Ο πολυτάλαντος Αγιος Καλαβρύτων, η «Μετόχι Α.Ε.», το Βερίνο και τα όνειρα του Αμβρόσιου «για τη διευκόλυνση των προσκυνητών»
→Αν ο Αγιος Καλαβρύτων δεν είχε ακολουθήσει τον δρόμο του Θεού, θα μπορούσε άνετα να έχει μια λαμπρή σταδιοδρομία στον χώρο του real estate. Οχι ότι δεν την έχει και ως μητροπολίτης
Του Δημήτρη Τερζή
Σε ύψος οκτακοσίων μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας στις παρυφές του Παναχαϊκού και με θέα τη Ρούμελη, απλώνεται η έκταση των πάλαι ποτέ παιδικών κατασκηνώσεων του Βερίνου, λίγο πιο ψηλά απ’ το μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη. Τόπος θεραπείας των φυματικών στις αρχές έως και τα μέσα του 20ού αιώνα, παιδικές κατασκηνώσεις στη συνέχεια που έκλεισαν επειδή «κάποια παιδιά δηλητηριάστηκαν», κατά τα κυβερνητικά χείλη, και πλέον έκταση του μοναστηριού του Αγίου Ιωάννη την οποία θέλει να εκμεταλλευτεί για τα επόμενα 30 χρόνια… «για τους προσκυνητές».
Το μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη άρχισε να γίνεται γνωστό και να δέχεται κόσμο απ’ τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Ως τότε ήταν ένα μικρό μοναστήρι με σχεδόν κανέναν ένοικο. Στελεχώθηκε με μοναχές και κάπου εκεί άρχισε και το «παιχνίδι» με τη γειτονική έκταση που είχε εγκαταλειφθεί από το κράτος. Αρχικά παραχωρήθηκε με διάταξη για 10 χρόνια (χωρίς να αξιοποιηθεί καθόλου) και τώρα, με την ευλογία του Τάκη Μπαλτάκου και τις δικαιολογίες του υφυπουργού Παιδείας Συμεών Κεδίκογλου επεκτείνεται η παραχώρηση για 30 χρόνια («Εφ.Συν.», 25/11/2013) ώστε να την εκμεταλλευτεί και αξιοποιήσει όπως νομίζει η μονή. Εννοείται πως η παραχώρηση είναι τσάμπα.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου –τοπικού και μη–, ένα μήνα πριν ο κ. Μπαλτάκος πραγματοποίησε επίσκεψη στην Αιγιαλεία, όντας φιλοξενούμενος του μητροπολίτη Αμβρόσιου. Το τι ειπώθηκε μεταξύ τους μόνον ο Θεός το ξέρει, μια και η επίσκεψη δεν είχε επίσημο χαρακτήρα. Είναι εντυπωσιακό πάντως ότι ένα μήνα μετά ήρθε στη Βουλή η υπόθεση του Βερίνου. Από εκεί και πέρα, είναι πολλοί οι υποστηρικτές αυτής της παραχώρησης που λένε ότι ο μητροπολίτης Αμβρόσιος δεν έχει καμία σχέση με το θέμα. Τους διαψεύδει ο ίδιος ο μητροπολίτης, ο οποίος, μιλώντας στην εφημερίδα «Ημερήσιος Αχαΐας» πριν από λίγες μέρες, είπε τα εξής: «Ονειρό μου για το Βερίνο, που αποτελεί στολίδι για την περιοχή, είναι να φτιαχτούν κατασκηνώσεις στα πρότυπα της Αγίας Λαύρας, με διαφορετικό όμως χαρακτήρα. Συγκεκριμένα οραματίζομαι να φτιαχτούν οι κατασκηνώσεις, να γίνει όμως και ξενώνας και μια σειρά ακόμα παρεμβάσεων για τη διευκόλυνση των προσκυνητών».
Σταδιοδρομία στο Real Estate
Σύμμαχοι του Αγίου Καλαβρύτων και προωθητές του φιλανθρωπικού–επιχειρηματικού έργου του είναι ο πρώην βουλευτής της Ν.Δ. στον νομό και νυν γ.γ. του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, Ν. Νικολόπουλος, ο οποίος είναι και «Μέγας Ευεργέτης» της μονής, και ο Θεόδωρος Πολίτης, πρώην νομαρχιακός σύμβουλος και πολιτευτής της Ν.Δ. Ο συγκεκριμένος μάλιστα έχει διατελέσει και διευθυντής Δασών Δυτικής Ελλάδας και προέτρεψε πριν από δύο μέρες τη βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ Μαρία Κανελλοπούλου, η οποία αντιδρά στην παραχώρηση, να «μάθει το πολυσχιδές φιλανθρωπικό έργο της μονής».
Η αλήθεια είναι ότι αν ο μητροπολίτης Αμβρόσιος δεν είχε ακολουθήσει τον δρόμο του Θεού, θα μπορούσε άνετα να έχει μια λαμπρή σταδιοδρομία στον χώρο του real estate. Οχι ότι δεν την έχει και ως μητροπολίτης. Τα τελευταία χρόνια προσφέρει λαμπρά παραδείγματα επενδύσεων και επιχειρηματικότητας τα οποία θα ζήλευε έως και ο κ. Στουρνάρας, όπως και όλο το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης. Αποδεικνύει περίτρανα πως η ποιμαντική ράβδος άνετα στέκεται ανάμεσα στα funds και πως τα κηρύγματα για την αγάπη του Θεού –ενίοτε και οι δηλώσεις υπέρ της Χρυσής Αυγής– μπορούν να συναγωνιστούν επάξια τις συμφωνίες με εφοπλιστές και κατασκευαστές. Και εξηγούμεθα:
Πριν από μια δεκαετία ο κ. Αμβρόσιος συνέστησε τη «Μετόχι Α.Ε.» παίρνοντας μια έκταση στην περιοχή του Ελαιώνα στο Διακοφτό και ειδικότερα στη θέση Μετόχι. Αρχικός στόχος ήταν η δημιουργία ενός συνεδριακού κέντρου της Εκκλησίας –και όχι μόνο– αλλά και κτιρίων φιλοξενίας των συμμετεχόντων στα συνέδρια. Για το έργο «επιστρατεύτηκαν» 50 στρέμματα γης που βρίσκονταν σε απόσταση αναπνοής απ’ τον Κορινθιακό, μια έκταση που παραχώρησε η Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου γι’ αυτόν τον σκοπό.
Ο κ. Αμβρόσιος εκείνη την περίοδο κίνησε γη και ουρανό ώστε να πετύχει συγχρηματοδότηση απ’ το κράτος, πράγμα που κατάφερε, όπως διαβάζουμε στο «Βήμα» της 14ης Ιανουαρίου του 2007: «Τελικώς το έργο ενισχύθηκε από τα κονδύλια του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών με ποσοστά 25% για την κατασκευή του νέου κτιρίου και 45% για την αναπαλαίωση των μισοκατεστραμμένων κτιρίων».
Τα μισοκατεστραμμένα κτίρια δεν ήταν άλλα από εκείνα που χρησιμοποιούσε το μοναστήρι του Μεγάλου Σπηλαίου για να φιλοξενεί τους εργάτες για τις αγροτικές δουλειές. Ετσι, δημιουργήθηκε το «Σήμαντρον», με κόστος 4 εκατ. ευρώ, ένα παραδοσιακό πετρόκτιστο ξενοδοχείο χωρισμένο σε διάφορα κτίσματα το οποίο δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα κορυφαία του είδους. Προσφέρει υπηρεσίες υψηλής ποιότητας, γι’ αυτό και η τιμή διαμονής σε αυτό δεν είναι προσιτή σε πολλούς. Η αξία στο δίκλινο ανάλογα την εποχή κυμαίνεται από 102 έως 150 ευρώ τη βραδιά. Καθόλου τυχαία, εξάλλου, περιλαμβάνεται στους μεγαλύτερους τουριστικούς καταλόγους του διαδικτύου διεθνώς. Συνέδρια θρησκευτικού χαρακτήρα δεν έγιναν πολλά, αλλά τουλάχιστον έμεινε το ξενοδοχείο, η εξαιρετική πορεία του οποίου οδήγησε τον κ. Αμβρόσιο στη δημιουργία ενός άλλου resort το οποίο είναι στα σπάργανα – μόλις στα τέλη του καλοκαιριού εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικές μελέτες απ’ το ΥΠΕΚΑ.
Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία, ο κ. Αμβρόσιος στην τοποθεσία Ροδιά Αιγίου θέλει να δημιουργήσει το δικό του… Costa Navarino, το ξενοδοχείο που άλλαξε τον τουριστικό χάρτη της Μεσσηνίας. Πρόκειται για ένα ξενοδοχείο πέντε αστέρων που θα αποτελείται από ένα κεντρικό κτίριο 240 κλινών, με συνεδριακό κέντρο, δεκάδες αυτόνομες βίλες, γήπεδα μπάσκετ, τένις και βόλεϊ, γήπεδο γκολφ έκτασης 550 στρεμμάτων, όπως επίσης και χώρο θαλάσσιου spa.
Το συγκεκριμένο πρότζεκτ, η επένδυση του οποίου υπολογίζεται σε μερικές εκατοντάδες εκατ. ευρώ εξ όσων γνωρίζουμε, συγχρηματοδοτείται απ’ τη «Μετόχι Α.Ε.» και τη Fidetrust Investments Ltd. (έχει αναλάβει την ανάπτυξη και το μάνατζμεντ), εταιρεία με έδρα το Λονδίνο, ιδιοκτησίας του εφοπλιστή Νικόλαου Χριστοδουλόπουλου, ο οποίος στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας είχε διατελέσει πρόεδρος της Ενωσης Πλοιοκτητών Ελληνικών Σκαφών.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο κ. Αμβρόσιος συνάπτει σχέσεις με τον εφοπλιστικό κόσμο. Το 1983 με τις δωρεές του εφοπλιστή Γρηγόριου Καλλιμανόπουλου αποπερατώνει το Εκκλησιαστικό Διακονικό Κέντρο Καλαβρύτων. Στον αντίποδα, ο Αγιος Αιγιαλείας πετάχτηκε μέχρι την Κίνα προκειμένου να του ευλογήσει πέντε-έξι τάνκερ! Βέβαια, θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς πώς γίνεται μια μητρόπολη η οποία έχει τεράστια οικονομικά προβλήματα να προβαίνει σε τέτοιου είδους επενδύσεις.
Ο ίδιος ο Αγιος Καλαβρύτων, στο μπλογκ που διατηρεί, στις 30 Μαΐου του 2012 απηύθυνε έκκληση προς τους πιστούς να «σώσουν τα γηροκομεία». Αναφερόταν στα χρέη των ασφαλιστικών ταμείων προς αυτά αλλά και στον τραπεζικό δανεισμό της μητρόπολης ο οποίος ξεπερνούσε τότε το 1,5 εκατ. ευρώ. Ζητούσε δε απ’ τους πιστούς 33 λεπτά την ημέρα, ήτοι 10 ευρώ τον μήνα, για να συνεχίσουν τα γηροκομεία της περιοχής το φιλανθρωπικό έργο τους.
Οι αντιδράσεις
Ολα αυτά τα χρόνια που δραστηριοποιείται η «Μετόχι Α.Ε.» οι αντιδράσεις δεν ήταν λίγες, ακόμα και απ’ τον χώρο της Εκκλησίας. Με αφορμή το Βερίνο ξέσπασε σάλος στο δημοτικό συμβούλιο του Αιγίου καθώς υπήρχε σκέψη να γίνει στην πλαγιά του βουνού ένα πάρκο για τους δημότες. «Ψηφίστηκε, τελείωσε… Κακώς κατά την άποψή μας, δεν έπρεπε να γίνει αυτό. Εμείς διαμαρτυρηθήκαμε και προσπαθήσαμε να το αποτρέψουμε», δηλώνει στην «Εφ.Συν.» ο δήμαρχος Αιγιαλείας, Σ. Θεοδωρακόπουλος.
Και στο παρελθόν, όμως, κατά τη διάρκεια ανέγερσης του «Σήμαντρον» είχαμε αντιδράσεις από κατοίκους της περιοχής αλλά και από μοναχούς οι οποίοι αντιδρούσαν στην αναπαλαίωση των κελιών που χρησιμοποιούσαν για τις εργασίες τους. Τίποτε όμως δεν φαίνεται ικανό να σταματήσει τα επενδυτικά σχέδια του Αγίου Καλαβρύτων. Και πώς είναι δυνατόν άλλωστε όταν ο ίδιος έχει μια πολύ συγκεκριμένη άποψη για την Εκκλησία και τα όργανά της; Ηταν στις 26 Ιουλίου του 2000 όταν δήλωνε: «Η Ιερά Σύνοδος είναι πάνω από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τη Βουλή, την κυβέρνηση και τη δικαστική εξουσία». Ευλόγησον, Δέσποτα!
