Το νέφος αιθαλομίχλης που φλομώνει τις πόλεις μας φέτος, εκτός από θανατηφόρα σωματίδια, περιέχει ισχυρές δόσεις κοινωνικότητας και νοσταλγίας, μας επαναφέρει στις εποχές του παππού και της γιαγιάς, του χωριού που μόνο από διηγήσεις γνωρίζουμε· αναδίδει με δυο λόγια μια αλησμόνητη ρετρό γοητεία. Οι οικογένειες συγκεντρώνονται πάλι γύρω απ΄ το τζάκι, την ξυλόσομπα, τη φουφού, το μαγκάλι ή τη σόμπα υγραερίου. Το πετρέλαιο έχει γίνει είδος πολυτελείας καθώς με το στουρνάρειο επίδομα δεν γεμίζει ούτε η λάμπα, το νυχτοφάναρο και το λυχνάρι του Αλαντίν. Ζούμε στα παραμύθια της Ανατολής πά’ να πει.
Ζωηρέψαμε μ΄ αυτά και μ΄ αυτά και πήραμε τους δρόμους με τα ζεμπίλια στον ώμο. Μπορεί να βρεις τιμαλφή ανεκτίμητης αξίας παρατηρώντας την άσφαλτο και το πεζοδρόμιο αλλά από ξυλεία ούτε ροκανίδι. Βάλθηκαν οι νεοέλληνες να εφαρμόσουν κυριολεκτικά το αρχαίο κινέζικο ρητό «δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται» και παίρνουν στο κατόπι τα συνεργεία των δήμων. Οσοι εργάτες δεν καρατομήθηκαν από τις ντιρεκτίβες του Μητσοτάκη κλαδεύουν τα δέντρα μες στο καταχείμωνο.
Ακολουθεί με ανασηκωμένους γιακάδες, σκουφιά και κασκόλ ένα ετερόκλητο πλήθος· όχι για να μην αναγνωρίζεται. Κρυώνει περισσότερο στο σπίτι παρά έξω και μαζεύει μπας και ζεστάνει το κοκαλάκι του κορμούς, κλαδιά ακόμα και φύλλα. Αφού πονηρεύτηκαν οι δήμαρχοι και συγκεντρώνουν τις νεραντζιές σε αποθήκες όπου κόβονται με αλυσοπρίονα σε μικρά τεμάχια και μοιράζονται σε αναξιοπαθούντες δημότες εν είδει πρωτοχρονιάτικου μποναμά. Καθ' ότι έρχονται εκλογές και ο ψόφος σχετίζεται άμεσα με την ψήφο. Πώς λέμε επανασύνδεση του ρεύματος; Κάπως έτσι. Αναμμα της φουφούς.
Καίγονται γρήγορα τα άτιμα τα ξύλα. Η φωτιά ζητάει συνδαύλισμα και τότε γίνονται παρανάλωμα παλιά ντουλάπια από πεπιεσμένο χαρτόνι, μελαμίνες, νοβοπάν, φορμάικες. Οποιοι πετάνε στα σκουπίδια άχρηστα έπιπλα θεωρούνται προνομιούχοι. Το οικονομικό επιτελείο μάλιστα σκοπεύει να τους επιβάλει φόρο πολυτελείας και επιπλέον τέλος για σκανδαλισμό του πλήθους. Ολα τούτα έχουν αποτέλεσμα τη σύσφιγξη των δεσμών της οικογένειας. Γέροι και παιδιά μαζεύουν ολημερίς πεταμένες τάβλες και το βράδυ παραδίδουν τη συγκομιδή τους στις φλόγες συζητώντας υπαρξιακά ζητήματα.
Ισως η ατμοσφαιρική μόλυνση της Αθήνας στις αρχές της δεκαετίας του ΄80 θα μπορούσε να ονομαστεί νέφος της χλιδής. Οι ρύποι προέρχονταν κυρίως από την άνοδο του βιοτικού επιπέδου και την αλόγιστη χρήση αυτοκινήτων. Το κέντρο εγκαταλείφθηκε και οι αστοί μετακόμισαν αγεληδόν στα βόρεια και τα παραθαλάσσια προάστια, σε πανάκριβα ενδιαιτήματα με απαραίτητο αξεσουάρ ένα μοδάτο τζάκι. Τώρα που οι αμνήμονες πολιτικοί των μνημονίων μάς μεταβάλλουν σε στρατιά νεόπτωχων, το σύμβολο της προηγούμενης ευμάρειας καπνίζει τον ξεπεσμό και την παρακμή μας. Και καθώς το Σαββατοκύριακο προιωνίζεται βροχερό, τα κεφάλια μέσα. Η αιθάλη μας θα αποκαλύπτει το χάλι μας.
Μετέωρος [email protected]
