Ο τέως πρόεδρος του «Αγλαΐα Κυριακού» δεν το βάζει κάτω, παρά το γεγονός ότι πιάστηκε με τη «γίδα στην πλάτη», και σιγά σιγά ετοιμάζει τον μηχανισμό του για τις δημοτικές εκλογές στη Νέα Φιλαδέλφεια
«Το φθινόπωρο είχε ανακοινώσει ανεπίσημα την κάθοδό του ως επικεφαλής του συνδυασμού «Καλημέρα, όμορφη πόλη», αφήνοντας να εννοηθεί ότι είχε τη στήριξη του πρωθυπουργικού φίλου, επιχειρηματία και προέδρου της ΑΕΚ, Δ. Μελισσανίδη
Του Φώτη Παπούλια
Οσοι πίστευαν ότι ο Χ. Τομπούλογλου, ο τέως πρόεδρος του Νοσοκομείου Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού», κατηγορούμενος για «φακελάκι» ύψους 25.000 ευρώ, θα ανέκρουε πρύμναν από τη διεκδίκηση του Δήμου Ν. Φιλαδέλφειας, μάλλον πρέπει να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους για την υγεία και τη διαφάνεια του πολιτικού συστήματος. Ο αποκαλούμενος και «λαδιάς» στα στέκια της Ν. Φιλαδέλφειας, δεν έχει υποστείλει τη σημαία της υποψηφιότητάς του και διακριτικά επανακάμπτει στον εκλογικό στίβο.
Ο 55χρονος δικηγόρος, που δεν ασχολήθηκε ποτέ με τη μάχιμη δικηγορία ελέω «μπαρμπάδων στην Κορώνη», απόφοιτος της Λεοντείου Σχολής με καταγωγή μικρασιατική – ποντιακή, ως γόνος πολιτικής οικογένειας δύσκολα, λένε στη Δεκελείας, θα κάνει πίσω.
Γιος μάλλον ευκατάστατου εμπόρου της Ν. Χαλκηδόνας, ο πατέρας του Λ. Τομπούλογλου είχε διατελέσει για χρόνια δημοτικός σύμβουλος της πόλης, όπως και ο αδελφός του, Γ. Τομπούλογλου, εφοριακός, για χρόνια δημοτικός σύμβουλος στη Ν. Φιλαδέλφεια. Οι «κακές γλώσσες» της πλατείας ισχυρίζονται ότι «όποιος επαγγελματίας είχε προβλήματα, καθάριζε ο εφοριακός και μετά λειτουργούσε το γνωστό σύστημα “Μου χρωστάς, δώσε ψήφο”». Κάτι αντίστοιχο, λένε, συνέβαινε και με τον τρίτο αδελφό, τον αξιωματικό, για μεταθέσεις και ειδικότητες, «ψηφαλάκια» που έμπαιναν και αυτά στην εκλογική πελατεία.
Αριστες σχέσεις με τη Δεξιά
Κοινωνικότατος, όπως λέγεται στη Ν. Φιλαδέλφεια, δεν δίσταζε να συζητά με όλους, ακόμα και να επισκέπτεται το γνωστό στέκι «Η Στρούγκα», παλιά ταβέρνα, που σήμερα είναι τόπος ανοικτών συζητήσεων διάφορων αριστερών κοινωνικών ομάδων. «Αυτά που έλεγε μάλλον ήταν για γέλια, αλλά ήταν ευγενής», λένε όσοι έτυχε να τον παρακολουθήσουν, και όταν ο υπουργός Υγείας Αδ. Γεωργιάδης πριν από έναν χρόνο γιαουρτώθηκε σε πασίγνωστο ζαχαροπλαστείο της πλατείας και κρύφτηκε πίσω από τη σύζυγό του, ο Χάρης όχι μόνο τη γλίτωσε, αλλά και προστατεύτηκε.
«Επρεπε να είχα πάει αλλού», είχε πει τότε, υπονοώντας ότι το γιαούρτωμα μπορεί να του έκανε ζημιά.
Οι σχέσεις της οικογένειας με τη δεξιά παράταξη ήταν άριστες, και ο «Χαρούλης», όπως τον αποκαλούσαν στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα και στον χώρο της ΔΑΠ, βρέθηκε το διάστημα 1984- 1987 στο εκτελεστικό γραφείο της ΟΝΝΕΔ, με πρόεδρο τον νυν πρόεδρο της Βουλής Ευάγγ. Μεϊμαράκη και μέλη μεταξύ άλλων τους Α. Λυκουρέντζο, Λ. Ζαγοριανίτη, Γ. Αναγνωστάκο, Σ. Κορομάντζο. Ηταν η εποχή των «Ρέιντζερ» του Ευάγγ. Αβέρωφ και από εκεί ξεκινά το ταξίδι του στην πολιτική, αφού το 1986 εξελέγη πρώτος δημοτικός σύμβουλος στη Ν. Χαλκηδόνα. Τότε που οι «Τόμπηδες», δηλαδή οι φίλοι του Χάρη, έταζαν «λαγούς με πετραχήλια» και όλα έδειχνα ότι γεννιόταν ένα νέο αστέρι. Ελέγχοντας έναν όχι ευκαταφρόνητο αριθμό ψήφων, καταφέρνει να γίνει απαραίτητος στο κόμμα, και στις εκλογές του 1986 ήταν ίσως ο βασικός κομματάρχης του «πουλέν» της παράταξης Μ. Λιάπη, στο επιτελείο του οποίου εντάχθηκε… Μέχρι χθες είχε άριστες σχέσεις με τον Γ. Μιχελάκη, αν και μετά την περιπέτειά του, ο υπουργός Εσωτερικών δείχνει να αποστασιοποιείται από τον πρώην φίλο του, την πρώτη εξαδέλφη του οποίου είχε διορίσει ως εμπειρογνώμονα στο υπουργείο του.
Λόγω καταγωγής, διατηρούσε ανέκαθεν άριστες σχέσεις με μικρασιατικούς και ποντιακούς συλλόγους, απο όπου αντλούσε εκλογική δύναμη, ενώ δεν άφηνε «γάμους, κηδείες και βαφτίσια που να μη δίνει το “παρών”», δραστηριότητα που δεν έχει ξεχάσει ακόμα και σήμερα.
Το χρέος του στον Μ. Εβερτ
Οπαδός του Μ. Εβερτ, φέρεται να του χρωστάει τον διά βίου διορισμό του στο διοικητικό συμβούλιο του «Αγλαΐα Κυριακού», ενώ ταυτόχρονα συνέχιζε τη δημοτική του διαδρομή. Πρωτιές ως σύμβουλος σε αλλεπάλληλες δημοτικές εκλογές, το 1994 έφτασε στη δημαρχιακή πηγή της Ν. Χαλκηδόνας, αλλά δεν «ήπιε νερό», αφού εχασε οριακά. Το 1996 ήταν υποψήφιος βουλευτής, έχασε, όπως και το 2004, ενώ το 2000 «κόπηκε» από το ψηφοδέλτιο, εξαιτίας ενός άρθρου του που υπερασπιζόταν τις «ανθρώπινες ιδιαιτερότητες», επακόλουθο ενός «ροζ σκανδάλου». Και τότε και τώρα σχεδόν όλοι στην περιοχή της Ν. Φιλαδέλφειας κάνουν λόγο για «στημένη ιστορία» και εμπλέκουν το όνομα του Π. Παναγιωτόπουλου, επειδη κινδύνευε να μη βγει βουλευτής. Εκείνη η «περιπέτεια» τον είχε καταστήσει ακόμα περισσότερο συμπαθή, και έκτοτε δεν ενεπλάκη στην κεντρική πολιτική σκηνή…
Κάποιοι σήμερα ισχυρίζονται ότι «η ιστορία του “Αγλαΐα Κυριακού” έχει ως απλό προκάλυμμα τη δωροδοκία, και ότι κάτι άλλο κρύβεται», αφήνοντας υπόνοιες για αδίκημα που δεν θα το «άντεχε» το Νοσοκομείο Παίδων.
Το φθινόπωρο είχε ανακοινώσει ανεπίσημα την κάθοδό του ως επικεφαλής του συνδυασμού «Καλημέρα, όμορφη πόλη», αφήνοντας να εννοηθεί ότι είχε τη στήριξη του πρωθυπουργικού φίλου, επιχειρηματία και προέδρου της ΑΕΚ, Δ. Μελισσανίδη. Πληροφορίες από τα ΑΕΚτζίδικα στέκια λένε ότι ο ίδιος διέδιδε πως «είχε δει τον “Τίγρη” στο σπίτι του και είχε τη στήριξή του», αφού ο ίδιος είχε ταχθεί υπέρ της ανέγερσης του νέου γηπέδου της ΑΕΚ, της «Αγίας Σοφίας», και είναι κοινό μυστικό πως «όποιος τάζει σε οπαδό, το εισπράττει πολλαπλά».
Τώρα το «παιχνίδι» φαίνεται να ανοίγει στον δήμο, όμως όσοι ξέρουν καλά την περιοχή παραμένουν διστακτικοί στις προβλέψεις τους. «Ο Χάρης δεν θα παραδοθεί εύκολα, πρόσωπα που κινούνται γύρω του εξακολουθούν διακριτικά να τον στηρίζουν, εξάλλου η ΑΕΚ είναι μεγάλη δύναμη» λένε. Αλλωστε, όπως είπε και ο ίδιος ο Χάρης Τομπούλογλου, «Πιστεύω στη Δικαιοσύνη και στον Θεό». Δηλαδή μπορεί να γίνονται θαύματα ακόμα και σήμερα;
