Την τακτική «ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε» εφαρμόζει η κυβέρνηση καθώς με την ανάληψη της προεδρίας της Ε.Ε. επιχειρεί με σπασμωδικές συρραφές νομοθεσιών άλλων χωρών να καλύψει τη δική της ανεπάρκεια με το πρόχειρο εθνικό σχέδιο για το ζήτημα
«Τρεχάτε ποδαράκια μου…», είναι το σλόγκαν της κυβέρνησης με την ευκαιρία της ανάληψης της προεδρίας της Ε.Ε. Δυστυχώς ανάμεσα στα άλλα αζήτητα της ελληνικής κοινωνίας που σπεύδουν να τακτοποιήσουν οι υπουργοί βρίσκονται και όλες οι «εκκρεμότητες» που περιγράφονται με τον όρο «ανθρώπινα δικαιώματα». Τη στιγμή που έχουν προλάβει να καταργήσουν τις ελάχιστες νομικές διασφαλίσεις ευάλωτων ομάδων (π.χ. νόμος Ραγκούση για την ιθαγένεια) κι ενώ ακόμα νέοι νόμοι όπως αυτοί για τα ναρκωτικά και τις αλλαγές στις διατάξεις του σωφρονιστικού κώδικα δεν έχουν αρχίσει να αποτυπώνονται στις δικαστικές αποφάσεις, αποφάσισαν στα γρήγορα να ξεμπερδεύουν με τις ενοχλητικές κοινοτικές οδηγίες που φτάνουν ακόμα και σε οικονομικά πρόστιμα.
Το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο
Με ανοιχτή τη διαβούλευση του μεγαλόπνοου πλην όμως αποσπασματικού και πρόχειρου εθνικού σχεδίου δράσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την άμεση εισαγωγή στην ολομέλεια του λεγόμενου αντιρατσιστικού νομοσχεδίου προσπαθεί η Ελλάδα να πείσει τους εταίρους της ότι σέβεται τη Χάρτα Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Η Ελληνική Ενωση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, τον θεσμικό ρόλο της οποίας αμφισβητεί συνεχώς η κυβερνητική πρακτική, με μια αναλυτική ανακοίνωση αποκαλύπτει όλες τις σπασμωδικές συρραφές νομοθεσιών άλλων κρατών σε μια ανεπαρκή προσπάθεια να καλυφθούν τα κενά στη νομοθεσία και στην απονομή της δικαιοσύνης με αποτέλεσμα τις βαρύτατες συνέπειες σε ανθρώπινες ζωές. Η Ενωση επισημαίνει την προσχηματική διαβούλευση τη στιγμή που ήδη το κείμενο έχει τυπωθεί στο Εθνικό Τυπογραφείο, την παντελή έλλειψη συζήτησης ανάμεσα στους οργανισμούς και τις οργανώσεις που έχουν στην Ελλάδα αυτό το αντικείμενο και την πλήρη άρνηση να στηριχτεί το σχέδιο αυτό στις λεπτομερείς εκθέσεις που ήδη υπάρχουν. Με ευχολόγια, με διακήρυξη προθέσεων (που μέχρι τώρα δεν είχαν διαφανεί πουθενά) και με κυρίαρχο στόχο την απορρόφηση ευρωπαϊκών κονδυλίων και κυρίως με την καθημερινή καταπάτηση των δικαιωμάτων κάθε ευάλωτης ομάδας εντός ή εκτός φυλακών αλλά και μεμονωμένων πολιτών είναι πασιφανές πως όλα γίνονται για τα… μάτια των χωρών της Ε.Ε.
Ανισομέρεια και γενικολογίες
Η ανακοίνωση της ΕΕΔΑ αναφέρει συγκεκριμένα: «Το σχέδιο χαρακτηρίζεται από ανισομέρεια ως προς τις διαφορετικές κατηγορίες δικαιωμάτων. Ετσι, ενώ για τη Δικαιοσύνη υπάρχουν λεπτομερή προγράμματα με προϋπολογισμούς (αν και χωρίς χρονοδιαγράμματα), για τη μετανάστευση, τις φυλακές κ.ά. το σχέδιο στέκεται σε γενικολογίες. Παρομοίως, οι σχεδιασμοί για την κατοχύρωση του δικαιώματος στην υγεία μοιάζουν να είναι εκτός τόπου και χρόνου, τη στιγμή που μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού μένει ανασφάλιστο, χωρίς πρόσβαση στις δομές υγείας: το μόνο που εξετάζει το σχέδιο είναι η «ελεύθερη κίνηση των ασθενών».
Επίσης, στα θέματα αλλοδαπών, αν και αναγνωρίζει ότι έγιναν παραβιάσεις δικαιωμάτων σε σχέση με τις συνθήκες κράτησης (βλ. αποφάσεις ΕΔΔΑ), οι δράσεις που προτείνει για τη διαχείριση της παράτυπης μετανάστευσης (δηλαδή κυρίως τη λειτουργία κέντρων κράτησης), όχι μόνο δεν καλυτερεύουν το ζήτημα, αλλά είναι αυτές που το δημιουργούν (απάνθρωπες συνθήκες κράτησης, μακρύς χρόνος κράτησης κ.λπ.). Ως προς την κτήση ιθαγένειας από παιδιά μεταναστών, το σημερινό νομικό κενό εκλαμβάνεται ότι υπηρετεί την «ομαλότερη κοινωνική ένταξη των μεταναστών και των τέκνων τους», ενώ η αναμενόμενη τροποποίηση των ν. 3838 και 3386 εκτιμάται ότι «θα εξαλείψει τον ρατσισμό και τα κοινωνικά στερεότυπα απέναντι στους μεταναστευτικούς πληθυσμούς». Μάλιστα, η αναθεώρηση του θεσμικού πλαισίου χορήγησης ιθαγένειας περιγράφεται ως «δράση εν εξελίξει», ενώ στην πραγματικότητα είναι «δράση στο συρτάρι»».
Οι θρησκευτικές ελευθερίες
Στη συνέχεια εντοπίζει την απόλυτη έλλειψη αναφοράς του σχεδίου σε: ζητήματα ισότητας, θρησκευτικές ελευθερίες, ενδο-οικογενειακή βία, επέκταση συμφώνου συμβίωσης, δικαιώματα που αφορούν ζητήματα ψυχικής υγείας και οροθετικών ατόμων, ασυνόδευτα ανήλικα, εθνική στρατηγική ένταξη, εργασιακό τράφικινγκ, απελάσεις αλλοδαπών, ρατσισμό και ρατσιστική βία.
Τέλος, η Ενωση εντοπίζει μία μία τις ελλείψεις και τις ανακρίβειες σε κάθε άρθρο ως απόρροια της έλλειψης πραγματικής διαβούλευσης αλλά και της αμφιλεγόμενης πρόθεσης να διασφαλιστούν πράγματι τα δικαιώματα κι όχι να λουστραριστεί απλά το σαλόνι μας εν όψει της υποδοχής των εταίρων.
Α.Ψ.
