προσφυγής των εταιρειών στη Δικαιοσύνη», σημειώνουν και θέτουν τις εξής ερωτήσεις:

• Ποιος και με ποια κριτήρια καθορίζει την «ελάχιστη επικοινωνία»;

• Γιατί η απόφαση του ΥΝΑ δεν δημοσιεύεται στο ΦΕΚ;

• Γιατί η απόφαση αυτή «δεν θεμελιώνει ουδεμία αξίωση αστικής φύσεως κατά του Δημοσίου»;

• Οι υποχρεώσεις αυτές θα επιβάλλονται στις ακτοπλοϊκές γραμμές αλλά και στις συνδέσεις με τρίτες χώρες και σε πλοία με άλλες ευρωπαϊκές σημαίες ή τούτο θα συμβαίνει μόνο στα πλοία με ελληνική σημαία;

Το άρθρο 26 ανάμεσα στ' άλλα προβλέπει τα εξής:

• Θεσπίζεται υποχρέωση εξασφάλισης ελάχιστης επικοινωνίας των νήσων μέσω ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών όταν για οποιαδήποτε λόγο υφίσταται αδυναμία εκτέλεσης τοπικών δρομολογίων.

• Το πρόγραμμα δρομολογίων ελάχιστης επικοινωνίας ασφαλείας τίθεται σε εφαρμογή, εν όλω ή εν μέρει, με απόφαση του υπουργού Ναυτιλίας, με την οποία διαπιστώνεται η αδυναμία εκτέλεσης δρομολογίων και αιτιολογείται η προσφυγή στο μέτρο αυτό. Η ως άνω απόφαση του ΥΝΑ δεν δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, κοινοποιείται στις αντίστοιχες ναυτιλιακές εταιρείες και στις συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων-ναυτικών και επιδίδεται στους πλοιάρχους των κατά περίπτωση πλοίων. Η απόφαση αυτή δεν θεμελιώνει ουδεμία αξίωση αστικής φύσεως κατά του Δημοσίου.

• Ο υπουργός Ναυτιλίας δύναται να αποφασίζει την εκτέλεση έκτακτου μεμονωμένου δρομολογίου πλοίου ασφαλείας, εφόσον συντρέχουν λόγοι δημόσιου συμφέροντος, δημόσιας υγείας ή κίνδυνος για τη ζωή των πολιτών.

• Με απόφαση του υπουργού Ναυτιλίας καθορίζονται κυρώσεις και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου. Με όποια απόφαση καθορίζονται οι προϋποθέσεις και ο τρόπος υλοποίησης της ελάχιστης επικοινωνίας της χώρας με άλλες χώρες, με τις οποίες αυτή συνδέεται με τακτικά δρομολόγια.

Να σημειωθεί ότι οι συνδικαλιστές ναυτεργάτες έχουν ζητήσει από τη πρώτη στιγμή την απόσυρσή του, χαρακτηρίζουν τη διάταξη «απεργοκτόνο» και υποστηρίζουν ότι πρόκειται για «άθλια και αντιδημοκρατική μεθόδευση που υπονομεύει το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της απεργίας, το οποίο κερδήθηκε και κατοχυρώθηκε με τους αγώνες και το αίμα των Ελλήνων ναυτεργατών».

Χριστίνα Παπασταθοπούλου