Η ιστορία του Κάλβιν και του Χομπς ξεκίνησε το 1985 και ολοκληρώθηκε μία δεκαετία μετά. Κι, όμως, ακόμα θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα της 9ης Τέχνης. Ηταν, λοιπόν, θέμα χρόνου να αποκτήσει ο δημιουργός του, Μπιλ Γουότερσον, και την επιβράβευση από το πιο έγκυρο και δημοφιλές φεστιβάλ κόμικς της Ευρώπης. Το Μεγάλο Βραβείο της Ανγκουλέμ κέρδισε φέτος ο ακριβοθώρητος, απόμακρος και λιγομίλητος μπαμπάς της σειράς «Calvin and Hobbes» (Κάλβιν και Χομπς).
Ο 55χρονος Αμερικανός κομίστας επελέγη μεταξύ 1496 σχεδιαστών και μάλιστα επικράτησε των δύο άλλων εξαιρετικά ισχυρών αντιπάλων, που συμπλήρωναν την τριάδα των φιναλίστ. Ο ένας ήταν ο Ιάπωνας Κατσουχίρο Οτομο (δημιουργός του «Akira») και ο άλλος ο Βρετανός Αλαν Μουρ («Watchmen», «V for Vendetta», «From Hell» κ.λπ.).
Το συναρπαστικό Διεθνές Φεστιβάλ Κόμικς της Ανγκουλέμ της Γαλλίας πραγματοποιείται κάθε χρόνο τέτοια εποχή από το 1974. Το Μεγάλο Βραβείο του (Grand Prix de la ville d’Angoulême) απονέμεται σε έναν συγγραφέα για το σύνολο του έργου του. Αυτή ήταν η τέταρτη φορά που το Μεγάλο Βραβείο λαμβάνει Αμερικανός. Είχαν προηγηθεί οι Γουίλ Αϊσνερ (1975), Ρόμπερτ Κραμπ (1999) και Αρτ Σπίγκελμαν (2011).
Γεμάτο όνειρο, χιούμορ, αθωότητα, περιπέτειες και ποίηση το «Κάλβιν και Χομπς» καταγράφει την σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα σε ένα μικρό αγόρι και μια τίγρη, η οποία ζωντανεύει μόνο όταν μένουν μόνοι τους. Πρωτοδημοσιεύτηκε το 1985 στις σελίδες αμερικανικών εφημερίδων και ολοκληρώθηκε δέκα χρόνια μετά όταν είχε ήδη συμπληρώσει πάνω από 2.000 δημοσιεύσεις παγκοσμίως (για ένα διάστημα κυκλοφόρησε και στα ελληνικά από τον «Κέδρο»). Τότε σύσσωμη η καλλιτεχνική κοινότητα απαιτούσε από τον Γουότερσον να συνεχίσει. Εκείνος, ωστόσο, δεν μεταπείστηκε, φοβούμενος ότι το κόμικ του θα πέσει σε ρουτίνα. «Είναι ένδειξη σεβασμού και ευγνωμοσύνης προς τους χαρακτήρες μου να πω αντίο στην κορυφή της τέχνης τους», έγραψε δέκα χρόνια αργότερα σε μια επιστολή.
Δεν ήταν η πρώτη φορά που άφηνε άφωνους εκδότες και καλλιτέχνες. Η περίπτωση του Γουότερσον είναι εξαιρετικά σπάνια στην ιστορία των κόμικς. Αρνήθηκε άπειρες φορές όλα αυτά τα χρόνια οποιαδήποτε εμπορευματοποίηση του έργου του. Παρόλο που θα μπορούσε να γίνει πάμπλουτος, δεν έδωσε ποτέ άδεια για να τυπωθούν οι ήρωές του σε κάρτες, t-shirts, λούτρινα ζωάκια, σημειωματάρια, κ.λπ. «Αρνήθηκα απλώς να επιτρέψω να περάσει όλη αυτή η ενέργεια σε μπιχλιμπίδια», αρκέστηκε να πει και συνέχισε την απόκοσμη και ήσυχη ζωή σε ένα προάστιο του Κλίβελαντ, δίνοντας είκοσι χρόνια τώρα μόλις δύο συνεντεύξεις σε αμερικανικά μέσα.
Ολα αυτά αποτελούν για τους διοργανωτές της Ανγκουλέμ μεγάλο πονοκέφαλο, καθώς, σύμφωνα με το «καταστατικό», εκείνος που κερδίζει το Μεγάλο Βραβείο σχεδιάζει την αφίσα της επόμενης διοργάνωσης και προεδρεύει της επιτροπής. Μια πιθανή απουσία του Γουότερσον οδηγεί εκ των πραγμάτων σε θεσμικές μεταρρυθμίσεις στη γαλλική πόλη…
Μ.Κ.
