ΤΙ ΕΙΔΑΜΕ ΤΟ 2013

Η τρόικα πήγαινε και ερχόταν ζητώντας νέα μέτρα, η κυβέρνηση έβαζε «κόκκινες γραμμές» και έδινε… μάχες, αλλά στο τέλος πάντα έκανε πίσω. Οι Βρυξέλλες αναγνώριζαν τις θυσίες του ελληνικού λαού και… ζητούσαν κι άλλες. Η ανεργία από το 26% άγγιξε το 28%

ΤΙ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟ 2014

Στον ορίζοντα η επόμενη δόση (των 4,9 δισ.). Οι δανειστές θα ξαναπηγαίνουν και θα ξανάρχονται, το κυβερνητικό επιτελείο θα ξαναδίνει… μάχες. Μεγάλο αγκάθι η κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού, μεγάλη ελπίδα η ελάφρυνση του χρέους. Κρίσιμες οι ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ

Του Κώστα Μοσχονά

Το 2013 ήταν η χρονιά τού «πάτε καλά, αλλά χρειάζονται ακόμη περισσότερες προσπάθειες». Σχεδόν όλοι εξέφραζαν τη συμπάθειά τους προς τον ελληνικό λαό, με πρώτο και καλύτερο τον Ευρωπαίο επίτροπο Ολι Ρεν. Κατανοούσαν όσα υφίσταται ο ελληνικός λαός, φυσικά για το καλό του… Η «τιμωρία» του βέβαια για τα λάθη των κυβερνήσεων των τελευταίων ετών, που παραδόξως βρίσκονται ακόμη στην εξουσία, συνεχίστηκε, έστω και αν περιορίστηκε κάπως η επιθετικότητα που είχε εκδηλωθεί από εταίρους και δανειστές κατά της αμαρτωλής Ελλάδας τη διετία 2011-2012. Τη θέση της επιθετικότητας πήρε η κυνική στάση και η ανεύθυνη αντιμετώπιση της κατάστασης στο πειραματόζωο-Ελλάδα, με λανθασμένες μεθόδους και πρακτικές. «Συγνώμη λάθος, αλλά η συνέχιση της λιτότητας είναι αναγκαία» ήταν η απάντηση τόσο των Βρυξελλών όσο και της Ουάσινγκτον για τους λανθασμένους πολλαπλασιαστές που χρησιμοποιήθηκαν, οι οποίοι, όπως αναγνώρισε το ίδιο το ΔΝΤ, χειροτέρεψαν την κατάσταση αντί να τη βελτιώσουν.

Το 2013 μπήκε με ανεργία 26% στη χώρα (ετήσια αύξηση 7,1% ) και στο τέλος του έτους προσεγγίζει (επίσημα) το 28% – ξεπεράσαμε ακόμη και την Ισπανία, ενώ στους νέους οδεύει στο απίθανο ποσοστό του 70%… Η κατάσταση αυτή θα επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο μετά τη «στρατιωτική» απόφαση του υιού Μητσοτάκη για απόλυση χιλιάδων υπαλλήλων, οι δε επιχειρήσεις -μικρές και μεγάλες- θα κλείνουν η μία μετά την άλλη ή θα προσλαμβάνουν εργαζόμενους με μισθούς Πακιστάν. Να επισημάνουμε ότι, σύμφωνα με στοιχεία του 2012, ήδη το 35% του συνολικού πληθυσμού της χώρας, που σημαίνει πάνω από 3,8 εκατ. πολίτες, ζουν στο όριο της φτώχειας. Πρόκειται για τη χειρότερη επίδοση στην ευρωζώνη και την τέταρτη χειρότερη στην Ευρώπη των 28.

Κατάρρευση

Το τέλος του 2013 βρίσκει την Ελλάδα με όλους σχεδόν τους βασικούς οικονομικο-κοινωνικούς τομείς διαλυμένους (Υγεία, Παιδεία, ΜΜΕ…), την αγορά εργασίας νεκρή και το κράτος να βγάζει στο σφυρί τα σπίτια των πολιτών, οι οποίοι απεγνωσμένοι καταθέτουν για τη ρύθμιση των φοροεπιδρομών τα όποια εισοδήματά τους. Μόνον οι εθνικοί εργολάβοι ζουν σε κατάσταση ευφορίας, με τα κυβερνητικά δώρα στο θέμα της εκκίνησης των 4 αυτοκινητόδρομων, καθώς και ορισμένες τράπεζες που επωφελήθηκαν από τα δισ. ευρώ που χορηγήθηκαν στο πλαίσιο της ανακεφαλαιοποίησης.

Το πήγαιν’-έλα της τρόικας συνεχίστηκε το 2013 και θα συνεχιστεί ενδεχομένως πιο έντονα το 2014. Οι εκβιασμοί και η άσκηση πιέσεων από την πλευρά των εταίρων και δανειστών για την εκταμίευση των δόσεων και η υποτίθεται «σκληρή στάση» εντός των συνόρων από την πλευρά της κυβέρνησης, η οποία προσπαθεί να πείσει ότι προβάλλει σθεναρά αντίσταση αλλά κανείς δεν την πιστεύει, αποτελούν πλέον ρουτίνα… Με την είσοδο του νέου έτους, μετά το πρώτο 10ήμερο του Ιανουαρίου, η τρόικα θα βρεθεί στην Αθήνα για τη συνέχιση της τέταρτης αξιολόγησης, η οποία πρέπει να ολοκληρωθεί έως την επόμενη σύνοδο της ευρωζώνης, στις 27 Ιανουαρίου. Υπάρχουν δεσμεύσεις –τα περίφημα προαπαιτούμενα- που πρέπει να τηρηθούν: η κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού του προγράμματος για το 2014, η ελάφρυνση του χρέους. Αλλωστε, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα με το οποίο έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση, οι δεσμεύσεις αυτές, που κρύβουν πολλά, θα πρέπει να αντιμετωπιστούν κατά το πρώτο εξάμηνο του 2014. Οπως έχει δηλώσει ο Γιάννης Στουρνάρας, «η τρόικα δεν κλείνει κανένα θέμα εάν δεν κλείσουν όλα»… Επιπλέον, εμφανίζεται πλέον στον ορίζοντα η επόμενη δόση ύψους 4,9 δισ. ευρώ, που σημαίνει νέα άσκηση πιέσεων για λήψη μέτρων, νέοι «παλικαρισμοί» από την κυβέρνηση. Το γνωστό θέατρο…

Για το επίμαχο θέμα της ελάφρυνσης του χρέους, η κυβέρνηση επιθυμεί να ληφθεί η απόφαση τον Μάιο, φυσικά πριν από τις 25 Μαΐου που θα διεξαχθούν οι ευρωεκλογές. Στην ανάγκη, εάν δεν είναι δυνατόν να ληφθεί απόφαση τον Μάιο, η Αθήνα θα επιδιώξει μία προκαταρκτική συμφωνία. Η συζήτηση για τη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους θα αρχίσει από τα τέλη Απριλίου. Θα προηγηθεί η δημοσιοποίηση από τη Eurostat των τελικών στοιχείων για τις δημοσιονομικές επιδόσεις της χώρας.

Στις ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου αναμένονται «εκπλήξεις» (άνοδος ακροδεξιάς και ευρωσκεπτικιστών) όχι μόνο για την κυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ αλλά και γενικά για την Ευρώπη των 28.

Μπαρόζο, ο αποτυχημένος

Οι Ευρωπαίοι πολίτες είναι βαθιά απογοητευμένοι από αυτούς που τους κυβερνούν αλλά και από την Ε.Ε. Ο μηχανισμός των Βρυξελλών έχει σκουριάσει και οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν τα τελευταία χρόνια απέτυχαν. Οι επικεφαλής των θεσμικών οργάνων δεν ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες. Ο Ζοζέ Μπαρόζο ήταν πολύ λίγος για τη θέση που κατείχε κάποτε ένας Ζακ Ντελόρ. Ο Πορτογάλος θεωρείται ο πιο αποτυχημένος πρόεδρος της Κομισιόν. Τώρα προσπαθεί να «χτυπήσει» άλλες θέσεις για να μη μείνει άνεργος. Ακούγεται ότι επιδιώκει να αντικαταστήσει τον απερχόμενο γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ Ρασμούσεν, ελπίζοντας ότι θα τον στηρίξουν οι Αμερικανοί. Με την ίδια θέση, όμως, φλερτάρουν και άλλοι επίδοξοι μνηστήρες, όπως ο Ιταλός Φρατίνι, που έχει διατελέσει υπουργός Εξωτερικών επί Μπερλουσκόνι αλλά και επίτροπος. Αναχωρεί επίσης ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ο Βέλγος Χέρμαν Βαν Ρομπάι. Βλέψεις για τη θέση τού Ρομπάι αλλά και του Μπαρόζο έχει ο Λουξεμβούργιος Ζαν Κλοντ Γιούνκερ. Κανείς δεν χάνεται…