Η Μαρία Παπαγεωργίου, επί 22 χρόνια υπάλληλος στο βιβλιοπωλείο της Εστίας, έστησε το δικό της στέκι, μικρό, λιτό, καλόγουστο και κυρίως ενημερωμένο. Δίνει βάρος σε Ιστορία, Φιλοσοφία και Πολιτική, χωρίς να ξεχνά τη Λογοτεχνία, που, όμως, θεωρεί ότι κακώς συνήθως κυριαρχεί, ακόμα και όταν δεν αξίζει
Της Παρής Σπίνου – Φωτ. Μ. Βαλασόπουλος
Κάθε εμπόδιο για καλό, λέει ο λαός και να που βρίσκει επιβεβαίωση στην περίπτωση της Μαρίας Παπαγεωργίου. Οταν έκλεισε το ιστορικό βιβλιοπωλείο της Εστίας, στο οποίο εργαζόταν -πάντα εξυπηρετική και ενημερωμένη- επί 22 χρόνια, αποφάσισε να κάνει το δικό της τολμηρό βήμα κόντρα στην κρίση, αφού δεν μπορούσε να ζει χωρίς να αναπνέει ανάμεσα στα βιβλία. Αναζητώντας τον κατάλληλο χώρο για αρκετούς μήνες, από το Κολωνάκι ώς την περιοχή της Σόλωνος, κατέληξε τελικά στην οδό Ακαδημίας 32 για να στήσει το «επί λέξει».
«Το όνομα μας παίδεψε, αλλά θέλαμε να δώσουμε την κυριολεξία. Τα βιβλία είναι σελίδες, έχουν φράσεις, λέξεις…», μας λέει γελώντας γι' αυτό το νέο βιβλιοπωλείο των 150 τ.μ., προσεγμένο, άνετο και λιτό, που κεντρίζει αμέσως την προσοχή.
Το λευκό χρώμα με λίγες μαύρες πινελιές κυριαρχεί στα ράφια και στους τοίχους, αλλά και στο χαρτί περιτυλίγματος με πεζά και κεφαλαία γράμματα. Πλατιά ξύλινα σκαλοπάτια ενώνουν τα δύο επίπεδα του βιβλιοπωλείου και δημιουργούν ένα αμφιθέατρο, ευέλικτο για μελλοντικές εκδηλώσεις. Στη βιτρίνα, μια ελιά δίνει τους βιβλιοφιλικούς καρπούς της. Στην είσοδο δεξιά, ένα ράφι είναι γεμάτο με ημερολόγια, λογοτεχνικά περιοδικά και μπεστ σέλερ. Διάφορες γωνιές με δερμάτινες καρέκλες και καναπέδες δημιουργούν μια ζεστή ατμόσφαιρα για όποιον θέλει να ξεφυλλίσει με την ησυχία του τα βιβλία ή να συζητήσει γι' αυτά.
«Πιστεύω ότι η εποχή μάς οδηγεί μοιραία στα πιο μικρά, ενημερωμένα βιβλιοπωλεία, που λειτουργούν ως πολιτιστικοί χώροι και ευνοούν την επικοινωνία», μας λέει η Μαρία Παπαγεωργίου. «Ο ρόλος του βιβλιοπώλη είναι να αναπτύσσει διαπροσωπική σχέση με τον πελάτη. Γι' αυτό ήθελα να δημιουργήσω έναν ζωτικό χώρο, όπου μπορείς να συζητήσεις για το περιεχόμενο ενός βιβλίου, αλλά και για πράγματα της καθημερινότητας. Δεν είναι ανάγκη να αγοράσει κάποιος το βιβλίο, η προσωπική επαφή είναι πιο σημαντική. Ταυτόχρονα το βιβλιοπωλείο είναι ένας χώρος πολιτισμού, για τον λόγο αυτό θα οργανώσουμε παρουσιάσεις βιβλίων, θεματικές συζητήσεις, αφιερώματα σε περιοδικά, περιοδικές εκθέσεις κ.λπ.».
Διατρέχοντας τα ράφια με τις διαφορετικές ενότητες, διαπιστώνουμε ότι έμφαση δίνεται στην Ιστορία, τη Φιλοσοφία, την Πολιτική. «Προσφέρονται αυτά τα είδη γιατί διανύουμε εποχή ανακατατάξεων και αναζητήσεων. Η Λογοτεχνία είναι μια σταθερά, αλλά δεν αρκεί και έχει κατά τη γνώμη μου στραφεί σε επίπλαστα δημιουργήματα», συνεχίζει.
Στις λίγες ημέρες της λειτουργίας τού «επί λέξει» η Μαρία Παπαγεωργίου είναι πολύ ικανοποιημένη από την ανταπόκριση του κόσμου. «Εδώ γίνεται η σύνδεση που χάθηκε στα μεγάλα βιβλιοπωλεία και τις αλυσίδες multimedia. Eπέλεξα την οδό Ακαδημίας, παρότι σ' αυτό το ύψος δεν έχει ξαναλειτουργήσει βιβλιοπωλείο, γιατί είναι ένας δρόμος με δυναμική. Περνάνε πολλά αυτοκίνητα και μας βλέπουν, συγκεντρώνονται αρκετοί δικηγόροι και επιχειρηματίες ιδιαίτερα τις πρωινές ώρες, δίπλα είναι το Πανεπιστήμιο αλλά και το Ινστιτούτο Γκέτε».
Η Μ. Παπαγεωργίου εδώ και πάνω από 30 χρόνια δραστηριοποιείται στον χώρο του βιβλίου. Με τον σύζυγό της, τον κριτικό λογοτεχνίας Χρίστο Παπαγεωργίου, είχαν ανοίξει το 1981 βιβλιοπωλείο στον Βόλο. Αργότερα, το 1986, εργάστηκε στις εκδόσεις Θεμέλιο και από το 1992 στο βιβλιοπωλείο της Εστίας, μέχρι που μπήκε λουκέτο. «Οταν έκλεισε, ο κόσμος ήταν πραγματικά θλιμμένος», λέει. Ενώ παραδέχεται: «Η Εστία ήταν ένα μεγάλο σχολείο για μένα. Λόγω της θητείας μου εκεί είμαι αναγνωρίσιμη σε αυτή την περιοχή. Το εισπράττω καθημερινά. Πολλοί που με ξέρουν από παλιά έρχονται και μου λένε πόσο ευχαριστημένοι είναι που με ξαναβρίσκουν κι ελπίζουν να βρουν ένα βιβλιοφιλικό στέκι».
Ούτε επιθυμεί να λειτουργεί ανταγωνιστικά με τα άλλα μικρά βιβλιοπωλεία. «O μόνος ανταγωνισμός έγκειται στις τιμές και δύσκολα μπορούμε να το παλέψουμε με τα μεγάλα βιβλιοπωλεία, που μπορούν και κάνουν εκπτώσεις. Πιστεύω, όμως, ότι αν κάποιος μείνει ευχαριστημένος από τις υπηρεσίες μας θα μας ξαναπροτιμήσει, ασχέτως αν είμαστε σε ορισμένα βιβλία ένα ή δύο ευρώ πιο ακριβοί. Σημαντικό είναι να διατηρηθεί η ενιαία τιμή βιβλίου, αλλιώς θα δημιουργηθούν επιπρόσθετα προβλήματα. Η τιμή των βιβλίων θα πρέπει να καθορίζεται χαμηλά στην παραγωγή, δηλαδή στο χαρτί, τα τυπογραφεία κ.λπ., και να μην προστίθεται το κόστος στα μικρά βιβλιοπωλεία προκειμένου να μπορέσουν να επιβιώσουν».
