Η μοναδικής λογοτεχνικής και πραγματολογικής αξίας μαρτυρία του συστήματος φυλακών της Σοβιετικής Ένωσης κατά τη σταλινική περίοδο που απέσπασε το Βραβείο Νόμπελ το 1970. Ένα βιβλίο που σφράγισε τον 20ο αιώνα!Ένα Νόμπελ που δεν ελήφθη ποτέ!
Μια απέραντη «τοιχογραφία» του συστήματος των φυλακών και των στρατοπέδων στην πρώην Σοβιετική Ένωση από το 1918 ώς το 1956, και κυρίως κατά τη σταλινική περίοδο. Ένα σύγχρονο έπος, όπου η αβάσταχτη σκληρότητα των περιγραφών μετριάζεται συχνά από το χιούμορ. Τα αυτοβιογραφικά κεφάλαια εναλλάσσονται με μεγάλους ιστορικούς πίνακες, και μέσα από όλα αυτά προβάλλει η τραγική μοίρα εκατομμυρίων ανθρώπων. Ένα βιβλίο που σφράγισε τον 20ο αιώνα.
Ο Σολζενίτσιν, που βίωσε στο πετσί του και ο ίδιος επί οκτώ χρόνια τον εγκλεισμό στο στρατόπεδο, καθηλώνει τον αναγνώστη, περιγράφοντας τις συντεταγμένες και την ανθρωπογεωγραφία αυτού του αδιανόητου μα απόλυτα υπαρκτού κόσμου. Σκληρότητα, ειρωνεία, ωμότητα, λυρισμός, χιούμορ, αυτοϋπονόμευση, εμβάθυνση στον ψυχισμό, στα ιδεολογικά, κοινωνικά, ψυχολογικά κίνητρα που διαμορφώνουν τη στάση του ανθρώπου απέναντι στους άλλους και στον ίδιο του τον εαυτό: το «Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ» είναι μια δυσπρόσιτη κορυφή στην ιστορία της παγκόσμιας λογοτεχνίας, ένα κλασικό έργο που παραμένει ανατριχιαστικά επίκαιρο, ως ανατομία της σχέσης ανάμεσα στον άνθρωπο και στην κτηνώδη εξουσία. Το βάρος της ιστορικής μαρτυρίας σε συνδυασμό με τη δύναμη της γραφής του μεγάλου συγγραφέα καθιστούν το «Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ» ένα έργο διαχρονικό και απαραίτητο για κάθε βιβλιοθήκη.
Info: Στον πρώτο τόμο της παρούσας έκδοσης, περιλαμβάνονται τα Μέρη Ι και ΙΙ του έργου, που πρωτοδημοσιεύτηκε από τον Εκδοτικό Οργανισμό Πάπυρο το 1974, το ίδιο έτος δημοσίευσης του έργου στη Γαλλία και την Αγγλία. Στο δεύτερο τόμο του Αρχιπελάγους Γκουλάγκ (Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ 2), περιλαμβάνονται τα Μέρη ΙΙΙ-IV. Η μετάφραση του έργου θα ολοκληρωθεί το 2014 με την κυκλοφορία του τρίτου τόμου.
Περισσότερα εδώ
Αλεξάντερ Σολζενίτσιν – Βιογραφικό
Ο Αλεξάντερ Σολζενίτσιν γεννήθηκε στον Καύκασο στις 11 Δεκεμβρίου 1918, σπούδασε Φυσική και Μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Ροστόφ και υπηρέτησε στον Κόκκινο Στρατό, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1945, όμως, καταδικάστηκε σε φυλάκιση οκτώ ετών σε στρατόπεδο, επειδή σε επιστολή που είχε στείλει σε ένα φίλο του αμφισβήτησε τις πολεμικές ικανότητες του Στάλιν. Αφέθηκε ελεύθερος το 1953 (έμεινε σχεδόν 10 χρόνια στη φυλακή!), λίγους μήνες πριν από το θάνατο του Στάλιν και εξορίστηκε στην κεντρική Ασία, όπου άρχισε να γράφει. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο Ριάζαν, 200 χιλιόμετρα από τη Μόσχα και άρχισε να διδάσκει. Τον Νοέμβριο του 1962, τού δόθηκε η άδεια να δημοσιεύσει στη λογοτεχνική επιθεώρηση «Νόβι Μιρ», το έργο του «Μια ημέρα από τη ζωή του Ιβάν Ντενίσοβιτς»,που αφορούσε έναν κρατούμενο στα Γκούλαγκ.
Παρ΄ ότι είχε σπάσει το ταμπού, προκαλώντας σοκ στην ΕΣΣΔ με τις περιγραφές του, τα επόμενα έργα του, όπως «Ο πρώτος κύκλος» και το «Αρχιπέλαγος Γκούλαγκ», κυκλοφόρησαν μόνο σε παράνομες εκδόσεις ή στο εξωτερικό, όπου γνώρισαν μεγάλη επιτυχία. Το 1970 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, όμως αρνήθηκε να μεταβεί στη Στοκχόλμη για να το παραλάβει φοβούμενος ότι το σοβιετικό καθεστώς δεν θα του επέτρεπε να επιστρέψει. Ωστόσο, το 1974 του αφαιρέθηκε η σοβιετική υπηκοότητα και υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τη χώρα. Έζησε διαδοχικά στη Γερμανία, στην Ελβετία και στις ΗΠΑ και επέστρεψε στη Ρωσία το 1994, μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ. Τιμήθηκε και με το βραβείο του ρωσικού κράτους για τα «εξαιρετικά επιτεύγματά του στον ανθρωπιστικό τομέα» από τον τότε πρόεδρο της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν.
Πέθανε στις 3 Αυγούστου 2008 στο σπίτι του, στη Μόσχα, σε ηλικία 89 ετών.
Επιμέλεια κειμένου: Νόρα Ράλλη – [email protected]
