Ο πρώην υπουργός δηλώνει περήφανος που συντέλεσε στο να μπούμε στο ευρώ και μάλιστα χωρίς να «κλέψουμε», αλλά με νόμιμο τρόπο, αφού λογιστικά παιχνίδια σαν αυτά που κάναμε εμείς έκαναν για τον ίδιο λόγο Γερμανία και Γαλλία
ΒΕΡΟΛΙΝΟ Του Παντελή Βαλασόπουλου
Η Ελλάδα επωφελήθηκε από την «ευελιξία» την εποχή πριν από την ένταξη στην ευρωζώνη για να εισέλθει σε αυτήν. Δεν ήταν όμως η μόνη χώρα, λέει σε συνέντευξή του, που παραχώρησε στην εφημερίδα «Χάντελσμπλατ», ο πρώην υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Σημίτη, Νίκος Χριστοδουλάκης.
Ο ίδιος δηλώνει περήφανος που συντέλεσε ώστε να μπει η Ελλάδα στην ευρωζώνη και στην ερώτηση του Γερμανού δημοσιογράφου για το «αν «έκλεψε» η Ελλάδα για να μπει στην ευρωζώνη», απαντά: «Φυσικά και η Ελλάδα χρησιμοποίησε την ευελιξία που τότε ήταν δυνατή για όλες τις υπό ένταξη χώρες. Αλλά δεν υπήρξε καμιά ιδιαίτερη μεταχείριση προς εμάς και επίσης δεν απαιτήσαμε καμιά. Αν η Ελλάδα είχε «κλέψει», ορισμένα πράγματα θα είχαν εδώ και καιρό αποκαλυφθεί από τη Eurostat και τις αγορές».
Και ποια η διαφορά μεταξύ ευελιξίας και «κλεψίματος»; τον ρωτά ξανά ο Γερμανός δημοσιογράφος, για να λάβει την απάντηση: «Ολα όσα κάναμε ήταν νόμιμα και διαφανή».
Και συνεχίζει: «Κάναμε ορισμένα πράγματα για να μπούμε στο ευρώ. Για παράδειγμα, μειώσαμε τον ΦΠΑ για να περιορίσουμε τον πληθωρισμό, αυξήσαμε τους φόρους ακινήτων για να αυξήσουμε τα έσοδα, υπολογίσαμε μεν τις αμυντικές δαπάνες στο συνολικό χρέος, αλλά μόνον εν μέρει στο δημοσιονομικό έλλειμμα (…)».
Μα αυτό λέγεται χειραγώγηση, αντιτείνει ο Γερμανός δημοσιογράφος. Και ο Χριστοδουλάκης απαντά: «Γνωρίζω πολλές χώρες που έκαναν πολλά αντιφατικά πράγματα για να επηρεάσουν τους αριθμούς και να ενταχθούν στο ευρώ, ακόμη και η Γερμανία (…) Η Γερμανία δεν προσμέτρησε τα νοσοκομεία της στον δημόσιο τομέα και τα έβγαλε από τον υπολογισμό. Η Γαλλία αποφάσισε πως το Ταμείο Κοινωνικής Ασφάλισης του ομίλου τηλεπικοινωνιών δεν ανήκει πλέον στον δημόσιο τομέα. Το Βέλγιο πούλησε χρυσό. Εμείς δεν κάναμε τέτοια πράγματα».
Ο Χριστοδουλάκης προσθέτει πως όταν αποχώρησε το 2004, οι δημόσιες δαπάνες ήταν στα 31 δισ., ενώ το 2009 είχαν φτάσει στα 62 δισ. Υποστηρίζει πως η Ελλάδα επωφελήθηκε και επωφελείται από το ευρώ και πιστεύει πως η Ευρώπη χρειάζεται 100 δισ. ευρώ σε επενδυτικά προγράμματα.
Οπως λέει, ένα μέρος από αυτά πρέπει να διοχετευτεί σε υποδομές και εξαγωγικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα, ενώ συμπληρώνει πως οι όροι λιτότητας της τρόικας δεν μπορούν να επιβληθούν ούτε πολιτικά ούτε κοινωνικά.
Τέλος, για την καγκελάριο Μέρκελ ελπίζει πως θα αλλάξει πολιτική και δεν θα μείνει στην ιστορία ως «τιμωρός της Ευρώπης, αλλά ως διασώστρια».
