Ηδη προχωρούν συζητήσεις με τοπικές κινήσεις, κοινωνικά κινήματα, συνδικάτα και πρόσωπα της Κεντροαριστεράς ώστε να επιτευχθεί η μεγαλύτερη δυνατή πολιτική συνεργασία
Του Φώτη Παπούλια
Η εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ έψαχνε με το «φανάρι» να βρει υποψήφιους περιφερειάρχες και δημάρχους για να στελεχώσει τα ψηφοδέλτιά του φαίνεται να ανήκει στο παρελθόν. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ανεβάζει τον πήχη των προσδοκιών του και επιθυμεί πλέον να συμπεριφερθεί όπως «αρμόζει σε ένα αριστερό κόμμα που βρίσκεται στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ετοιμάζεται, μαζί με τον λαό, να αναλάβει τις τύχες της χώρας».
Με δεδομένο ότι η πολιτική μάχη θα δοθεί στο πεδίο των δεκατριών περιφερειών της χώρας, άρα εκεί θα κριθούν όχι μόνον οι εντυπώσεις αλλά πρωτίστως οι πολιτικές, ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιδιώξει να δώσει χροιά δημοψηφίσματος. Υπέρ της κυβέρνησης και των μνημονιακών πολιτικών που ακολουθεί οδηγώντας την ελληνική κοινωνία στην καταστροφή ή υπέρ της Αριστεράς και του προγράμματός της για έξοδο από την κρίση με «τους πολίτες για την κοινωνία».
Δίλημμα που θα συνοδεύεται και από την επίθεση στον «Καλλικράτη», ο οποίος έχει οδηγήσει την Αυτοδιοίκηση στη «σημερινή της κατάντια», και σε συνάρτηση με τους δήμους θα αποτελέσουν τον «πολιορκητικό κριό» απέναντι στην κυβέρνηση, αν τελικά οι αυτοδιοικητικές εκλογές προηγηθούν των εθνικών. Και αυτό ανεξάρτητα από τον εκλογικό νόμο που θα ισχύσει, αφού «ο νόμος Μιχελάκη το μόνο που επιδιώκει είναι να θολώσει το κλίμα νίκης του ΣΥΡΙΖΑ», επισημαίνει ο επικεφαλής του τμήματος Αυτοδιοίκησης, Κ. Πουλάκης.
Αν και άπαντες στην Κουμουνδούρου συμφωνούν ότι είναι «δύσκολο από μικρός να γίνεις μεγάλος» και αρκετοί διατυπώνουν την άποψη ότι οι σχετικές διαδικασίες έχουν καθυστερήσει, «όταν επικεντρώνεις στα πρόσωπα, ενδεχομένως χάνεις πολιτικό χρόνο», λένε, εν τούτοις η πολιτική γραμμή που θα ακολουθηθεί και θα εξειδικευτεί σε ειδική συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής το πρώτο δεκαήμερο του Ιανουαρίου, εστιάζει σε τέσσερα κρίσιμα σημεία:
* Καμία και με κανένα κόμμα κεντρική πολιτική συμφωνία.
* Καμία συνεργασία με ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ.
* Καμία συνεργασία με πρόσωπα τα οποία δεν διαθέτουν την «έξωθεν καλή μαρτυρία» και ευελπιστούν ότι θα εξαγνιστούν από τη συμμετοχή τους στα ψηφοδέλτια.
* Διεύρυνση των μέχρι σήμερα συνεργασιών.
Και αν τα τρία πρώτα είναι αυτονόητα, το τέταρτο απαιτεί ειδικούς χειρισμούς. Ηδη προχωρούν οι συζητήσεις με τοπικές κινήσεις, κοινωνικά κινήματα, συνδικάτα και πρόσωπα της ευρύτερης Αριστεράς και Κεντροαριστεράς, ώστε να επιτευχθεί η μέγιστη δυνατή πολιτική συνεργασία και να δίνεται το στίγμα μιας «δημοκρατικής πανστρατιάς». Ωστε την επόμενη μέρα να έχει δημιουργηθεί μια «πολιτική-κοινωνική πλειοψηφία», την οποία πλέον δεν θα μπορεί να αγνοεί η κυβέρνηση. Αν σε αυτή «χωρά» και η ΔΗΜΑΡ, η απάντηση είναι σαφής: «Αν στελέχη της ή πρόσωπα εκφράσουν την επιθυμία τους και συμφωνούν στις βασικές αρχές της συνεργασίας, τότε δεν θα υπάρξει πρόβλημα».
Η λογική της δημιουργίας «κοινωνικού μετώπου», το οποίο θα παρεμβαίνει και θα δημιουργεί «γεγονότα», χωρίς να επαναλαμβάνει φθαρμένες πρακτικές του παρελθόντος, φαντάζει ιδιαίτερα ελκυστική. Και κάποιοι υπενθυμίζουν ότι όταν «ο πρόεδρος ξεκινούσε την πολιτική καριέρα του από τον Δήμο της Αθήνας, πήρε 10% επειδή είχε προτείνει μια νέα αντίληψη για τη λειτουργία του δήμου», άρα επισημαίνουν ότι «κρίσιμα προβλήματα που υπερβαίνουν τα όρια του τοπικού, όπως εκείνα των σχέσεων εργασίας ή της εκμετάλλευσης των απορριμμάτων», πρέπει να αναγορευθούν σε κεντρικούς άξονες της περιφερειακής πολιτικής.
Αν και σε επίπεδο υποψηφιοτήτων οι συζητήσεις επισήμως δεν έχουν «ανοίξει», δεν πρέπει να παραβλέπεται η «προεδρική προνομία», σύμφωνα με την οποία ο πρόεδρος θα έχει «τον τελευταίο λόγο για τους μεγάλους δήμους και εκείνους άνω των 60.000 δημοτών». Κάτι που σημαίνει ότι ο Αλ. Τσίπρας θα έχει αποφασιστική συμβολή στο να «πείσει» βουλευτές με υψηλή αναγνωρισιμότητα να «κατέβουν» στον αυτοδιοικητικό στίβο.
Στην Αθήνα
Η προσφιλής «ονοματολογία» λοιπόν δεν έχει τα χαρακτηριστικά του παρελθόντος. Στον Δήμο της Αθήνας η εκπεφρασμένη αρνητική απάντηση της βουλευτού Ζωής Κωνσταντοπούλου επαναφέρει ως «φαβορί» τη Σοφία Σακοράφα η οποία, σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, συσπειρώνει ψηφοφόρους και εκτός ΣΥΡΙΖΑ. Για δε την Περιφέρεια Αττικής το όνομα του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου Δ. Παπαδημούλη συγκεντρώνει αρκετές πιθανότητες, χωρίς να αποκλείεται η αμοιβαία μετάθεση.
Στον Δήμο Πειραιά, αν και το όνομα του βουλευτή Θ. Δρίτσα συγκεντρώνει ευρεία κοινωνική αποδοχή, η συζήτηση στον συνδυασμό «Λιμάνι της Αγωνίας» δεν έχει ξεκινήσει. Το πιο πιθανό, να αναζητηθεί μια νέα υποψηφιότητα, μέσα από τοπικές διαδικασίες, ώστε να αναζητηθεί πρόσωπο εκτός των κομματικών τειχών.
«Θολό» παραμένει το τοπίο στη Θεσσαλονίκη. Το όνομα του εργατολόγου Αρ. Καζάκου συζητείται, είναι σαφής η άρνηση απέναντι στην υποψηφιότητα Γ. Μπουτάρη, όμως με δεδομένη την οργανωτική αδυναμία ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ. η συζήτηση «ανοίγει» για μια ευρύτατη υποψηφιότητα που θα μπορεί να δώσει τη νίκη, όπως και στην Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας όπου συζητείται η εκ νέου υποψηφιότητα του Τ. Κουράκη, χωρίς να αποκλείεται όνομα του ευρύτερου χώρου. Στους δύο δήμους του Κιλκίς (Κιλκίς, Παιωνίου) οι τοπικές κινήσεις προσανατολίζονται σε ευρύτερες υποψηφιότητες, αφού συζητούν με ευρύ φάσμα που εκτείνεται από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ μέχρι πρόσωπα από τον ευρύ κεντροαριστερό χώρο.
Στην Περιφέρεια Θεσσαλίας η υποψηφιότητα του Κ. Πουλάκη θα εξαρτηθεί από το εάν επιλέξει να παραμείνει στην κεντρική κομματική σκηνή ως υπεύθυνος Αυτοδιοίκησης – σε αυτό το ενδεχόμενο ανοίγει ο δρόμος για την Ηρώ Διώτη. Για την Περιφέρεια Ιονίων νήσων «παίζει» το όνομα του Θ. Γαλιατσάτου, «ακούγεται» και του Γ. Μπαλάφα, ενώ ανοιχτή παραμένει η Περιφέρεια Πελοποννήσου, αφού οι βουλευτές Θ. Πετράκος και Κ. Ζαχαριάς μάλλον δεν δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Στην Κρήτη η κατάσταση «μπερδεύτηκε», αφού ο Γ. Γραμματικάκης τάχθηκε υπέρ της κίνησης των «58», ο βουλευτής Γ. Σταθάκης φέρεται να μην επιθυμεί την κάθοδό του ως περιφερειάρχης, αν και δημοσκοπήσεις τον καθιστούν φαβορί, ενώ και η βουλευτής Ηρακλείου Νάντια Βαλαβάνη θέλει την παραμονή στα βουλευτικά έδρανα. Αν επιλεγεί «στενή υποψηφιότητα», τότε ίσως αυτή ακούει στο όνομα του βουλευτή Μ. Κριτσωτάκη. «Ανοιχτές» παραμένουν οι υποψηφιότητες σε όλους τους μεγάλους δήμους του νησιού.
Είναι δεδομένο ότι οι νυν δήμαρχοι θα είναι αυτοδίκαια εκ νέου υποψήφιου, όπως στη Ν. Ιωνία ο Ηρ. Γκότσης, στον Δήμο Ελληνικού-Αργυρούπολης ο Χ. Κορτζίδης, στον Δήμο Σαρωνικού ο Π. Φιλίππου, ενώ έχει ανοίξει η συζήτηση για την Καισαριανή αφού δεν θα είναι υποψήφιος ο Σπ. Τζόκας.
Το γήπεδο της ΑΕΚ «μπερδεύει» την κατάσταση στη Ν. Φιλαδέλφεια για όλους, όπου η κίνηση «Δύναμη Πολιτών» με επικεφαλής τον Αρ. Βασιλόπουλο συζητά με τον ευρύτερο αριστερό χώρο, στη Μεταμόρφωση «πρόλαβε» να ανακοινώσει υποψηφιότητα ο τοπικός εκδότης Β. Καραβάκος, προκαλώντας αναταράξεις, στο Γαλάτσι «παίζει» εκ νέου η υποψηφιότητα της Ελένης Αυλωνίτου, εκτός αν προτιμήσει υποψηφιότητα στις εθνικές εκλογές, στο Ν. Ηράκλειο η γεωπόνος Ελένη Κατσινοπούλου, στον Κορυδαλλό η Καίτη Κοιλάκου, στο Κερατσίνι ο Χρ. Βρεττάκος, στη Νίκαια πιθανόν ο Κ. Παπαδόπουλος, στο Χαλάνδρι «παίζει» το όνομα του Γρ. Καλομοίρη, εκτός αν επιλέξει να ενεργοποιηθεί στην ΑΔΕΔΥ.
Στον Δήμο Πατρέων συζητείται το όνομα του μηχανικού Γ. Πατούχα, ενώ στον Δήμο Λήμνου φαβορί είναι ο νυν δήμαρχος Αντ. Χατζηδιαμαντής, εκτός και αν «προτιμήσει» την Περιφέρεια Β. Αιγαίου.
