Σημαντική ημερίδα σήμερα, στην οποία πανεπιστημιακοί από τους τομείς της νομικής, της κοινωνιολογίας, της κοινωνικής ανθρωπολογίας, των καλών τεχνών και της παιδαγωγικής αναλύουν γιατί ο σεξουαλικός προσανατολισμός δεν έχει σχέση με τη γονεϊκότητα
Είναι μύθος ότι τα παιδιά των ομόφυλων οικογενειών είναι δυστυχισμένα, γιατί δεν τα σηκώνει η κοινωνία. Στην πράξη, κάθε παιδί και κάθε οικογένεια βρίσκουν τον τρόπο να διαχειρίζονται το περιβάλλον και να ζουν ευτυχισμένοι
Του Δημήτρη Αγγελίδη
Μια εξαιρετική ευκαιρία να προσεγγίσουμε το θέμα των ομόφυλων οικογενειών με παιδιά, πέρα από τους μύθους με τους οποίους εξαντλείται συνήθως στον δημόσιο λόγο, δίνει η ημερίδα που διοργανώνει σήμερα, ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου, η οργάνωση «Οικογένειες Ουράνιο Τόξο» (ξενοδοχείο «Τιτάνια», Πανεπιστημίου 52, 5 μ.μ. – 10 μ.μ.).
«Η αγάπη δημιουργεί τις οικογένειες» είναι ο τίτλος της ημερίδας, στην οποία μιλούν πανεπιστημιακοί από τους τομείς της νομικής, της κοινωνιολογίας, της κοινωνικής ανθρωπολογίας, των καλών τεχνών και της παιδαγωγικής. Ο τίτλος τα λέει όλα.
«Αν μια οικογένεια είναι λειτουργική ή δυσλειτουργική, δεν έχει σε τίποτα να κάνει με το φύλο των γονιών. Εχει να κάνει με το πώς αντιλαμβάνονται οι γονείς τη γονεϊκότητα, τι δέσμευση έχουν αναλάβει απέναντί της και πώς λειτουργούν ως γονείς», λέει στην «Εφ.Συν.» η Στέλλα Μπελιά από την οργάνωση.
Μαθαίνουμε από τη ζωή
Το επιβεβαιώνουν πολλές έρευνες που έχουν γίνει για το θέμα ήδη από τη δεκαετία του ’50. Ομως η ίδια και η σύντροφός της, όπως και τα δεκάδες ομόφυλα ζευγάρια της οργάνωσης, είναι σε θέση να το γνωρίζουν εμπειρικά. «Μαθαίνουμε από τις ίδιες τις ομόφυλες οικογένειες που βλέπουμε. Η Ελένη, όταν με είδε πριν επτάμισι χρόνια έγκυο στη Λεσβιακή Ομάδα Αθήνας (ΛΟΑ), δεν σκεφτόταν ότι μπορεί να γίνει μητέρα. Βλέποντας πώς το βιώσαμε εμείς και τα παιδιά μας, πήρε την απόφαση και σήμερα έχει ένα μωρό τεσσάρων μηνών. Κι εγώ έτσι προχώρησα. Είδα ένα άλλο ζευγάρι που είχε μπει στη διαδικασία, είδα την οικογένεια, το ήθελα πολύ κι εγώ, και το έβαλα μπροστά», λέει.
Ο πρώτος πυρήνας της ομάδας σχηματίστηκε μέσα στη ΛΟΑ. Κάποια στιγμή, ομόφυλες οικογένειες πήραν τα παιδιά τους και ταξίδεψαν στη Βαρκελώνη, στη δεύτερη πανευρωπαϊκή γιορτή ομόφυλων οικογενειών με παιδιά. Είδαν έναν κόσμο πολύ διαφορετικό από ό,τι είχαν συναντήσει στην Ελλάδα. Οταν γύρισαν, αποφάσισαν να συγκροτηθούν σε κοινότητα, περίπου δέκα οικογένειες. Στην αρχή, είχαν χαρακτήρα παρεΐστικο, μια κοινότητα περισσότερο κοινωνικής συναναστροφής, όπου τα παιδιά θα μπορούσαν να βρίσκονται μεταξύ τους σε άνετο περιβάλλον. Πέρσι, δημιούργησαν την οργάνωση, με σκοπό να φέρουν στον δημόσιο λόγο τα θέματα που τους απασχολούν.
Δεν είναι μόδα ούτε κάτι καινούργιο. Ορισμένες οικογένειες στην ομάδα έχουν παιδιά στο Πανεπιστήμιο. Η Στέλλα έχει φίλους γύρω στα 40 και μεγαλύτερους, που τους μεγάλωσαν ζευγάρια γυναικών. «Απλώς τόσα χρόνια κρύβονταν, προσπαθούσαν να μη βγει το θέμα προς τα έξω. Εμείς προσπαθούμε σήμερα το αντίθετο, να βγει, για να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε για τις οικογένειές μας όλα όσα είναι αυτονόητα για τις άλλες. Ο χειρότερος εφιάλτης μας είναι τι θα συμβεί αν πεθάνει ο βιολογικός γονιός. Δεν ξέρεις πού θα βρεθεί το παιδί –πολλές φορές πηγαίνει στον άσχετο συγγενή και όχι στον γονιό που γνώριζε μέχρι εκείνη τη στιγμή. Αυτό είναι το πιο τρομακτικό, όλα τα άλλα αντιμετωπίζονται».
Κακόβουλος μύθος
Αλλωστε, είναι μύθος ότι τα παιδιά των ομόφυλων οικογενειών είναι δυστυχισμένα, γιατί δεν τα σηκώνει η κοινωνία. Στην πράξη, κάθε παιδί και κάθε οικογένεια βρίσκουν τον τρόπο να διαχειρίζονται το περιβάλλον και να ζουν ευτυχισμένοι. Οπως βέβαια μύθος, κακόβουλος αυτός, είναι πως οι ομοφυλόφιλοι θέλουν να κάνουν παιδιά για να… τα εκμεταλλευτούν σεξουαλικά.
«Δεν μπορείς να βάζεις στο ίδιο τσουβάλι παιδόφιλους και ομοφυλόφιλους. Είναι τελείως διαφορετικά πράγματα. Απλώς ο κόσμος ψάχνει να βρει κάτι ύποπτο, γιατί δεν μπορεί να καταλάβει ότι ένας ομοφυλόφιλος μπορεί να έχει την ίδια επιθυμία να μεγαλώσει παιδιά όπως κι ένας ετεροφυλόφιλος. Ο σεξουαλικός προσανατολισμός δεν έχει σχέση με τη γονεϊκότητα. Πάντα γινόταν, απλώς το έκρυβαν πίσω από λευκούς γάμους και συμβάσεις, λόγω των κοινωνικών αντιλήψεων. Σήμερα όμως, που έχει αναπτυχθεί και η τεχνολογία της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, είναι καιρός να αλλάξουν και οι κοινωνικές αντιλήψεις», λέει η Στέλλα Μπελιά.
- Αύριο, η οργάνωση προγραμματίζει και άλλη ημερίδα με θέμα «Προασπίζοντας τα δικαιώματα των παιδιών όλων των οικογενειών στην περίοδο της τρέχουσας οικονομικής κρίσης» (Δημαρχείο Ταύρου, Πειραιώς και Επταλόφου, 10 π.μ. – 1 μ.μ.). Θα μιλήσει η Δήμητρα Κογκίδου, καθηγήτρια του ΑΠΘ.
