→«Στροφή στην αγορά» για τη χρηματοδότηση της Νομικής Σχολής Αθηνών, προτείνει η Επιτροπή Αξιολόγησης
Εδρες χρηματοδοτούμενες από χορηγούς, έρευνες σε συνεργασία με ιδιωτικούς φορείς και εν γένει «διεύρυνση του ορίζοντα και άνοιγμα προς την αγορά και την οικονομία» προτείνεται στη Νομική Σχολή Αθηνών από την Επιτροπή Εξωτερικής Αξιολόγησης που έγινε τον Οκτώβριο, εν μέσω απεργίας.
Οι τρεις Ελληνες καθηγητές εξωτερικού που κλήθηκαν να αξιολογήσουν τη Νομική, μαζί με τις παρατηρήσεις τους επί τα αμιγώς επιστημονικά και εκπαιδευτικά ζητήματα, κατέθεσαν και την άποψή τους για τους τρόπους επιβίωσης της σχολής, με βασικό χαρακτηριστικό τη σύνδεση με ιδιωτικούς πόρους. Μεταφέροντας προφανώς την εμπειρία από την αλλοδαπή, οι τρεις αξιολογητές παροτρύνουν σαφώς στην προώθηση ιδιωτικών λύσεων σε ό,τι αφορά τη χρηματοδότηση σπουδών, έρευνας, διδασκαλίας και ό,τι άλλο μπορεί να συμπεριληφθεί στο πλαίσιο της «στρατηγικής, των προοπτικών βελτίωσης και αντιμετώπισης πιθανών μελλοντικών ανασταλτικών παραγόντων». Με δεδομένη την κρίση που πνίγει (και) τα ΑΕΙ και το θεσμικό πλαίσιο (ν. Διαμαντοπούλου) που έχει ανοίξει τον δρόμο για τη μετάλλαξη του δημόσιου Πανεπιστημίου, εμφανίζονται ιδανικές οι λύσεις επιβίωσης που αντιπροτείνουν στην απουσία του κράτους την ηχηρή ιδιωτική παρουσία. Θέλει, βέβαια, λίγη προσοχή στις απαιτήσεις του ιδιώτη-επενδυτή –το αναγνωρίζουν οι καθηγητές της Επιτροπής. Μιλούν για την παροχή εγγυήσεων σε ό,τι αφορά την «προστασία της ελευθερίας της διδασκαλίας και της έρευνας», για την οποία, πάντως, κατά κανόνα ένας χορηγός ούτε άγχεται ούτε κόπτεται, κυρίως δε όταν εμφανίζεται ως από μηχανής θεός σε χρεοκοπημένα Ιδρύματα σαν τα ελληνικά. Στην Εκθεση, μεταξύ άλλων:
-Πρώτα επισημαίνεται ότι η σύνδεση της Σχολής με εξωπανεπιστημιακούς παράγοντες και με την αγορά επιτελείται επί του παρόντος κυρίως με τη συνεργασία με επαγγελματικά σωματεία, τα οποία συμπράττουν στη χρηματοδότηση νομικών περιοδικών και των προσκλήσεων (Ελλήνων και αλλοδαπών) διαπρεπών νομομαθών για διάλεξη. Μάλιστα, σ’ αυτό το σημείο γίνεται μνεία και στις «μειονότητες φοιτητών που παρενοχλούν αντίστοιχες πρωτοβουλίες».
-Ακολούθως, διευκρινίζεται ότι η Επιτροπή δεν εισηγείται την εμπορικοποίηση της Σχολής αλλά συνιστά τη διεύρυνση του ορίζοντα και το άνοιγμα προς την αγορά και την οικονομία.
-Αμέσως μετά, αφού τονίζεται ότι η Σχολή «δεν παρουσίασε μια σαφή στρατηγική», προτείνεται: «Η Σχολή θα μπορούσε να εξετάσει τις δυνατότητες χρηματοδότησης έρευνας σε συνεργασία με ιδιωτικούς φορείς ή το ενδεχόμενο εισαγωγής του θεσμού των endowed chairs (έδρες χρηματοδοτούμενες από χορηγούς), υπό την προϋπόθεση παροχής αυστηρών εγγυήσεων για την προστασία της ελευθερίας της έρευνας και διδασκαλίας».
Αννα Ανδριτσάκη