Θλιβερές διαπιστώσεις σε ό,τι αφορά τις χρόνιες ελλείψεις και τους επιεικώς άστοχους κυβερνητικούς χειρισμούς -μνημείο αποτελεί πλέον η περίφημη υγειονομική διάταξη Λοβέρδου- περιλαμβάνει η πρόσφατη μελέτη για την «επιδημία HIV στους χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών ουσιών στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης» της Εταιρείας Διαλόγου για την Πολιτική των Ναρκωτικών στη Νοτιοανατολική Ευρώπη «Διογένης». Ωστόσο, η ερευνήτρια Μαριανέλλα Κλώκα, ενεργό μέλος της κοινωνίας των πολιτών και υπεύθυνη του τμήματος δικαιωμάτων των ευάλωτων ομάδων με τις οποίες ασχολείται η ΜΚΟ PRAKSIS, εστιάζει σε αυτά που οφείλουν να γίνουν και μάλιστα στο πλαίσιο μιας εθνικής στρατηγικής, καθώς το θέμα λαμβάνει διαστάσεις επιδημίας για μια μερίδα πολλαπλώς ευάλωτων ανθρώπων.
O συναγερμός για τις μολύνσεις από τον Ιό Ανοσοανεπάρκειας του Ανθρώπου (ΗΙV) ανάμεσα στους χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών ουσιών σήμανε το 2011: τότε σημείωσε δραματική αύξηση της τάξης του 1.600%, από τις 15 μολύνσεις το 2010 στις 260 το 2011. H αυξητική τάση συνεχίστηκε και το 2012 οπότε διπλασιάστηκε ο αριθμός τους, φτάνοντας τους 522, για να γίνουν για πρώτη φορά οι χρήστες η μεγαλύτερη πληθυσμιακή ομάδα νέων μολύνσεων.
Η ανάγκη άμεσης παρέμβασης έγινε επιτακτική, καθώς καταγράφεται συνολική αύξηση στις νέες μολύνσεις από τον ιό κατά 58% μεταξύ 2010-2011 και επιπλέον κατά 22% μέχρι το 2012, οπότε οι νέες μολύνσεις ξεπέρασαν για πρώτη φορά τις χίλιες σε έναν χρόνο (έφτασαν τις 1.180).
Η σοβαρότητα του θέματος αλλά και η ιδιαιτερότητα των χρηστών που είχαν πρόσθετες δυσκολίες συμμόρφωσης με την αντιρετροϊκή αγωγή, ως παρενέργεια της χρήσης αλλά και λόγω έλλειψης στέγης, φαγητού και νερού, πυροδότησαν σειρά δράσεων από κυβερνητικούς φορείς και μη κυβερνητικές οργανώσεις, αλλά και τη σύμπραξή τους. Οπως στην περίπτωση του προγράμματος «Αριστοτέλης», που ξεκίνησε μετά το καλοκαίρι του 2012 με στόχο την εξεύρεση και παραπομπή στις Μονάδες Λοίμωξης των οροθετικών χρηστών στο κέντρο της Αθήνας: μέχρι σήμερα έχει προσφέρει εξέταση σε 3.007 μοναδικούς χρήστες από τους οποίους οι 523 (ποσοστό 17,4%) βρέθηκαν θετικοί στον ιό, ενώ οι μισοί εξ αυτών διαγνώστηκαν θετικοί για πρώτη φορά. Ανάμεσα στα δραματικά ευρήματα του προγράμματος είναι ότι πάνω από το 30% των ενδοφλέβιων χρηστών που διαγνώστηκαν οροθετικοί είναι άστεγοι και στην πλειονότητά τους (80%) έχουν συλλοίμωξη με ηπατίτιδα C.
Μπορεί το πολιτικό σύστημα να έχει αποδείξει την αδυναμία του να ασχοληθεί σοβαρά (οι υπουργοί Υγείας φαίνεται να έχουν εμμονή σε υγειονομικές διατάξεις που διασύρουν τη χώρα διεθνώς, από το 2012 μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει εντελώς 4 φορές όλα τα πρόσωπα του υπουργείου, ενώ ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη νόμισε ότι θα προστατέψει την υγεία με κατασταλτικά μέτρα), ωστόσο η ερευνήτρια πιστεύει ότι πρέπει να υπάρξει δέσμευση σε επίπεδο πρωθυπουργού ή και αντιπροέδρου της κυβέρνησης προκειμένου οι παρεμβάσεις που θα σχεδιαστούν να υλοποιηθούν και να υπερβαίνουν τα πολιτικά πρόσωπα. Και καταθέτει σειρά προτάσεων και μέτρων, επικαιροποιώντας τις πρακτικές και τις συστάσεις ειδικών επιτροπών και διεθνών οργανισμών. Θα τα λάβει κανείς υπ’ όψιν του;
Ιωάννα Σωτήρχου