Η δίκη διακόπηκε λόγω επεισοδίου, όταν νεαροί επιτέθηκαν στους κατηγορούμενους μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου

Της Μαρίας Δήμα

Με την αξιοπρεπή παρουσία τους στο ακροατήριο, παρά τον ανείπωτο πόνο τους για τον χαμό του 27χρονου παιδιού τους, οι γονείς του Λουκμάν Ζαχζάτ, από το μακρινό Πακιστάν, τίμησαν τη μνήμη του χθες, ακριβώς ένα χρόνο μετά τη στυγερή δολοφονία.

Τη στάση αυτή του χαροκαμένου πατέρα Καντίμ Χουσεΐν εξήρε και η εισαγγελέας της έδρας, ενώ υπήρξε δηκτική για τη χειροδικία που δέχτηκαν οι δύο κατηγορούμενοι από δύο νεαρούς που βρίσκονταν στο ακροατήριο.

Η βίαια πράξη των εξωθεσμικών τιμωρών, που σε διακοπή του δικαστηρίου βρήκαν την ευκαιρία -αιφνιδιάζοντας ακόμα και την ένοπλη φρουρά των δύο κατηγορουμένων- να χτυπήσουν τους κατηγορούμενους στο πρόσωπο, καταδικάστηκε από όλους τους παράγοντες της δίκης.

Το περιστατικό σημάδεψε τη χθεσινή αποδεικτική διαδικασία και οδήγησε στη διακοπή της, την ημέρα ακριβώς που συμπληρώθηκε ένας χρόνος από το τραγικό συμβάν που είχε συμβεί στις 3 τα ξημερώματα της 17ης Ιανουαρίου του 2013, την ώρα που το θύμα πήγαινε με το ποδήλατό του στη λαχαναγορά για εργασία.

Η εικόνα με το χτυπημένο πρόσωπο του δεύτερου κατηγορούμενου Χρήστου Στεργιόπουλου εξόργισε τα έδρανα των υπερασπιστών, οι οποίοι αποχώρησαν σύσσωμοι σε ένδειξη αγανάκτησης για το κλίμα εκφοβισμού από άγνωστα άτομα που βρίσκονταν στο ακροατήριο.

«Ο χώρος του κακουργιοδικείου δεν είναι ελεύθερη ζώνη και όσο βαριά κι αν είναι η πράξη του κατηγορουμένου δεν διεξάγονται έτσι οι δίκες, δεν μπορούμε να ασκήσουμε τα καθήκοντά μας» είπαν οι συνήγοροί του, Αντώνης Φούσας και Μάνος Σταύρου, ενώ ο δικηγόρος του πρώτου κατηγορουμένου, Μπάμπης Λυκούδης, είπε: «Σεβόμενος την κρίση, τη θεώρηση ιδεών και την οπτική του κοινού, αποχωρώ γιατί η διαδικασία τραυματίζεται από απειλές που επισκιάζουν το κράτος δικαίου». Και η πολιτική αγωγή Θανάσης Καμπαγιάννης, Δημήτρης Ζώτος και Κώστας Παπαδάκης, καταδικάζοντας το περιστατικό αποδοκίμασαν «οποιαδήποτε πράξη αυτοδικίας» και μάλιστα την ώρα που υπερασπίζονται τη μνήμη του Ζαχζάτ Λουκμάν που «έπεσε θύμα μιας ακραίας βίας».

Οι μάρτυρες

Το βλέμμα της εισαγγελέως της έδρας ψάχνει στο ακροατήριο τον πάμφτωχο Καντίμ Χουσεΐν, και δείχνοντας προς την κατεύθυνσή του σημειώνει: «Εδώ δεν ήρθαμε να σταυρώσουμε κανέναν, παρά μόνο να αποδώσουμε δικαιοσύνη. Εξαίρω την αξιοπρεπή στάση του πατέρα του θύματος, συνιστώ να την αντιγράψουν κι άλλοι».

Νωρίτερα μια άλλη μάνα, εκείνη του κατηγορούμενου πυροσβέστη Χρήστου Στεργιόπουλου, ευχήθηκε να μη ζήσει άλλη μάνα αυτό που περνά και εκείνη, δακρυσμένη ζήτησε συγγνώμη για την πράξη του γιου της και απέδωσε την ενέργειά του στην κακιά ώρα και στον… Σατανά.

Ο αδερφός του πρώτου κατηγορούμενου, Διονύση Λιακόπουλου, υποστήριξε καταθέτοντας ότι ο αδερφός του το μαχαίρι το είχε απάνω του για αυτοπροστασία καθώς στο παρελθόν είχε πέσει θύμα κλοπής. «Δεν ήταν ευέξαπτος, ποτέ στο παρελθόν δεν είχαμε καταγράψει να συμμετέχει σε βίαιο περιστατικό, ούτε ρατσιστής ήταν γιατί είχε φίλους δύο Σύριους, ενώ η αρραβωνιαστικιά του είναι από την Αλβανία».

Πεντακόσια περιστατικά ρατσιστικής βίας έχει καταγράψει την τελευταία τριετία η «Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή» (ΚΕΕΡΦΑ), σύμφωνα με την κατάθεση ενώπιον του δικαστηρίου του στελέχους της Πέτρου Κωνσταντίνου. «Ολα τα χτυπήματα είχαν στόχο μελαχρινούς μεροκαματιάρηδες μετανάστες, μουσουλμάνους το θρήσκευμα».

Η κατάθεση του τελευταίου θα συνεχιστεί στις 31 Ιανουαρίου, οπότε και θα συνεχιστεί η δίκη.