Πολλοί κλάδοι συναγωνίζονται για την «αξιοποίηση» της γοητείας που εξακολουθεί να ασκεί σε μεγάλη μερίδα του πληθυσμού η Αγια-Σοφιά.
Προηγήθηκαν οι καθ’ ύλην αρμόδιοι εκκλησιαστικοί παράγοντες. Ο δαιμόνιος αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Μουλατσιώτης, ο μάνατζερ των Παπαροκάδων, δεν παρέλειψε να στήσει στην προσωπική του μονή (Ιερά Μονή Αγίων Αυγουστίνου και Σεραφείμ του Σαρώφ Τρικόρφου Φωκίδος) το «μεγαλύτερο καμπαναριό στον κόσμο», με 400 σήμαντρα και 62 καμπάνες, «το οποίο η παράδοση του έθνους μας λέει ότι το καμπαναριό αυτό το είχε η εκκλησία της Αγια-Σοφιάς» (βλ. σχετ. «Ιός», «Μια θαυματουργή Ντίσνεϊλαντ», http://www.iospress.gr/ios2001/ios20010225a.htm).
Ηταν στη συνέχεια κάποιοι πολιτικοί. Ο Γιώργος Καρατζαφέρης την περίοδο της ακμής του ΛΑΟΣ διατεινόταν ότι θα ορκίσει την πρώτη του κυβέρνηση στην Αγια-Σοφιά στην Κωνσταντινούπολη.
Τελευταία αλλά πιο σημαντική χρήση της Αγια-Σοφιάς, το υπό ανέγερση νέο γήπεδο της ΑΕΚ. Οπως ανακοινώθηκε στην πανηγυρική παρουσίαση του σχεδίου από τον ισχυρό άνδρα της ποδοσφαιρικής ΑΕΚ Δημήτρη Μελισσανίδη, το νέο γήπεδο θα φέρει το όνομα «Αγια-Σοφιά», ενώ «εικόνες και κτίσματα θα παραπέμπουν στον Βόσπορο, στα τείχη της Κωνσταντινούπολης και στην Αγια-Σοφιά». Βέβαια, το γήπεδο θα φέρει μαζί και ένα εμπορικό όνομα, προκειμένου να εξασφαλιστούν τα απαραίτητα έσοδα, αλλά υποτίθεται ότι ακόμα και οι θύρες θα φέρουν ονόματα που θα θυμίζουν Κωνσταντινούπολη. «Ολα όσα λοιπόν γίνουν στο Ναό θα έχουν την εξήγησή τους», αναφέρει ΑΕΚτζήδικο ιστολόγιο. «Το νέο παλάτι της ΑΕΚ, λοιπόν, θα έχει τέσσερις μεγάλες θύρες και συνολικά 33 εσωτερικά. Στις 33 (εσωτερικές στην ουσία) θύρες θα δοθούν ονόματα πόλεων από τη Μικρά Ασία, ενώ στις τέσσερις (εξωτερικές στην ουσία, τις πρώτες δηλαδή – τις μεγάλες) θα δοθούν και εμπορικά ονόματα. Ο Δημήτρης Μελισσανίδης θα περιμένει κι άλλες προσφορές. Εκτός δηλαδή από τη συνολική εμπορική ονομασία του γηπέδου, θα περιμένει ξεχωριστά και για κάθε θύρα να γίνει ένα εμπορικό ντιλ, προκειμένου να έρθουν κι άλλα έσοδα στην ΑΕΚ».
Η ταύτιση του γηπέδου της ΑΕΚ με ναό δεν είναι βέβαια σημερινή. Πριν γκρεμιστεί το γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας, οι οπαδοί το είχαν αποχαιρετήσει με το σύνθημα «Αντίο, Ναέ μου». Το ίδιο σύνθημα αναπαράγεται στο διαφημιστικό φιλμάκι για το νέο γήπεδο. Εκεί ακούγεται ο πρωταγωνιστής του τρέιλερ Κώστας Βουτσάς να λέει: «Το δικό μας σπίτι εδώ δεν ήταν το ομορφότερο στον κόσμο. Δεν ήταν παλάτι. Ηταν, όμως, ναός! Ο δικός μας ναός που δημιουργήθηκε με θυσίες και κόπο». Και λίγο πιο κάτω, ταυτίζοντας το γήπεδο «Αγία Σοφία» με την Κωνσταντινούπολη θα προσθέσει: «Τα δικά μας τείχη θα είναι κομμάτι της ιστορίας του Ελληνισμού. Η δική μας Πόλη. Τα δικά μας τείχη δεν θα ξαναπέσουν ποτέ».
Φυσικά η ταύτιση της ομάδας με τη θρησκεία και του γηπέδου με ναό δεν είναι αποκλειστικότητα της Ενωσης. Είναι γνωστά τα συνθήματα «ΠΑΟ, Θρησκεία, Θύρα 13», ή «Θρύλε, Θεέ μου, Ολυμπιακέ μου», ή «Αρη είσαι ο Θεός, στον κόσμο άλλος κανένας» και «ΑΕΛ, θρησκεία, τρομοκρατία».
Η διαφορά είναι ότι οι οπαδοί εξ ορισμού υπερβάλλουν. Και μάλιστα η υπερβολή τους έχει συχνά αρκετή δόση χιούμορ, ακόμα και αυτοσαρκασμού. Το πρόβλημα είναι όταν η ταύτιση ποδοσφαίρου και θρησκείας (και κατ’ επέκταση γηπέδου και ναού) συντελείται οργανωμένα από τη διοίκηση ενός συλλόγου και μάλιστα με τη συνδρομή της πολιτείας και την ευλογία της Εκκλησίας, μόνο και μόνο για να προσδώσει μια «πολιτιστική» και κυρίως «εθνική» διάσταση σε μια καθαρά εμπορική επιχείρηση.
