Οι σημαντικότεροι και κυρίως οι άμεσα εμπλεκόμενοι φορείς καταψήφισαν το σχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος για το εθνικό χωροταξικό του τουρισμού, αλλά αυτό δεν εμπόδισε τους συναρμόδιους υπουργούς Σταύρο Καλαφάτη και Ολγα Κεφαλογιάννη να το θεσμοθετήσουν. Αγνόησαν ακόμη και το γεγονός ότι το Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας, το συμβουλευτικό όργανο που συγκρότησε το υπουργείο Περιβάλλοντος, καταψήφισε το απαράδεκτο πόνημα, που παραδίδει τη χώρα μας στο… τσιμέντο, στο όνομα των επενδυτών στον τομέα του τουρισμού. Καταπέλτης είναι και η τοποθέτηση του τομέα πολεοδομίας-χωροταξίας της αρχιτεκτονικής σχολής του Πολυτεχνείου.
Εχει επίσης ενδιαφέρον η σπουδή των δύο υπουργών να κινήσουν τις συνήθως αργές γραφειοκρατικές διαδικασίες. Στις 5 Δεκεμβρίου έγινε η τελική συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξίας και στις 12 του μηνός, μόλις επτά ημέρες αργότερα, η προφανώς προειλημμένη κυβερνητική απόφαση υπογράφηκε από εννέα συναρμόδιους υπουργούς και πρόλαβε να δημοσιευτεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως!
Από τη γνωμοδότηση του Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξίας, που έχει στα χέρια της η «Εφ.Συν.», προκύπτει ότι κατά του σχεδίου του υπουργείου Περιβάλλοντος τάχθηκαν:
* Το Ξενοδοχειακό και Οικονομικό Επιμελητήριο, αλλά και ο εκπρόσωπος του Συνδέσμου Βιομηχάνων (ΣΕΒ).
* Επιστημονικοί φορείς, όπως ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων και ο Σύνδεσμος Περιφερειολόγων.
* Οι εκπρόσωποι του WWF Ελλάς και της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, που αντιπροσωπεύουν το σύνολο των δέκα εθνικής εμβέλειας οικολογικών φορέων.
Στον σχολιασμό τού καθ’ ύλην αρμόδιου τμήματος πολεοδομίας-χωροταξίας του Πολυτεχνείου στηλιτεύεται η αυθαίρετη ταύτιση της τουριστικής επιχειρηματικότητας με τα μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα. Αναφέρει μάλιστα ότι το σχέδιο υπηρετεί τον «τουρισμό των επίλεκτων», προωθώντας ένα προϊόν που θα αναπτύσσεται «σε κατασκευασμένους τουριστικούς προορισμούς, αποκομμένους από τις ιδιαιτερότητες των τόπων και των πολιτιστικών τους αξιών». Χαρακτηρίζει μη τεκμηριωμένη και λανθασμένη την κατηγοριοποίηση του χώρου, καταγράφοντας ως αρνητικές τις ομαδοποιήσεις των νησιών και των ορεινών όγκων. Προβλέπει, τέλος, δυσμενείς επιπτώσεις από τα μέτρα που αφορούν τα δάση, την αγροτική γη, τις ακατοίκητες βραχονησίδες και τις άλλες οικολογικά ευαίσθητες περιοχές.
Χ.ΤΖ.
