Λιγότεροι οι μετανάστες, περισσότεροι οι Ελληνες, άνω των 50 χρόνων οι πιο πολλοί, στη συντριπτική τους πλειονότητα άνεργοι, γεύτηκαν το αρνάκι και τα άλλα γιορτινά εδέσματα που προσέφερε ο Δήμος Αθηναίων
«Ολος ο κόσμος μια παράσταση που δίνεται προς τιμήν μου και εγώ ο μοναδικός της θεατής». Μοναστηράκι 1/1/2014.
Κάποτε ένας μαθητής τού T.S. Elliott τού είπε: «Δάσκαλε, εμένα η ποίηση είναι η ζωή μου». Και ο δάσκαλος απάντησε: «What a sad life – τι θλιβερή ζωή». O άστεγος; Ο φωτογράφος; Οι περαστικοί; Εμείς;
Κ.Ζαφ.
Του Κώστα Ζαφειρόπουλου
Μεσημέρι Πρωτοχρονιάς, βροχερό, στην έρημη οδό Πειραιώς. Στο ύψος της Πέτρου Ράλλη, λιγοστοί εργάτες-χαμάληδες μαζεύουν τα τελευταία σκουπίδια από το νυχτερινό ξεφάντωμα στα μεγάλα κέντρα διασκέδασης.
Λίγα μέτρα πιο κάτω ηλικιωμένοι άνθρωποι, κυρίως Ελληνες, μπαίνουν βιαστικά -πριν από την προγραμματισμένη ώρα, λόγω βροχής- στο κατάμεστο Κλειστό Γυμναστήριο του Ρουφ για το πρωτοχρονιάτικο γεύμα του Δήμου Αθηναίων. Λιγότεροι μετανάστες, περισσότεροι Ελληνες, άνω των 50 χρόνων οι πιο πολλοί, στη συντριπτική τους πλειονότητα άνεργοι, γεύονται το αρνάκι και άλλα γιορτινά εδέσματα. Το γεύμα των φτωχών και των αστέγων. Αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη.
Μακριά από τις κάμερες
Πολλοί από τους 670 συγκεντρωμένους δεν είναι άστεγοι, περιμένουν τη σειρά τους, ευχαριστούν για τη σακούλα με το φαγητό και γυρίζουν στα σπίτια τους. Δεν επιθυμούν να είναι μέσα στα πλάνα των τηλεοπτικών καμερών. Χθες ήταν ένα γερμανικό κανάλι, τα Χριστούγεννα ένα από τη Fyrom. «Ο κόσμος είναι ευδιάθετος και θερμός, δεν έχει τη δυσαρέσκεια που δείχνει στα καθημερινά συσσίτια» δηλώνει στην «Εφ.Συν.» η υπεύθυνη του Κέντρου Υποδοχής και Αλληλεγγύης του Δήμου, Δήμητρα Νούση, υπογραμμίζοντας πως «οι άνθρωποι αυτοί όμως δεν το βλέπουν ως γιορτή. Θέλουν να φάνε και να φύγουν. Σε κάποιους το ρεύμα στο σπίτι τους έχει κοπεί. Κάποιοι που δεν μένουν στο κέντρο επιλέγουν να έρθουν στο δικό μας συσσίτιο, για να μην τους δει η γειτονιά».
Πιο πολύ κέφι τούς δίνει η μουσική που ακούν από το αειθαλές συγκρότημα των Idols και η δυνατότητά τους να τραγουδήσουν. Οι τοξικοεξαρτημένοι ρωτούν αν μπορούν να έχουν γλυκά και αναψυκτικά με ζάχαρη.
«Ο δήμος προσπαθεί να βοηθήσει τους ανθρώπους που βρίσκονται σε κατάσταση ανάγκης, αξιοποιώντας κάθε διαθέσιμο πόρο κυρίως από τα ευρωπαϊκά προγράμματα. Δεν επιτρέπεται ούτε ένας συμπολίτης μας να μείνει αυτές τις μέρες χωρίς ένα πιάτο φαΐ» είπε ο δήμαρχος Γ. Καμίνης και υποστήριξε ότι σιγά σιγά βλέπει να επανέρχεται η ζωή σε κάποια σημεία της πόλης «και αυτό δίνει ελπίδα».
«To γεύμα των φτωχών και των απόρων του Δήμου Αθήνας δεν είναι ευκαιρία για φιέστες. Είναι άλλο ένα τραγικό δείγμα ότι το success story του Σαμαρά και του Στουρνάρα μεγαλώνει τη στρατιά των θυμάτων της καπιταλιστικής κρίσης που συνεχίζεται για έκτο χρόνο» υπογράμμισε ο δημοτικός σύμβουλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Πέτρος Κωνσταντίνου.
Εκτός από τα συσσίτια που οργανώνει καθημερινά ο δήμος, από τον Ιούνιο του 2012 ο «Κόμβος Αλληλοβοήθειας Πολιτών» στηρίζει 4.000 οικογένειες της πρωτεύουσας με τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης, ενώ 1.300 γεύματα διανέμονται σε σχολεία. «Δεν είναι πολύ δύσκολο να κάνεις γιορτές μόνος και μακριά από την οικογένειά σου;» ρωτούσαν φεύγοντας κάποιοι με παράπονο την υπεύθυνη του Κέντρου Υποδοχής του δήμου.
Κάτω από τη γέφυρα της Πέτρου Ράλλη, ανάμεσα στα στρώματα των αστέγων, μερικές μπάλες χριστουγεννιάτικου δέντρου θυμίζουν κάτι από γιορτές.
