Η τέχνη του οριγκάμι, του να μεταμορφώνεις, με άλλα λόγια, ένα απλό κομμάτι χαρτί σε κάτι ζωντανό –διπλώνοντάς το ξανά και ξανά, με ακρίβεια και φαντασία- είναι ιαπωνική. Το παγκόσμιο ρεκόρ Γκίνες σε αυτήν, παρ’ όλα αυτά, ανήκει σε μια Ελληνίδα, τη Μυρτώ Δημητρίου από τη Θεσσαλονίκη
«Στις 18 Μαρτίου στο Γήπεδο του Μετς 20.000 άτομα θα δημιουργήσουν με χάρτινα λουλούδια την εικόνα μιας πελώριας κουκουβάγιας σε επιφάνεια 500 τ.μ.!
Του Βαγγέλη Κύρκου
Η φράση «θα σε τυλίξω σε μια κόλλα χαρτί» είναι αμιγώς ελληνική και αμετάφραστη σε κάθε άλλη γλώσσα του κόσμου. Το ίδιο αμετάφραστη σε κάθε άλλη γλώσσα είναι και το οριγκάμι, η λεπταίσθητη, παραδοσιακή ιαπωνική τέχνη του να χρησιμοποιείς και να διπλώνεις ένα κομμάτι χαρτί με τρόπο που να… ζωντανεύει μπροστά στα μάτια σου. «Ολοι μας έχουμε διπλώσει ένα κομμάτι χαρτί, φτιάχνοντας καραβάκια ή σαΐτες», υπενθυμίζει η Ζέτα Στεφάνου – συνεργάτις, σκηνοθέτις, παιδαγωγός, μάνατζερ, αλλά πάνω απ’ όλα… μητέρα της Μυρτώς Δημητρίου, κατόχου του παγκόσμιου ρεκόρ Γκίνες στο οριγκάμι. Μόνο που εκείνο που η Μυρτώ κατάφερε απέχει παρασάγγες από τις σαΐτες και τα καραβάκια των πολλών…
«Στις 31 Μαΐου 2012, σε συνεργασία με τον Δήμο Θεσσαλονίκης, την Αντιδημαρχία Νεότητας, Αθλητισμού και Εθελοντών και υπό την αιγίδα της Ιαπωνικής Πρεσβείας δημιουργήσαμε στην πλατεία Αριστοτέλους την εικόνα του Λευκού Πύργου. Συνολικά χρησιμοποιήσαμε 40.000 χάρτινα νούφαρα καλύπτοντας μια επιφάνεια 403 τ.μ.» μας λέει η ίδια. «Στην προσπάθεια συμμετείχαν πάνω από 10.000 άτομα, τα οποία είχαν προηγουμένως παρακολουθήσει εκπαιδευτικά προγράμματα και σεμινάρια-εργαστήρια που διοργανώνω! Το προηγούμενο ρεκόρ –με 320 τ.μ.- κατείχε από το 2008 το Χονγκ Κονγκ!»
Μια επίδειξη τέτοιας κλίμακας προφανώς θέλει τον χρόνο της για να προετοιμαστεί ώς την τελευταία της λεπτομέρεια, έτσι δεν είναι; «Η προετοιμασία κράτησε ούτε λίγο-ούτε πολύ περίπου δύο χρόνια» απαντά η Μυρτώ. «Βοηθώντας ώστε να υπάρχει άριστη συνεργασία ανάμεσα σε τόσα πολλά άτομα κάθε ηλικίας». Αξίζει να σημειωθεί ότι κάθε χρόνο η επιτροπή των ρεκόρ Γκίνες δέχεται περίπου 50.000 αιτήσεις. Από αυτές πολύ λίγες πληρούν τα αυστηρά κριτήρια επιλογής, με αποτέλεσμα το ποσοστό έγκρισης των αιτήσεων να μην ξεπερνά το 6%. Το Βιβλίο που κάθε χρόνο κυκλοφορεί περιλαμβάνει περίπου 4.000 ρεκόρ, όσα οι κριτές ξεχώρισαν ανάμεσα σε εκείνα που πέρασαν από τη διαδικασία πιστοποίησης».
Η Μυρτώ δηλώνει –δικαιολογημένα- «ενθουσιασμένη γιατί ένα από τα μεγαλύτερα όνειρά μου έγινε πραγματικότητα». Ωστόσο, κάθε άλλο παρά επαναπαύεται. «Εκανα πριν από λίγο καιρό πρόταση στον Δήμο Αθηναίων να… σπάσουμε το ρεκόρ μας» εξηγεί η Μυρτώ. «Και έτσι, στις 18 Μαρτίου στο Γήπεδο του Μετς σκοπεύουμε να δημιουργήσουμε με χάρτινα λουλούδια και τη συμμετοχή περίπου 20.000 ατόμων την εικόνα μιας πελώριας κουκουβάγιας -αρχαίο σύμβολο σοφίας και έμβλημα της Αθήνας- σε επιφάνεια 500 τ.μ.!»
Υπάρχει τρόπος να δηλώσει κανείς συμμετοχή σε αυτήν την προσπάθεια –που διοργανώνεται υπό την αιγίδα της Ιαπωνικής Πρεσβείας, της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς, των υπουργείων Τουρισμού και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, με την υποστήριξη της Ενωσης Ξενοδόχων Αθηνών-Αττικής; «Φυσικά! Προσκαλούμε μάλιστα όλα τα σχολεία αλλά και όσους ενήλικες επιθυμούν να δηλώσουν τώρα συμμετοχή. Να βάλουν κι εκείνοι το δικό τους… νουφαράκι!».
Το «μικρόβιο» του οριγκάμι
Η πρώτη «γνωριμία» της Μυρτώς με το οριγκάμι έγινε -όπως συχνά συμβαίνει στη ζωή- από… σπόντα. Γεννημένη το 1983 στη Θεσσαλονίκη, ήρθε στα 18 της στην Αθήνα για σπουδές στο Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Παντείου και συνέχισε –με υποτροφία- στο Τμήμα Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας του Ithaca College της Νέας Υόρκης. «Εκεί είχα πολλούς Ιάπωνες συμφοιτητές» θυμάται «και έναν καθηγητή που με μύησε στον κόσμο της ιαπωνικής χαρτοδιπλωτικής. Το πρώτο σχέδιο που έμαθα ήταν το πουλάκι γερανός, σύμβολο του οριγκάμι. Στην αρχή το είχα σαν χόμπι, όμως η μοναδική αίσθηση του να μπορείς με τρόπο σχεδόν μαγικό να μεταμορφώνεις ένα μονοδιάστατο αντικείμενο σε κάτι τρισδιάστατο με έκανε να συνεχίσω. Γοητεύτηκα από τη φιλοσοφία και την κουλτούρα που περικλείει. Από τα πολλά του μυστικά που τα ανακαλύπτεις σιγά σιγά. Νιώθεις μια μοναδική ικανοποίηση δουλεύοντας με τα χέρια και τη φαντασία σου και δημιουργώντας κάτι που ορισμένες φορές ούτε κι η ίδια το είχες φανταστεί όταν ξεκινούσες. Η επικοινωνία που έχεις με τον ίδιο σου τον εαυτό, η γαλήνη που αισθάνεσαι και η ξεκούραση του μυαλού είναι συναισθήματα μοναδικά. Κι η μεγαλύτερη ικανοποίηση είναι όλα αυτά να τα μεταβιβάσεις και σε άλλους ανθρώπους. Αυτό κάνει τη χαρά σου ακόμη μεγαλύτερη».
Χρειάστηκαν επτά χρόνια ενασχόλησης με το οριγκάμι μέχρι η Μυρτώ να καταφέρει να αποκτήσει το σχετικό δίπλωμα από τον Παγκόσμιο Ιαπωνικό Οργανισμό. Η ίδια μάλιστα σημειώνει ότι «καμία άλλη Ελληνίδα δεν έχει καταφέρει κάτι τέτοιο – κι αυτό με κάνει πολύ περήφανη».
Στη συνέχεια δίδαξε στο Τόκιο, τη μητρόπολη της τέχνης, πράγμα που η ίδια χαρακτηρίζει «μεγάλη χαρά και τιμή. Μέσα μάλιστα από τη διδασκαλία μου στα ιαπωνικά πανεπιστήμια, αλλά και τη συμμετοχή μου στα διεθνή συνέδρια οριγκάμι, προσπαθώ να προβάλω την Ελλάδα και τον πολιτισμό της. Με τα έργα μου, που είναι εμπνευσμένα από την ελληνική λαογραφία και ιστορία, αλλά και τη δημιουργία της ελληνικής σημαίας με τα παιδιά στην Ιαπωνία, προσπάθησα να καλλιεργήσω και να μεταδώσω στον βαθμό που μπορούσα την αγάπη για τον ελληνικό πολιτισμό». Το έργο της «Dragon Boat» μάλιστα είναι το μοναδικό από την Ελλάδα που συμπεριλαμβάνεται στη μόνιμη συλλογή του μουσείου οριγκάμι του Τόκιο, η οποία ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο!
……………………………………….
Με κέφι και «Φαντασία»
Το οριγκάμι είναι μια τέχνη που διδάσκεται. Και από τον Οκτώβριο του 2013 η Μυρτώ Δημητρίου πραγματοποιεί εκθέσεις αλλά και εργαστήρια οριγκάμι στο Πολιτιστικό Κέντρο Κάτω Πετραλώνων για μαθητές πρωτοβάθμιας, δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς και για ενήλικες.
Οταν δεν… διπλώνει χαρτιά, ασχολείται με την ομάδα τέχνης και λόγου «Φαντασία», που διευθύνει μαζί με τη μητέρα της και στην οποία απασχολούνται 50 άτομα όλων των ψυχαγωγικών ειδικοτήτων. «Εχουμε εμψυχωτές, παιδαγωγούς, μουσικούς, ζογκλέρ, ταχυδακτυλουργούς», εξηγεί η Ζέτα Στεφάνου, «που αναλαμβάνουν παιδικές εκδηλώσεις, γιορτές και εκπαιδευτικά προγράμματα-εργαστήρια.
Η έδρα μας είναι η Θεσσαλονίκη, αλλά συχνά ταξιδεύουμε και σε πολλές ακόμα πόλεις της Ελλάδας. Μπορούμε να κάνουμε από ένα πάρτι γενεθλίων μέχρι και μια μεγάλη εκδήλωση, όπως το παιδικό κομμάτι του καρναβαλιού της Ξάνθης!».
