Διεθνής ο αντίκτυπος μετά την ανακοίνωση της Υπατης Αρμοστείας για τους πρόσφυγες που, μετά από 40 μέρες αποχής από το φαγητό, προχωρούν σε απεργία δίψας έξω από το υπουργείο Εσωτερικών της Κύπρου
Λευκωσία Ανταπόκριση: Ακης Φάντης
Αλλο να είσαι Κύπριος πρόσφυγας στην ίδια σου την πατρίδα κι άλλο να είσαι ξένος πρόσφυγας στην Κύπρο. Ενώ οι ντόπιοι πρόσφυγες απολαμβάνουν πολλά ωφελήματα, οι ξένοι αντιμετωπίζονται ως ξένο σώμα από το κράτος και έτσι αναγκάζονται να προχωρούν σε μέτρα που εκθέτουν την Κύπρο διεθνώς.
Είναι πολύ χαρακτηριστική η περίπτωση των προσφύγων που διαμαρτύρονται έξω από το υπουργείο Εσωτερικών, για τους οποίους εξέδωσε ανακοίνωση η Υπάτη Αρμοστεία των Η.Ε. για τους Πρόσφυγες, μέσω του αντιπροσώπου της στην Κύπρο Damtew Dessalegne, στην οποία εκφράζει τις σοβαρές ανησυχίες της για την υγεία και την ευημερία τους. Οπως αναφέρει, οι πρόσφυγες που διαμαρτύρονται ανακοίνωσαν χθες ότι ξεκίνησαν απεργία δίψας μετά την απεργία πείνας που είχαν αρχίσει πριν από περισσότερο από 40 ημέρες.
Θέλουν αξιοπρεπή ζωή
Σύμφωνα με τους πρόσφυγες, μοναδικό τους αίτημα είναι να ζήσουν μια φυσιολογική και αξιοπρεπή ζωή στην Κυπριακή Δημοκρατία, επί ίσοις όροις με τους Κύπριους πολίτες, αίτημα το οποίο δικαιούνται βάσει της εθνικής νομοθεσίας», αναφέρει. Προσθέτει ότι «πολλοί αισθάνονται πως πληρούν τα καθορισμένα κριτήρια για να τους χορηγηθεί κυπριακή υπηκοότητα ύστερα από νόμιμη και μακρόχρονη διαμονή στην Κύπρο, αλλά έχουν έρθει αντιμέτωποι με ανυπέρβλητα εμπόδια. Στο μεταξύ, το ΑΚΕΛ καλεί τον ΥΠΕΣ να ασχοληθεί με το θέμα των προσφύγων που απεργούν και τον καλεί «αν δεν έχει την ευαισθησία, τουλάχιστον να σκεφτεί τον αρνητικό διεθνή αντίκτυπο για την κυβέρνηση». Σύμφωνα με εκπροσώπους του κόμματος, που τους επισκέφθηκαν χθες το μεσημέρι, δύο από τους απεργούς είναι αναγνωρισμένοι πολιτικοί πρόσφυγες και δύο με καθεστώς διεθνούς προστασίας.
Σύμφωνα με τη βουλευτή Σκεύη Κουκουμά, οι άνθρωποι αυτοί, που βρίσκονται στην Κύπρο εδώ και δέκα χρόνια, ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες και ως αναγνωρισμένοι πολιτικοί πρόσφυγες έχουν δικαιώματα στην εργασία με βάση την ευρωπαϊκή και την κυπριακή νομοθεσία.
Ωστόσο, είπε, δεν έχουν εργασία και λαμβάνουν περιοδικά δημόσιο βοήθημα. «Τα αιτήματά τους δεν εξετάζονται από την κυβέρνηση και έτσι παραμένουν “εγκλωβισμένοι” στην Κύπρο, με άλλα λόγια, όταν έρχονται πολιτικοί πρόσφυγες στην Κύπρο δεν τους θέλουμε, και όταν θέλουν να φύγουν, δεν τους αφήνουμε», ανέφερε.