Του Μπάμπη Αγρολάμπου
Ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς και ο Ευάγγ. Βενιζέλος έχουν αποδεχθεί ότι ο σχεδιασμός που είχαν κάνει με ορίζοντα τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές, τον Μάιο, δεν βγαίνει και προετοιμάζονται για όλα τα ενδεχόμενα. Η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, όχι μόνο δεν θεωρείται απευκταία, αλλά εξετάζεται σοβαρά ως η μόνη διέξοδος εάν παραταθεί, πέραν του Φεβρουαρίου, το αδιέξοδο με την τρόικα.
Η λύση-πακέτο που φαίνεται εσχάτως ότι επιδιώκει η τρόικα, από την κάλυψη του δημοσιονομικού και χρηματοδοτικού κενού, την προώθηση όλων των διαρθρωτικών μέτρων, έως και τους όρους για την ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, προκαλεί απόγνωση στην κυβέρνηση (βλ. σελ. ). «Αυτό θα είναι το χειρότερο δώρο των εταίρων» ή, με άλλα λόγια, η ληξιαρχική πράξη της συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου.
Ως προς τη στάση των εταίρων, οι αποστάσεις του Βερολίνου και τα αρνητικά μηνύματα από τις Βρυξέλλες δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας ότι τον Φεβρουάριο θα αλλάξει η διάθεσή τους για την Ελλάδα και τον Απρίλιο, μετά την επικύρωση του πρωτογενούς πλεονάσματος από τη Eurostat, η κυβέρνηση θα πάρει την πολυπόθητη υπόσχεση ελάφρυνσης του χρέους. Αλλωστε η προηγούμενη εμπειρία των περιοριστικών προγραμμάτων δείχνει ότι επενεργούν περιοριστικά και στον βίο των κυβερνήσεων που τα εφάρμοσαν, ενώ και οι τελευταίες ενδείξεις από τους εταίρους και δανειστές κατατείνουν στο ενδεχόμενο «η κυβέρνηση να αναγκαστεί να τα βγάλει πέρα μόνη της».
Ξηρός-Φαρμακονήσι
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες ήρθαν να προστεθούν οι κυβερνητικές ολιγωρίες, με την απόδραση του Ξηρού και την τραγωδία στο Φαρμακονήσι. Στο ζήτημα της τρομοκρατίας η κυβέρνηση βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο από τις ΗΠΑ, ενώ στο μεταναστευτικό το Βερολίνο έσπευσε να διαχωρίσει τη θέση του από την Αθήνα με την απάντηση που έδωσε ο υφυπουργός Εσωτερικών Ολ. Σμιτ στις ερωτήσεις της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στο Ευρωκοινοβούλιο, με αιχμές κατά της ελληνικής κυβέρνησης. Τα ερωτήματα επέτειναν οι παροιμιώδεις επικοινωνιακές γκάφες των υπουργών, τόσο του υπουργού Δημόσιας Τάξης Ν. Δένδια και του υπουργού Δικαιοσύνης Χ. Αθανασίου που επιδόθηκαν σε ανταλλαγές κατηγοριών, όσο και του υπουργού Ναυτιλίας Μ. Βαρβιτσιώτη που άνοιξε πόλεμο με τον επίτροπο Ν. Μούιζνιεκς και τις Διεθνείς Οργανώσεις που ως όφειλαν έσπευσαν να ζητήσουν διευκρινίσεις.
Η εικόνα του κυβερνητικού σχήματος δεν είναι καλύτερη στα αμιγώς εσωτερικά θέματα. Τα ανοιχτά μέτωπα, του Κ. Χατζηδάκη με τον Αδ. Γεωργιάδη για την ελεύθερη πώληση των μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων, του Μ. Χαρακόπουλου με τον Κ. Χατζηδάκη για το γάλα, του Κυρ. Μητσοτάκη με όλους τους άλλους υπουργούς για τις απολύσεις και τις διαθεσιμότητες, και οι αλλεπάλληλες αστοχίες του υπουργείου Οικονομικών πυροδοτούν νέες κοινωνικές αντιδράσεις, από τους αγρότες μέχρι και τους συμβολαιογράφους. Για πρώτη φορά δε ακόμη και οι βιομήχανοι στρέφονται ευθέως κατά της κυβέρνησης για το υπέρογκο ενεργειακό κόστος, προκαλώντας νέες ρωγμές στο success story των επενδύσεων.
Σε διαφορετικές συνθήκες ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς θα τραβούσε από το μανίκι το χαρτί του ανασχηματισμού, για να κερδίσει πολιτικό χρόνο. Ωστόσο, η μετακίνηση του Γ. Στουρνάρα «είναι αδύνατη εν μέσω των συζητήσεων με την τρόικα» και ένας ανασχηματισμός χωρίς αλλαγή ηγεσίας του υπουργείου Οικονομικών θα προκαλούσε αυτή την ώρα περισσότερους κλυδωνισμούς.
Στο μέγαρο Μαξίμου περιμένουν το πέρας των διαπραγματεύσεων και τις επόμενες δημοσκοπήσεις. Ο Γ. Στουρνάρας, που είχε νέα συνάντηση με τον πρωθυπουργό χθες το πρωί, λίγες ώρες πριν από τη συνάντηση Σαμαρά-Βενιζέλου, προσπάθησε να εμφανιστεί καθησυχαστικός λέγοντας ότι η τρόικα «δεν ζητάει άλλα μέτρα». Στο ίδιο μήκος και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σ. Κεδίκογλου δήλωσε ότι «η κυβέρνηση είναι κάθετη σε αυτό το θέμα».
Ο φόβος της κατάρρευσης
Οι διαβεβαιώσεις αυτές όμως ελάχιστα επενεργούν στους βουλευτές της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, που βλέπουν ότι ακόμη και αν δεν επιδεινωθούν οι συνθήκες, την επομένη των εκλογών του Μαΐου η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τον κίνδυνο της κατάρρευσης. Στην περίπτωση που καταποντιστεί το ΠΑΣΟΚ, ο Ευάγγ. Βενιζέλος θα βρεθεί αντιμέτωπος με την εσωκομματική αμφισβήτηση και ο Αντ. Σαμαράς δίχως κυβερνητικό εταίρο.
Το ενδεχόμενο που φοβόταν το επιτελείο του πρωθυπουργού, να βρεθεί ο κ. Σαμαράς στη θέση που είχε βρεθεί ο κ. Καραμανλής το 2009 μετά τις ευρωεκλογές, επανεξετάζεται πλέον με χειρότερες παραμέτρους, δηλαδή να μην μπορέσει η κυβέρνηση να οδηγήσει τη χώρα σε εθνικές εκλογές με τους δικούς της όρους.
Για πρώτη φορά μάλιστα εκτιμάται ότι ούτε η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ θα ήταν αντίθετη σε πρόωρη προσφυγή, «εάν οι συζητήσεις με την τρόικα δεν αποδώσουν και οι εταίροι συνεχίσουν να τηρούν στάση αδιάφορου θεατή».
