Μία μόνο ελληνική ταινία, η «Μικρά Αγγλία», μπαίνει στο top 10 του box office έχοντας φτάσει τα 200 χιλιάδες εισιτήρια. Γενικά, όμως, η προσέλευση στις αίθουσες έχει πτώση 12% από πέρυσι. Αυτό δεν μας εμποδίζει να θυμηθούμε τους τίτλους που αγαπήσαμε
Της Λήδας Γαλανού
Το 2013 ήταν μια δύσκολη χρονιά για το σινεμά, στις αίθουσες. Οχι τόσο για το σινεμά στα χέρια των δημιουργών. Μπορεί λίγες να είναι οι ταινίες του ’13 που θα συμπεριληφθούν, μια μέρα, στα καλύτερα της δεκαετίας, αλλά η φετινή σοδειά είχε τίτλους ιδιαίτερους, αμερικανικούς, ευρωπαϊκούς, ελληνικούς, που είτε συνόψισαν το αδιέξοδο της χρονιάς, είτε απελευθέρωσαν τα δικά μας συναισθήματα, είτε μίλησαν με νέα κινηματογραφική γλώσσα, πάντως έκαναν τις τακτικές επισκέψεις στο σινεμά απολαυστικές εμπειρίες.
Αυτές οι επισκέψεις, βέβαια, κάθε άλλο παρά τακτικές ήταν για το ελληνικό κοινό. Οι κινηματογραφικές εισπράξεις του 2013 είναι πεσμένες σε σχέση με το 2012, οπότε είχε σημειωθεί πτώση 11% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. Μέχρι τώρα, δεδομένου ότι τα στοιχεία θα ανέβουν λίγο καθώς τελειώνει η χρονιά, ο αριθμός των εισιτηρίων στους κινηματογράφους της Ελλάδας δείχνει πτώση 12% από πέρσι, ενώ οι εισπράξεις, συνυπολογίζοντας εκπτώσεις, προσφορές κ.λπ., είναι μειωμένες κατά 18%. Αυτή η πτώση οφείλεται από τη μια στο ότι ο Ελληνας κάνει οικονομίες και επιλέγει αυστηρότερα τις προβολές που αξίζουν το εισιτήριό του. Κι από την άλλη, στο ότι οι ελληνικές εταιρείες διανομής, στον πανικό της επιβίωσης, έβγαζαν όλη τη σεζόν πέντε με δέκα ταινίες την εβδομάδα, βιαστικά, χωρίς χτίσιμο στη συνείδηση του κοινού, καταδικάζοντάς τες άθελά τους στην εισπρακτική αποτυχία. Μία μόνο ελληνική ταινία μπαίνει με το σπαθί της στο top-10 του ελληνικού box office, κι αυτή είναι η «Μικρά Αγγλία» του Παντελή Βούλγαρη, που αγγίζει τις 200.000 εισιτήρια, ενώ στην πρώτη θέση πέρασε, την τελευταία εβδομάδα, στο φώτο φίνις, το «Χόμπιτ: Η Ερημιά του Νοσφιστή», που οδεύει προς τις 250.000.
Ανεξαρτήτως box office και βραβείων, παρακάτω συνοψίζουμε τις ταινίες που θα κλείσουμε στη χρονοκάψουλα για να σηματοδοτούν το κινηματογραφικό 2013, τους αγαπημένους μας τίτλους της χρονιάς. Με μια μικρή σημείωση: Καθώς η ελληνική σεζόν συχνά λειτουργεί με… χρονοκαθυστέρηση, προσθέτουμε στο τέλος της λίστας δύο τίτλους που είδαμε μέσα στο 2013, παρ' ότι για τον υπόλοιπο κόσμο θεωρούνται ταινίες του 2012, αλλά φυσικά δεν μπορούμε να παραλείψουμε ως ντεμοντέ!
………………………………………
• Ολα χάθηκαν (All Is Lost) του Τζέι Σι Τσάντορ, με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ. Ενα σιωπηλό, μοναχικό αριστούργημα που συνδυάζει την εκπληκτική τεχνική με μια καθηλωτική ματιά στη ζωή και τον θάνατο.
………………………………………..
• Η τέλεια ομορφιά (La Grande Bellezza) του Πάολο Σορεντίνο, με τον Τόνι Σερβίλο. Μια πληθωρική διαδρομή στη Ρώμη, σε αναζήτηση της απλότητας.
………………………………………..
• Frances ha του Νόα Μπόμπακ, με την Γκρέτα Γκέργουιγκ. Ασπρόμαυρη ανάσα δροσιάς, μια αμήχανη πιρουέτα με ακαταμάχητη ρομαντική διάθεση.
…………………………………………
• Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού του Εκτορα Λυγίζου, με τον Γιάννη Παπαδόπουλο. Σπαρακτικός μινιμαλισμός, αισθητική κομψότητα, η σύγχρονη Αθήνα σ’ ένα άδειο πιάτο.
………………………………………..
• Θλιμμένη Τζάσμιν (Blue Jasmine) του Γούντι Αλεν, με την Κέιτ Μπλάνσετ. Το «Λεωφορείον ο Πόθος» των νεόπτωχων, ή πώς η πιο πικρή ιστορία σε κάνει να χαμογελάς. Μαζί, η γυναικεία ερμηνεία της χρονιάς.
……………………………………….
• Η ζωή της Αντέλ (La Vie d’ Adèle) του Αμπντελατίφ Κεσίς, με τις Αντέλ Εξαρχόπουλος, Λεά Σεϊντού. Για την εγγύτητα της κάμερας σ’ ένα πανέμορφο κοριτσίστικο love story και για την αποκάλυψη μιας συναρπαστικής νέας ηθοποιού.
……………………………………..
• Πριν τα μεσάνυχτα (Before Midnight) του Ρίτσαρντ Λίνκλεϊτερ, με τους Ζουλί Ντελπί, Ιθαν Χοκ. Ο Τζέσι και η Σελίν είδαν ότι ο έρωτας επιβιώνει μετά τα 40, με τη βοήθεια του ελληνικού καλοκαιριού.
………………………………………..
• Gravity του Αλφόνσο Κουαρόν, με τους Σάντρα Μπούλοκ, Τζορτζ Κλούνεϊ. Οχι μόνο γιατί ήταν η πιο έντονη ταινία δράσης της χρονιάς, αλλά και γιατί ο Κουαρόν, κάνοντας το όραμά του πραγματικότητα, δημιούργησε νέα κινηματογραφικά σημεία αναφοράς.
……………………………………
• Χαμένος παράδεισος (Tabu) του Μιγκέλ Γκόμες, με τους Ανα Μορέιρα, Τερέσε Μαντρούγκα. Οχι για το «σύγχρονο» κομμάτι της, αλλά για τη μαγική βουτιά στο κινηματογραφικό και ανθρώπινο παρελθόν.
………………………………………..
• Χτυποκάρδια στο γραφείο (Populaire) του Ρεζί Ρουανσάρ, με τους Ντεμπορά Φρανσουά, Ρομέν Ντουρίς. Η πιο πολύχρωμη, μεταμοντέρνα κι απολαυστική εκδοχή της κλασικής ρομαντικής κομεντί του ’50.
………………………………………
* κι ακόμα…
• Τα μυθικά πλάσματα του Νότου (Beasts of the Southern Wild) του Μπεν Ζάιτλιν, με την Κουαβένζανεϊ Γουόλις. Η μικροσκοπική Hushpuppy δίνει μαθήματα επιβίωσης, σ’ ένα φιλμ που συνδυάζει πρωτοφανώς την αίσθηση του ντοκιμαντέρ με τον μαγικό ρεαλισμό.
……………………………………….
• Django, ο τιμωρός (Django Unchained) του Κουέντιν Ταραντίνο, με τους Τζέιμι Φοξ, Κριστόφ Βαλτς, Λεονάρντο ντι Κάπριο. Υπερβατικό γουέστερν γεμάτο εκρηκτικές κινηματογραφικές επιλογές, ιδεολογική και αισθητική τόλμη κι αγνή πρόθεση ψυχαγωγίας.
