Από τους κόλπους της Ακροδεξιάς ο γνωστός πανεπιστημιακός, αναλαμβάνει να ανασυντάξει το διαλυμένο ΕΙΠ και το ΕΚΕΒΙ, που πλέον συγχωνεύονται. Οι εργαζόμενοι στο Κέντρο Βιβλίου θεωρούν υποβάθμιση την εξέλιξη, ενώ ερωτήματα εγείρονται για τον τρόπο με τον οποίο θα εφαρμόζεται στο εξής η εξωτερική πολιτική για τον πολιτισμό
Της Βασιλικής Τζεβελέκου
Ως εξέλιξη που συνιστά «σαφή υποβάθμιση της δημόσιας πολιτικής για το βιβλίο και τα γράμματα στη χώρα μας» κρίνει το Σωματείο Εργαζομένων του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) τη λύση της μεταφοράς των αρμοδιοτήτων του στο Ελληνικό Ιδρυμα Πολιτισμού (ΕΙΠ). Οι εργαζόμενοι, που παραμένουν επτά μήνες απλήρωτοι, εκφράζουν προς τον υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού την αγωνία τους για «τον τρόπο με τον οποίο προτίθεται να διασφαλίσει τα εργασιακά δικαιώματά τους», γράφουν σε χθεσινή ανακοίνωση. Η απόφαση του Πάνου Παναγιωτόπουλου να περάσουν οι αρμοδιότητες του ΕΚΕΒΙ στο «αναβαθμισμένο» ΕΙΠ με πρόεδρο τον Χριστόδουλο Γιαλλουρίδη, πανεπιστημιακό και μέλος του «Δικτύου 21» με σαφή εθνικιστικό προσανατολισμό και δραστηριότητα, «πάγωσε» τα πρόσωπα των ανθρώπων που ανήκουν στον χώρο του βιβλίου.
Ο υπουργός Πολιτισμού δεν είχε αναλάβει καμία δράση μέχρι τώρα, αφήνοντας απόλυτα μετέωρο τον ευαίσθητο χώρο των εκδόσεων μετά την απόφαση του προκατόχου του Κώστα Τζαβάρα να κλείσει, πριν από έναν χρόνο, το ΕΚΕΒΙ. Και μπορεί να μην έχει συναντηθεί μέχρι στιγμής με εκπροσώπους του βιβλίου -προτίθεται να το κάνει το επόμενο διάστημα- ωστόσο η απόφαση να μεταφέρει «όλες τις αρμοδιότητες του ΕΚΕΒΙ στον αναβαθμισμένο φορέα» ήταν ειλημμένη από καιρό και για τον τρόπο χειρισμού της αλλά και για το πρόσωπο που αναλαμβάνει δράση. Σύμφωνα με πληροφορίες, το υπουργείο Πολιτισμού έχει πρόθεση να διατηρήσει τις βασικές αρμοδιότητες του ΕΚΕΒΙ, ενώ οι νομικοί σύμβουλοι του ΥΠΠΟΑ έχουν εξετάσει τη δυνατότητα να μεταφερθούν στον νέο φορέα τα εγκεκριμένα κονδύλια από το ΕΣΠΑ για τη Διεθνή Εκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης (τον προσεχή Μάιο με τιμώμενη χώρα το Ισραήλ) και το πρόγραμμα «Φιλαναγνωσία». Επίσης το υπουργείο τάσσεται υπέρ της ενιαίας τιμής του βιβλίου και σκοπεύει να την υποστηρίξει ανοιχτά το επόμενο διάστημα.
Ωστόσο, κανείς δεν γνωρίζει τι πρόκειται να συμβεί με τους εργαζόμενους που «ύστερα από έναν χρόνο ανεκπλήρωτων εξαγγελιών σχετικά με την απορρόφησή μας στον κορμό του υπουργείου Πολιτισμού, παραμένουμε απλήρωτοι και με διαρκή εργασιακή επισφάλεια», όπως αναφέρουν.
Ο Χριστόδουλος Γιαλλουρίδης φυσικά και δεν συναντήθηκε μαζί τους, αν και ήταν σε συνεχή επαφή τον τελευταίο καιρό με τον Πάνο Παναγιωτόπουλο αλλά και με ανθρώπους του εξωτερικού για να μαζέψει τα ασυμμάζευτα του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού. Από το 1992 που ιδρύθηκε έχει σκοπό την προβολή και τη διάδοση του ελληνικού πολιτισμού και της γλώσσας μέσα από εκδηλώσεις και δράσεις των παραρτημάτων του από την Αλεξάνδρεια μέχρι τη Νέα Υόρκη και από το Λονδίνο μέχρι την Οδησσό. Ωστόσο, οι συνεχείς μειώσεις στον προϋπολογισμό του και τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα το οδήγησαν σε μαρασμό εντός κι εκτός συνόρων, κλείνοντας ακόμα και παραρτήματά του. Αποκορύφωμα, η παραίτηση του προέδρου του, Γιώργου Μπαμπινιώτη, και στη συνέχεια ολόκληρου του Διοικητικού Συμβουλίου τον περασμένο Απρίλιο, αφήνοντας ακέφαλο τον οργανισμό αλλά και με τεράστια χρέη -σε απλήρωτους εργαζομένους και ενοίκια-, κυρίως στο εξωτερικό αλλά και στο εσωτερικό. Η πορεία του ΕΙΠ ήταν ένα πλήγμα για τον ελληνικό πολιτισμό και την εικόνα της χώρας στις μεγαλύτερες πρωτεύουσες του κόσμου.
Η ανακοίνωση των αποφάσεων του Πάνου Παναγιωτόπουλου έγιναν στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, πλέκοντας μάλιστα το εγκώμιο του Χριστόδουλου Γιαλλουρίδη, πανεπιστημιακού και πρώην διευθυντή του Ευρωπαϊκού Κέντρου Δελφών. Τόνισε άλλωστε ότι «δέχτηκε τη θέση αμισθί, κάτι που έγινε κατορθωτό με σχετική νομοθετική ρύθμιση που κατέθεσε και η οποία επιτρέπει σε πανεπιστημιακούς εν ενεργεία να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους αφιλοκερδώς σε κρατικά ιδρύματα αρμοδιότητας του ΥΠΠΟΑ μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα».
Εκείνο που δεν είπε ο υπουργός είναι ότι ο Χριστόδουλος Γιαλλουρίδης προέρχεται από τους κόλπους της ακροδεξιάς ομάδας στο μέγαρο Μαξίμου, ενώ οι σχέσεις του με τους ανθρώπους του βιβλίου είναι ελάχιστες. Ανήκει μάλιστα στα κεντρικά πρόσωπα της οργάνωσης «Δίκτυο 21» -πρόεδρος ήταν ο Φαήλος Κρανιδιώτης-, η οποία συστάθηκε το 1997 κι ορισμένοι αποδίδουν την ιδέα της σύστασής της στον ίδιο τον Αντώνη Σαμαρά.
Αν και πανεπιστημιακός, περισσότερο ασχολείται με εθνικά-ελληνοτουρκικά θέματα, Κυπριακό, Μακεδονικό – και λιγότερο με τον πολιτισμό. Οι πρόσφατες απόψεις του για πανεπιστημιακά θέματα ήταν κατά της απεργίας των συναδέλφων του προς συμπαράσταση στους διοικητικούς υπαλλήλους, αλλά και υπέρ της άποψης καταβολής διδάκτρων από τους μεταπτυχιακούς φοιτητές.
Ανήκει στους κόλπους των συντηρητικών δεξιών με εθνικιστικές τάσεις. Αναρωτιόμαστε, ο υπουργός Πολιτισμού έψαχνε τόσο καιρό κατάλληλο άνθρωπο για να χαράξει πολιτιστική πολιτική σε δύο ευαίσθητους τομείς και μέσα από δύο υπό κατάρρευση οργανισμούς ή για να βρει το πρόσωπο που θα προαγάγει μια εξωτερική εθνική στρατηγική και θα δώσει διεθνώς το στίγμα «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια»;