Στα πρώτα της βήματα, η νεαρή τραγουδοποιός με τον αγγλόφωνο στίχο, τον neo-folk ήχο, αλλά και τις ασυνήθιστες και εκλεκτικές της διασκευές, παίζει μεθαύριο στο Gazarte. Μας εξηγεί γιατί το Λονδίνο, όπου ζει, είναι την ίδια στιγμή δύσκολο, αλλά και μεγάλη ευκαιρία για τους νέους μουσικούς
Του Δημήτρη Κανελλόπουλου
Αν η Ειρήνη Σκυλακάκη επαναλάβει την Κυριακή στο Gazarte τη συναυλία που έδωσε τον Σεπτέμβριο στον κήπο του Μεγάρου Μουσικής, αν καταφέρει δηλαδή να επιτύχει την ατμόσφαιρα που έφτιαξε εκεί, πιστέψτε με, θα περάσουμε θαύμα. Και πήγα διστακτικά ομολογώ σε εκείνο το live, αλλά στο τέλος το απόλαυσα. Το νιώσαμε, το ζήσαμε όλοι. Το έζησε ολοκληρωτικά και η ίδια η Ειρήνη, όπως μας λέει τώρα: «Θα μου μείνει αξέχαστη! Ηταν μια μοναδική βραδιά. Δεν έχω ευχαριστηθεί πιο πολύ να παίζω τα τραγούδια μου. Ενιωσα πως, σε σύγκριση με τις προηγούμενές μας συναυλίες, ο συνδυασμός του χώρου και της μουσικής, του κοινού και της ατμόσφαιρας, ήταν ιδιαίτερα πετυχημένος. Στο Gazarte θα σας παρουσιάσουμε τα τραγούδια του άλμπουμ μου “Wrong Direction”, μαζί με κομμάτια από τη νέα μου δισκογραφική δουλειά και αγαπημένες μας διασκευές».
Το «Wrong Direction» είναι το δισκάκι-ντεμπούτο της και το «In The Light» ένα πανέμορφο κομμάτι, που έγινε μεγάλη επιτυχία, αυτό που την εκτόξευσε. Πόσο σημαντική είναι η επιτυχία έστω κι ενός τραγουδιού στην ανάδειξη ενός νέου καλλιτέχνη; «Είναι καθοριστική για την αρχή, γιατί σου δίνει την ευκαιρία να σε γνωρίσει το ευρύτερο κοινό, αλλά όχι για τη συνέχεια», επισημαίνει η Ειρήνη. «Είναι μία ευκαιρία και το πώς θα την αξιοποιήσεις εξαρτάται από τον καθένα». Τι μπορεί να βλάψει μια καινούργια, νεαρή, μουσικό; «Η υπερέκθεση και το καβάλημα του καλαμιού».
Ωραίες είναι και οι διασκευές που κάνει στις συναυλίες της η Ειρήνη Σκυλακάκη. Παίζει Arcade Fire, Alt J, Regina Spector, Mumford and Sons και Laura Marling. Ασυνήθιστες κι εκλεκτικές. Παίζει τον ρόλο του, πιθανότατα, και το γεγονός πως ζει αρκετό καιρό στο Λονδίνο, οπότε συγχρωτίζεται με τον σωστό κόσμο. Είναι πιο σημαντικό για έναν νέο Ελληνα καλλιτέχνη να ζει στο εξωτερικό αν θέλει να εξελιχθεί; «Για τους λίγους αναλογικά Ελληνες καλλιτέχνες που γράφουν αγγλόφωνο στίχο είναι σημαντικό να ζήσουν σε κάποια αγγλόφωνη χώρα. Αποκτούν έτσι μια πιο βιωματική αίσθηση της κουλτούρας, που μπορεί να τους βοηθήσει να απευθυνθούν σε ένα ευρύτερο κοινό που δεν περιορίζεται στο ελληνικό», απαντά.
Το Λονδίνο αποτελεί την ευρωπαϊκή μητρόπολη της μουσικής. «Εχω την αίσθηση ότι στο Λονδίνο τα πράγματα για τους μουσικούς είναι πιο εύκολα σε ένα πρώτο επίπεδο», λέει η Ειρήνη. «Η μουσική στο Λονδίνο είναι παντού. Αλλά για να πετύχει κανείς εκεί, πρέπει να είναι εκτός από καλός και πολύ τυχερός. Είναι μία πολύ μεγαλύτερη αγορά και ο ανταγωνισμός είναι πολύ μεγαλύτερος από ό,τι στην Αθήνα. Υπάρχει μεγαλύτερος χώρος για indie συγκροτήματα και ο κόσμος έχω την αίσθηση ότι ασχολείται περισσότερο με τη μουσική. Δηλαδή, αν τους αρέσει ένα τραγούδι ενός καλλιτέχνη, θα ακούσουν και τα υπόλοιπα τραγούδια του. Είναι όλα μεγαλύτερα στο Λονδίνο – μεγαλύτερη αγορά, μεγαλύτερη ζήτηση και πολύ μεγαλύτερη δυσκολία στο να πετύχει κανείς σε αυτόν τον χώρο».
Ποιος είναι ο ήχος της, το στιλ της; Θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε neo-folk. Μπαλάντες, τραγούδια σαν ιστορίες. «Το τελευταίο διάστημα έχω γράψει περισσότερα από είκοσι καινούργια τραγούδια!», αποκαλύπτει. «Τα περισσότερα είναι πιο folk από τα προηγούμενα, αλλά υπάρχουν και κάποια με τελείως διαφορετικό ύφος. Αρκετά από αυτά θα συμπεριληφθούν στον δεύτερο δίσκο μου, που θα λέγεται “Βefore Dawn”».
Μοιάζει ήρεμη αλλά ταυτόχρονα και ανήσυχη. «Η ανυπακοή στη μουσική, αν είναι γνήσια και εκφράζει τον δημιουργό και δεν γίνεται για λόγους διαφήμισης και promotion, είναι δημιουργική και οδηγεί σε καινούργια ρεύματα. Η καλλιτεχνική έκφραση είναι έτσι και αλλιώς ανυπάκουη και δεν μπαίνει σε κανόνες», λέει. Κατεδαφίζεται η ιστορία της μουσικής; Τι πιστεύει; «Η εξέλιξη της μουσικής είναι δυναμική και επηρεάζεται από τις κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν. Ετσι, μπορεί να είναι άλλοτε εκρηκτική, άλλοτε ηπιότερη. Η ιστορία της μουσικής, όπως η ιστορία γενικότερα, είναι αδύνατο να κατεδαφιστεί».
* Info: Στη συναυλία της θα τη συνοδεύουν οι παρακάτω μουσικοί: Ευριπίδης Ζεμενίδης: κιθάρες, ενορχήστρωση. Γιώργος Θεοδωρόπουλος: πλήκτρα. Mιχάλης Καλκάνης: μπάσο, κοντραμπάσο. Γιάννης Αγγελόπουλος: τύμπανα. Χρήστος Πετεβής: βιολί. Νίκος Πασσαλίδης: κιθάρα-έγχορδα. Gazarte, Βουτάδων 32-34, Γκάζι. Κυριακή 5 Ιανουαρίου. Ωρα έναρξης: 21.00. Τιμές εισιτηρίων: από 7 έως 17 ευρώ.
