Του Βασίλη Γαλούπη

Οι εργάτες πλήρωσαν με τη ζωή τους το τίμημα τόσο στο Πεκίνο, όπου μόνο μέσα σε ένα έτος καταγράφηκαν δέκα θάνατοι κατά τη διάρκεια των εργασιών στο Ολυμπιακό Στάδιο, όσο και στο Λονδίνο, που μέτρησε 16 εργατικά ατυχήματα στα αντίστοιχα έργα για το 2012.

Ή μήπως ήταν λίγες οι καταγγελίες από τα συνδικάτα πριν από δέκα χρόνια για όσα έγιναν στα ολυμπιακά εργοτάξια στην Αθήνα;

Οι ανησυχίες, μάλιστα, έχουν κορυφωθεί έπειτα από μία ακόμα ατυχή έμπνευση της FIFA. Η ανάθεση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2022 στο Κατάρ έχει ξεσηκώσει αντιδράσεις όχι μόνο για τον αμφιλεγόμενο τρόπο που δόθηκε η διοργάνωση εκεί, αλλά και για τις συνθήκες στα έργα.

Η Διεθνής Συνομοσπονδία Συνδικάτων έχει ήδη χαρακτηρίσει «σκλάβους» τους εργάτες, κάνοντας λόγο για άθλιες κι επικίνδυνες συνθήκες.

Ενα εφιαλτικό δημοσίευμα του Guardian εκτιμούσε ότι περισσότεροι από 4.000 εργάτες θα χάσουν τη ζωή τους, πολλοί εκ των οποίων μετανάστες, αν συνεχίσουν να δουλεύουν κάτω από τις ίδιες συνθήκες στις μουντιαλικές εγκαταστάσεις στο Κατάρ, ενώ η γ.γ. της Συνομοσπονδίας Σάραν Μπάροου δήλωνε για τις ανατριχιαστικές συνέπειες:

«Περισσότεροι θα είναι οι εργάτες που θα πεθάνουν στα έργα, παρά οι ποδοσφαιριστές που θα μπουν στα γήπεδα του Κατάρ για να παίξουν».

Αν σ’ όλα αυτά προσθέσουμε και κάποια άλλα γεγονότα, τότε καταλαβαίνουμε ότι ο σύγχρονος λαμπερός κόσμος της εμπορευματοποιημένης μπίζνας των σπορ δεν μαγεύει τόσο πια, αλλά προκαλεί αφορμές κοινωνικών αντιδράσεων, αφού το «άρτος και θεάματα» δεν είναι πλέον τόσο ευκολοχώνευτο όσο παλιότερα.

* Η ΔΟΕ έδωσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020 στο (πολύ κοντινό στην «πυρηνική» Φουκουσίμα) Τόκιο, αγνοώντας τους εύλογους προβληματισμούς και τις οικολογικές ανησυχίες, αφού οι προσπάθειες περιορισμού της ραδιενέργειας από το κράτος αποτυγχάνουν διαρκώς.

* Η Τουρκία διεκδίκησε με μανία την ίδια διοργάνωση όταν το περασμένο καλοκαίρι ο εξεγερμένος κόσμος ήταν στους δρόμους και δερνόταν ανηλεώς από την αστυνομία. Μόνο για τους απαξιωμένους Μεσογειακούς Αγώνες χτίστηκαν με σημαντικό κόστος 11 αθλητικές εγκαταστάσεις σε χρόνο-ρεκόρ 18 μηνών!

* Στο Μουντιάλ της Ν. Αφρικής, το 2010, τα χορηγικά κέρδη της FIFA ξεπέρασαν το 1 δισεκατομμύριο ευρώ και τα golden boys των κατασκευαστικών εταιρειών είδαν τις αυξήσεις τους να ξεπερνάνε το 40%. Οι μισθοί, όμως, μειώθηκαν κατά 5,5%, οι απεργίες στα μουντιαλικά εργοστάσια συνοδεύονταν από εκδικητικές απολύσεις, η μέση ανεργία έφτασε στο 23% και το 40% ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.