Εκθεση της Κομισιόν αποκαλύπτει ότι η λιτότητα στη χώρα μας έχει καταστήσει ανεξέλεγκτη την ένδεια, η οποία υποσκάπτει την ανάκαμψη, ενώ το επίπεδό της και στον γενικό πληθυσμό και στους εργαζόμενους έχει φτάσει σχεδόν σε επίπεδα Ρουμανίας και Λετονίας
ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ Του Κ. Μοσχονά
Η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επικρίνει τώρα την πολιτική της λιτότητας που επέβαλε η τρόικα σε συνεργασία με την κυβέρνηση και αναγνωρίζει τις καταστροφικές επιπτώσεις της, ιδίως στην απασχόληση και τον τομέα της ανταγωνιστικότητας. Επιπτώσεις που οδήγησαν στην αύξηση της φτώχειας στην Ελλάδα, η οποία σύμφωνα με στοιχεία της Κομισιόν αφορά το 34,6% του πληθυσμού, ενώ η φτώχεια των εργαζομένων ανήλθε στο 15% του πληθυσμού της χώρας.
Λόγω εσωτερικής υποτίμησης
Στην ετήσια επισκόπηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το 2013 σχετικά με τις εξελίξεις ως προς την απασχόληση και τις κοινωνικές προκλήσεις, που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα, αναφέρονται τα εξής με αφορμή την ανάγκη αντιμετώπισης των κινδύνων της φτώχειας στην εργασία: «Καθώς δεν διέθεταν πλέον την επιλογή της νομισματικής υποτίμησης, οι χώρες της ζώνης του ευρώ που προσπάθησαν να ανακτήσουν την ανταγωνιστικότητά τους ως προς το κόστος έπρεπε να προβούν σε εσωτερική υποτίμηση (συγκράτηση μισθών και τιμών). Η πολιτική αυτή, ωστόσο, έχει τους περιορισμούς της και τις επιπτώσεις της, ιδίως όσον αφορά την αύξηση της ανεργίας και την κοινωνική ένδεια, και η αποτελεσματικότητά της εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως είναι το άνοιγμα της οικονομίας, η ανθεκτικότητα της εξωτερικής ζήτησης και η παρουσία πολιτικών και επενδύσεων για την ενίσχυση της διαρθρωτικής ανταγωνιστικότητας…».
Κατά την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η σημαντική αύξηση της ένδειας μεταξύ των ατόμων σε ηλικία εργασίας είναι «μία από τις πλέον απτές κοινωνικές συνέπειες της οικονομικής κρίσης». Και συνεχίζει με το βασικό πόρισμα της επισκόπησης: «Η σταδιακή μείωση της ανεργίας μπορεί να μην αρκεί για να αλλάξει η κατάσταση, εάν συνεχιστεί η μισθολογική πόλωση, ιδίως λόγω της αύξησης της μερικής απασχόλησης…». Θα πρέπει να περάσουν πολλά χρόνια, λοιπόν, για να εξέλθει η Ελλάδα από το τούνελ ή τουλάχιστον να δει κάποιο μακρινό φως…
Οπως προκύπτει από την επισκόπηση, «η ανάληψη εργασίας μπορεί όντως να βοηθήσει τα άτομα να ξεφύγουν από τη μέγκενη της φτώχειας, αλλά μόνο στις μισές περιπτώσεις… Μεγάλο ρόλο παίζουν το είδος της εξευρεθείσης εργασίας, η σύνθεση του νοικοκυριού και η εργασιακή κατάσταση του οικογενειακού εταίρου».
Σύμφωνα με τον επίτροπο Λάζλο Αντορ (Απασχόλησης), «πρέπει να δώσουμε προσοχή όχι μόνο στη δημιουργία αλλά και στην ποιότητα των θέσεων εργασίας για να μπορέσουμε να επιτύχουμε μια βιώσιμη ανάκαμψη που να μειώνει όχι μόνο την ανεργία, αλλά και τη φτώχεια»…
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρατηρεί ότι από την ανάλυση της επισκόπησης αποδεικνύεται πως, σε αντίθεση με την κρατούσα άποψη, «οι δικαιούχοι επιδόματος ανεργίας είναι πιθανότερο να βρουν μια θέση εργασίας σε σχέση με τα άτομα που δεν λαμβάνουν καθόλου παροχές»… Οι άνεργοι, λοιπόν, που δεν λαμβάνουν παροχές εργασίας, όπως γίνεται στην Ελλάδα, είναι λιγότερο πιθανόν να βρουν δουλειά.
