Του Τάσου Παππά
Η πανηγυρική επανεκλογή του Φώτη Κουβέλη στη θέση του προέδρου της ΔΗΜΑΡ και η κυριαρχία της γραμμής του στο συνέδριο έβαλαν σε δεύτερο πλάνο μερικές εξαιρετικά ενδιαφέρουσες αναφορές του. Είπε ο κ. Κουβέλης ότι το κλείσιμο της ΕΡΤ δεν ήταν μια επιλογή ανάγκης, όπως την παρουσίασαν ο Αντ. Σαμαράς και ο Σ. Κεδίκογλου, αλλά ήταν προαποφασισμένη. Είπε επίσης ότι οι αλλαγές στα εργασιακά δεν ήταν αρχικά προαπαιτούμενο, αλλά ετέθησαν από το εσωτερικό της χώρας.
Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι αυτά εντάσσονται σε μια προσπάθεια να δικαιολογηθεί εκ των υστέρων η απόφαση της ηγεσίας της ΔΗΜΑΡ να αποχωρήσει από την τρικομματική κυβέρνηση και αποτελούν ένα βολικό πρόσχημα προκειμένου να επιστρέψει το κόμμα στην περιοχή της αριστερής αντιπολίτευσης, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για μια μελλοντική συνεννόηση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό, άλλωστε, υποστηρίζουν πάνω-κάτω όσοι από το εσωτερικό της ΔΗΜΑΡ διαφωνούν με τις επιλογές Κουβέλη και φοβούνται τον διάλογο με τη Ριζοσπαστική Αριστερά, αλλά και εκείνοι που έχουν επενδύσει τις ελπίδες τους για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς στην πρωτοβουλία των «58».
Πριν όμως φτάσουμε στις δίκες προθέσεων, ας συντάξουμε το κατηγορητήριο κι ας εντοπίσουμε τους υπεύθυνους, δηλαδή τους φυσικούς και τους ηθικούς αυτουργούς. Ο κ. Κουβέλης είναι ένας μετρημένος πολιτικός, δεν ανήκει στην κατηγορία των αυτόκλητων εισαγγελέων. Οφείλει λοιπόν να μιλήσει με στοιχεία. Από ποιους είχε προαποφασιστεί το κλείσιμο της ΕΡΤ; Ποιες δυνάμεις από το εσωτερικό της χώρας πίεσαν την τρόικα κι αυτή με τη σειρά της την κυβέρνηση να προωθήσει τις επώδυνες αλλαγές στα εργασιακά;
Οφείλει όμως και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ να απαντήσει στις σοβαρές κατηγορίες που εκτόξευσε ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ γιατί αυτήν πρωτίστως αφορούν. Για το θέμα της ΕΡΤ η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ είχε εκφράσει τη ριζική διαφωνία της. Ωστόσο δεν έκανε τίποτε για να αποτρέψει το λουκέτο, ενώ πολύ γρήγορα συμβιβάστηκε με τη νέα κατάσταση, επιστρατεύοντας το γνωστό επιχείρημα περί σωτηρίας της πατρίδας. Για το ζήτημα των εργασιακών διατυπώθηκαν κάποιες ενστάσεις, στο τέλος όμως οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ψήφισαν τις ρυθμίσεις εκβιαζόμενοι, όπως ισχυρίστηκαν μερικοί εξ αυτών. Υποχώρησαν για να μην πέσει η κυβέρνηση (το έτερο ναρκωτικό άλλοθι).
Είναι σύνηθες οι πολιτικοί να μιλούν με υπονοούμενα, να περιγράφουν συνωμοσίες, να αναφέρονται σε σκοτεινούς κύκλους και παρασκήνια. Το παρασκήνιο ανέτρεψε τον Κώστα Καραμανλή (αυτό διαδίδουν οι φίλοι του). Το παρασκήνιο ανέτρεψε τον Γ. Παπανδρέου (αυτό πιστεύει ο ίδιος). Το παρασκήνιο φοβάται και ο Αντ. Σαμαράς (αυτό φάνηκε από τη συνέντευξή του στην «Καθημερινή»). Σύνηθες όμως είναι επίσης να μην προχωρούν πέρα από τις αόριστες καταγγελίες. Ας παραβιάσει αυτόν τον κανόνα ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ.
