Οι αρχαίοι Αθηναίοι στήριζαν τη δημοκρατία σε 3 λέξεις, ήτοι ισονομία, ισηγορία, ισοπολιτεία, και η Γαλλική Επανάσταση σε 3 επίσης λέξεις, ήτοι liberté, égalité, fraternité. Με βάση τα παραπάνω και επειδή ο Αριστοτέλης έλεγε «Ο άνθρωπος είναι ον πολιτικό» πιστεύω ότι μπορώ να διατυπώσω τις απόψεις μου και συγκεκριμένα:

 

1. Η χώρα διέρχεται περίοδο πτωχοποίησης που πλήττει κυρίως μικροαστούς και μεσοαστούς, όπως αυτό άλλωστε αποτυπώνεται στα ΜΜΕ που αναφέρουν: «Βουλή: Μεσαία και χαμηλότερη τάξη τα θύματα των μνημονίων» («Εφ.Συν.» 20/11/2013) και «Επισιτιστική βοήθεια ζητούν ολοένα και περισσότερα σχολεία καθώς αυξάνονται ανησυχητικά οι μαθητές που βρίσκονται αντιμέτωποι με τον κίνδυνο υποσιτισμού». (Δ. 22.1.2014). Και τα δεινά του λαού ίσως συνεχιστούν καθ’ όσον σε δημοσίευμα αναγράφεται με ερωτηματικά: «Εκτακτος φόρος σε καταθέσεις και περιουσίες» (Β. 2/2/2014) και σε άλλα «τα πρόστιμα που προβλέπονται είναι πολλές φορές εξωπραγματικά και ωθούν τους πάντες στη μαύρη οικονομία» (Κ. 2/2/2014) και «Αφανίζουν τους μικρομεσαίους» («Εφ.Συν.» 1-2/2/2014). Υπεύθυνο είναι κατά τη γνώμη μου το σύνολο του πολιτικού συστήματος διότι, όπως λέγεται, «όποιος ανέχεται τότε ενέχεται», όπως άλλωστε αυτό εν μέρει αποτυπώνεται και σε δημοσίευμα όπου επί λέξει αναγράφεται: «Το πολιτικό σύστημα της φερώνυμης Μεταπολίτευσης, αφού έζησε ημέρες εκλογικομματικών θριάμβων και αχόρταγων συμποσιασμών εξουσίας τώρα βιώνει καταστάσεις ρωμαϊκής παρακμής και ξεπεσμού» («Εφ.Συν.» 25/11/2013).

 

Η διαπλοκή και η διαφθορά «όπου η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια στην Ε.Ε.» (Κ. 4/2/2014), είναι εν πολλοίς υπεύθυνες για την οικονομική καταστροφή της χώρας, άρχισε όμως επιτέλους τελευταία η επιτυχής πάταξή τους και είναι ελπιδοφόρα η δήλωση του κ. πρωθυπουργού: «Προχωρήστε, τσακίστε τη διαφθορά και διαπλοκή όπου κι αν βρίσκεται, όποιοι κι αν είναι οι ένοχοι…» (Β. 26/1/2014). Μένει λοιπόν να δούμε την έκταση εφαρμογής αυτής της δήλωσης. Ευτυχώς η Δικαιοσύνη εκτελεί και εδώ με επιτυχία το καθήκον της. Ας δούμε λοιπόν ταυτόχρονα και αποτελέσματα στην πάταξη της φοροδιαφυγής, διότι αυτή εμφανίζεται θεριό ανεξέλεγκτο, πραγματική Λερναία Υδρα.

 

2. Το πολιτικό σύστημα σήμερα κοινώς ψάχνεται καθ’ όσον:

 

α) Το ΠΑΣΟΚ κινείται δημοσκοπικά πλέον στο 5-6%, δηλαδή πασχίζει για την πολιτική επιβίωσή του.

 

β) Η κινητικότητα για τη δημιουργία νέων πολιτικών σχηματισμών (κυρίως μέσω συνεργασιών), είτε δεξιότερα της Ν.Δ. είτε όπως αναγράφεται στον χώρο της Κεντροαριστεράς (Κ. 19/1/2014), ίσως δεν πείθουν διότι απλούστατα δεν είναι κόμματα ανανέωσης του πολιτικού συστήματος, αλλά προσπάθεια ανακύκλωσης κυρίως παλαιών πολιτικών προσώπων, με στόχο εν πολλοίς την πολιτική επιβίωσή τους, ή ακόμη και ανάδειξή τους.

 

γ) Ο ΣΥΡΙΖΑ τελευταία εμφανίζεται δημοσκοπικά με οριακό προβάδισμα, καθ’ όσον έχει εισπράξει το μεγαλύτερο μέρος των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, αλλά και ψηφοφόροι άλλων πολιτικών πεποιθήσεων λοξοκοιτάζουν προς τον ΣΥΡΙΖΑ με το αιτιολογικό ερώτημα «τι χειρότερο θα μας συμβεί, τι χειρότερο θα μας κάνει;».

 

δ) Η Ν.Δ. δημοσκοπικά εμφανίζει σταθερά τον αρχηγό της ως καταλληλότερο για πρωθυπουργό, αλλά έχασε την πρωτιά. Αυτό όμως είναι φυσικό διότι καίτοι παραδοσιακό αστικό κόμμα, συνέθλιψε οικονομικά τους νοικοκυραίους αλλά και τους νομοταγείς πολίτες που ήταν εν πολλοίς ψηφοφόροι της, και αυτό πολύ γλαφυρά αποτυπώνεται στο κύριο άρθρο εφημερίδας όπου επί λέξει αναγράφεται: «… Αν απογοητευθούν και αυτοί οι πολίτες-ψηφοφόροι ένα είναι βέβαιο: η αστική Δημοκρατία όπως την ξέρουμε δεν θα έχει πού να σταθεί. Με ό,τι αυτό σημαίνει» (Κ. 17/11/2013).

 

3. Με βάση τα παραπάνω στις ευρωεκλογές μπορεί να συμβούν:

 

α) Η Ν.Δ. διατηρεί τις δυνάμεις της οπότε τίποτα δεν αλλάζει τουλάχιστον μέχρι τις προεδρικές εκλογές, εφόσον και το ΠΑΣΟΚ επιτύχει αξιοπρεπές ποσοστό και δεν συμβεί και κάποιο ατύχημα.

 

β) Ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται πρώτος όμως με πολύ μικρή διαφορά, λόγω της κυβερνητικής φθοράς της Ν.Δ. οπότε ισχύει ό,τι και στην παράγραφο (α).

 

γ) Η ψαλίδα της διαφοράς ανοίγει πολύ υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ. Τότε κατά τη γνώμη μου θα οδηγηθούμε σύντομα και σε εθνικές εκλογές.

 

Στις εθνικές εκλογές, όποτε τελικά γίνουν, κατά τη γνώμη μου όπως σήμερα εμφανίζονται τα δεδομένα, κανένα κόμμα δεν θα επιτύχει αυτοδυναμία, οπότε οι κυβερνήσεις οποιασδήποτε συνεργασίας είναι μονόδρομος, ακόμη και κυβέρνηση ευρύτατης συνεργασίας (πολυκομματική), τολμώ δε να αναφέρω ακόμη και κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας αν τα πράγματα στραβώσουν πάρα πολύ.

 

Αλλωστε οι κυβερνήσεις συνεργασίας σε χώρες της Ε.Ε. υπήρχαν επί δεκαετίες (Ιταλία, Αυστρία, Γερμανία, τώρα Τσεχία κ.λπ.). Ο Μακιαβέλι στο βιβλίο «Ο Ηγεμών» αναφέρει: «Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Αναγράφεται επίσης ότι «όλοι όμως έχουμε γαλουχηθεί με ιδεώδη σε κάτι δηλαδή που δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα (Γ. Σταματόπουλος «Εφ.Συν.« 29/1/2014). Σήμερα προέχει η σωτηρία της χώρας και είναι ανάγκη να εφαρμόζουμε ρεαλιστικές πολιτικές (ας θυμηθούν τη Real Politik του Βίλι Μπραντ) με τη λήψη γενναίων πολιτικών αποφάσεων, όπως τόλμησε το 1989 ο Κώστας Μητσοτάκης και έδειξε το 1974 (νομιμοποίηση ΚΚΕ) ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.

 

Γεώργιος Τσαρμακλής, τ. συν/στής δ/ντής ΕΣΥ, τ. δ/ντής Ιατρικής Υπ. ΕΣΥ