Του Μπάμπη Μιχάλη
Την ύπαρξή του κορόνα-γράμματα έπαιξε αυτές τις ημέρες στο Μπαλί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, επιδιώκοντας την πρώτη μεγάλη διεθνή εμπορική συμφωνία στη 18χρονη ιστορία του. Τα τελευταία νέα από την 9η σύνοδο υπουργών Εμπορίου των 159 χωρών-μελών του οργανισμού, που πραγματοποιήθηκε αυτή την εβδομάδα στο πανέμορφο νησί της Ινδονησίας, έδειξαν χθες το απόγευμα ότι μια συμφωνία ήταν πολύ κοντά, για πρώτη φορά ύστερα από άκαρπες διαπραγματεύσεις πολλών ετών. Αποκλειομένου ενός βέτο της τελευταίας στιγμής, η συμφωνία που θα προκύψει θα αποτελέσει την πρώτη σημαντική πρόοδο στις πολυετείς διαπραγματεύσεις για την «απελευθέρωση» του διεθνούς εμπορίου, τον επονομαζόμενο Γύρο της Ντόχα που ξεκίνησε στην πρωτεύουσα του Κατάρ τον Νοέμβριο του 2001. Αν και η συμφωνία περιέχει ένα μόνο μικρό τμήμα της τεράστιας ατζέντας του Γύρου, εκτιμάται ότι θα διασώσει για την ώρα τον ΠΟΕ, o οποίος έπειτα από μια σειρά αλλεπάλληλων διαπραγματευτικών αποτυχιών κινδυνεύει να περιπέσει σε πλήρη ανυποληψία από τη διεθνή κοινότητα.
Οπως όλες οι διεθνείς συμφωνίες διεθνούς εμπορίου, είναι και αυτή κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των μεγάλων πολυεθνικών της Δύσης. Υπόσχεται μεταξύ άλλων μείωση της γραφειοκρατίας στα τελωνεία και διευκόλυνση της διακρατικής ροής προϊόντων σε όλο τον κόσμο, καλύτερους (υποτίθεται) όρους εμπορίου στις πιο φτωχές χώρες.
Η Ινδία όμως αντιδρά και ζητά επαναδιαπραγμάτευση της «ρήτρας ειρήνης», το πώς κρίνει δηλαδή ο ΠΟΕ τα κρατικά προγράμματα επισιτιστικής ασφάλειας. Η πολυάνθρωπη χώρα με τα εκατοντάδες εκατομμύρια πεινασμένων ψήφισε το περασμένο καλοκαίρι νόμο ο οποίος έρχεται σε αντιπαράθεση με τους κανόνες του ΠΟΕ που θέλουν μείωση των αγροτικών επιδοτήσεων στο 10% της παραγωγής.
Βάσει του νέου νόμου η ινδική κυβέρνηση θα αγοράζει τρόφιμα από τους ντόπιους αγρότες σε προκαθορισμένες τιμές και στη συνέχεια θα τα πωλεί σε υψηλά επιδοτούμενες τιμές, φτηνές τιμές δηλαδή που να μπορούν να αντέξουν και να κρατηθούν στη ζωή 800 εκατομμύρια πολίτες της. Οι ΗΠΑ -πιεζόμενες εμφανώς από τις μεγάλες αγροτικές τους επιχειρήσεις και τους υπόλοιπους κολοσσούς παραγωγής και εμπορίας τροφίμων- αντιπρότειναν αναστολή του κανόνα του 10% ώς το 2017. Η Ινδία απέρριψε την πρόταση, ζήτησε οριστικές λύσεις στο πρόβλημα και μαζί της τάχθηκαν μια σειρά από αναδυόμενες οικονομίες από την Ασία, την Αφρική και τη Νότια Αμερική. Τελικά η Ινδία φάνηκε να βάζει νερό στο κρασί της χθες, αφήνοντας μόνες τους να αντιστέκονται πια την Κούβα και τη Βενεζουέλα.
