Εντελώς απογοητευτικοί είναι οι στόχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης  που παρουσίασε ο Μανουέλ Μπαρόζο στο πλαίσιο του πακέτου για την ενέργεια και το κλίμα για το 2030. Μόνη θετική νότα η ύπαρξη δεσμευτικού, ωστόσο ανεπαρκούς, ξεχωριστού στόχου για τις ΑΠΕ.

Επτά χρόνια μετά το πακέτο στόχων για το 2020, και παρά τις όλο και πιο έντονες προειδοποιήσεις των επιστημόνων για το τι μας περιμένει από την αλλαγή του κλίματος, αλλά και την τεράστια αύξηση της ανταγωνιστικότητας των ΑΠΕ, οι νέοι στόχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι πλέον εντελώς ανεπαρκείς και ουσιαστικά καθιστούν ανέφικτη την επίτευξη του στόχου για συγκράτηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη στους 2oC.

Όπως υποστηρίζει με ανακοίνωσή του το Δίκτυο Μεσόγειος SOS, οι αναπτυσσόμενες χώρες περιμένουν πραγματικά φιλόδοξες πολιτικές από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις άλλες πλούσιες χώρες προκειμένου να δεσμευτούν και αυτές να μειώσουν τις εκπομπές τους. Αν συνυπολογίζαμε μάλιστα και την ιστορική ευθύνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο σύνολο του CO2 που έχει εκπέμψει η ανθρωπότητα, και επιλέγαμε η κατανομή της προσπάθειας να αντανακλά και την παγκόσμια ισότητα και δικαιοσύνη, τότε ο στόχος για την Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2030 θα έπρεπε να είναι της τάξης του 60%.

Ομοίως ανεπαρκής είναι και ο στόχος για 27% μερίδιο ΑΠΕ στην τελική κατανάλωση ενέργειας. Το χαμηλό ύψος του στόχου αφήνει σημαντικό περιθώριο για επικίνδυνες επιλογές μείωσης των εκπομπών όπως είναι η πυρηνική ενέργεια και η δέσμευση και αποθήκευση CO2. Οι ΑΠΕ έχουν δείξει τα τελευταία χρόνια πως ακόμα και χωρίς φιλόδοξες πολιτικές υποστήριξης μπορούν να ανταγωνίζονται άμεσα τα ορυκτά καύσιμα. Χαρακτηριστικό είναι πως στα 7 χρόνια που μεσολάβησαν από το προηγούμενο πακέτο στόχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το κόστος των φωτοβολταϊκών έχει μειωθεί κατά περίπου 90%.

Η ελληνική κυβέρνηση, που βρίσκεται στην Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οφείλει να εξασφαλίσει πως στο Συμβούλιο, όχι μόνο δε θα μειωθεί κι άλλο η φιλοδοξία των στόχων, αλλά θα εξαντληθεί κάθε πίεση για την αύξησή της.

efsyn.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ